စစ္မွန္ေသာ သူငယ္ခ်င္း

တေန႕ၿပီး တေန႕

ဘ၀ကို သက္တမ္းတိုး

လိုအင္ၿပီး လိုအင္

ခပ္ခပ္ေသာက္

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရွင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း

လမ္းမထက္ ေလွ်ာက္ေနၾကဆဲ

ႏွစ္ေတြလဲ အိုခဲ့ေပါ့

နံပါတ္မရွိ မိုင္တိုင္ေတြ

လမ္းမတေလွ်ာက္ျဖတ္ေက်ာ္

လိုအင္ေတြ မလိုအင္ေတြ

ေကာက္ယူသြားရရင္း

ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ထဲ ထိုးထည္႕

အသစ္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ

ပင္လယ္ထဲ ပစ္ပစ္ခ်လို႕

ကိုယ့္ဘ၀ကို

ကိုယ္ျပန္မွ်ားၾကည္႕တာ

သုတ္တင္တိုင္း သုတ္တင္တိုင္း

ပါလာသမွ်က

ေနာက္လိုအင္ေတြ ျဖစ္ျဖစ္ေနလို႕

လိမ့္ပတ္မလည္တဲ့ ဆႏၵေတြေနာက္

လိုက္ပါၾကရင္း

ဆံုးရံႈးမႈေတြ ႀကံဳခဲ့သမွ်

အားေပးေဖာ္သူငယ္ခ်င္း

မင္းတစ္ေယာက္ရွိရံုနဲ႕

လံုေလာက္တာ

သူငယ္ခ်င္းေရ

အတိတ္က ဆံုေတြ႕မႈကို

ေက်းဇူးတင္

တို႕ရင္းႏွီးမႈကို

အသံမထြက္ဘဲ ခံစားၾကည္႕ရေအာင္

မ်က္စိေလး ခဏေလာက္မွိတ္ေပးပါ။

အရိပ္
poemscorner.com

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ငိုခ်င္လွ်င္ ငိုလိုက္ပါ။

ငိုခ်င္လွ်င္ ငိုလိုက္ပါ။

ငိုျခင္းသည္ စိတ္ကိုေရာ ရုပ္ကိုပါ

နုပ်ဳိေစသည္။

ခိုင္ျမဲ

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ကုိယ္နဲ႔ စီးကရက္တစ္လိပ္ အေၾကာင္း

လူမ်ားရဲ႕ အပ်င္းေျပ စိတ္ေလတိုင္းဖြာရႈိက္
ေလာင္ၿမိဳက္တဲ႔ မီးစနဲ႔ ပစ္ခ်ၿခင္းဒဏ္
ခံရဖန္လည္း မ်ားေရာ႔ေပါ႕။

လမ္းေဘးက ေဆးလိပ္
ခပ္ၾကိတ္ၾကိတ္ ၿပံဳးရင္းေကာက္
ကုိယ္ေတာင္ ေသာက္မိေတာ႔မလုိ႔
ႏႈတ္ခမ္းလႊာနားမေရာက္ခင္
ငုံ႔ၾကည္႔စဥ္မွာေတာ႔
စီးကရက္ က တုိေနေပါ႕။ ။

ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း ေဆြးေၿမ႕(ေႏွာင္း) ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဘုရားေက်ာင္းကန္သို႔ မၾကာမၾကာသြားပါ

သင္… ဘယ္ဘာသာတရားကို
ယံုၾကည္သည္ျဖစ္ေစ
ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ားသည္
အထူးတလည္ ျငိမ္းခ်မ္းရာ ဌာနမ်ားျဖစ္သည္။
ဘုရားေက်ာင္းကန္သို႔ မၾကာမၾကာသြားပါ။
ျငိမ္းခ်မ္းမွူ႔ကို ရယူပါ။

ခိုင္ျမဲ

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဆိတ္ျငိမ္မွူ႔ကို နားေထာင္ပါ

မိတ္ေဆြ......

တိတ္ဆိတ္ျငိမ္ သက္ေသာ
တေနရာသို႔ သြားပါ။
ဆိတ္ျငိမ္မွူ႔ သည္
ဘာႏွင္႔ တူသလဲ ဆိုသည္ကို နားေထာင္ပါ။
သင္…မထင္မွတ္ဆံုးေသာ အခ်ိန္တြင္
ဆိတ္ျငိမ္မွူ႔ကို ရရွိလိမ္႔မည္။
ထို႔ေနာက္…….
သင္႔ကိုသင္ သတိမထားမိေသာအခ်ိန္မွာပင္
ျငိမ္းခ်မ္းမွူ႔ ကို ရရွိျပီးျဖစ္ေနပါလိမ္႔မည္ ။….။
ခိုင္ျမဲ

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

စာပြဲးေအာက္မွာ တေရးအိပ္ပါ။

တစ္ေန႔တာ ပင္ပန္းသမွ်ကို

တေရးအိပ္ျပီး ေျဖေျဖာက္ပါ။

သုံးမိနစ္ေလာက္ အိပ္ယံုမ်ွျဖင္႔

သင္မည္မွွ်အားျပည္႔လန္းဆန္းလာသည္ကို

သင္ၾကဳံဖူးပါသည္။

ဒါ႔ေၾကာင္႔

စားပြဲေအာက္မွာတေရးအိပ္ျပီး

အနားယူလိုက္ပါ ။…..။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

မ (သို႕) .......

မို႕ ပါးျပင္ ေလးမွာ
သနပ္ခါးေလးေဖြး
ပါးကြက္ၾကားေလးႏွင္႕
တဖက္သား အေငးပိုေအာင္
ျပဳစားေန သေယာင္ေယာင္…..။
ရွက္စနုိးျပံဳးရယ္ရင္
ပါးခ်ိဴင္႕ေလး ပါးမွာ ထင္
ပါးကြက္ေလးႏွင္႕ တစ္မ်ဳိးပင္
တစ္ပါးသူရင္ခြင္ ကို
ၾကည္ႏူးမွူ႕ ေတြ ေပးသလိုလို …..။
ရႊန္းလဲ႔ တဲ႔ အၾကည္႔
သြယ္လွ်တဲ႔ ဟန္ပန္
ႏွစ္လိုဖြယ္အိေျႏၵေတြႏွင္႔
ညင္သာစြာေလွ်ာက္အလွမ္းမွာ
ဘယ္ပန္းေတြ ဦးေမာ႔ ထားနုိင္မွာလဲ……….။

ေတာက ကိုရင္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"အတိတ္ ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္"

ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္ဆံုးေတာ့မွာကိုစဥ္းစားရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ကိုးႏွစ္၊ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က
ေနရာေလးေတြကို ျပန္ျပီးေလွ်ာက္သြားေနရင္ကေန ခလုပ္တိုက္လို႔ ငံု႔ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ကို ေတြ႔မိတာနဲ႔ စိတ္မီးအိမ္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ခ်စိုက္လိုက္တာပါ။ တခ်ဳိ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုရင္ ဒီအပင္ေလးကိုေတြ႔ဘူးၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

“အတိတ္ ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္”

ေန႔လည္ႏွစ္ခ်က္က်
‘မ’ကံမေကာင္းသမွ်
ဘုရားထံနားပူနားစာတိုက္
ငိုက္ခနဲျဖစ္သြား။

တိမ္တိုက္ကိုစီး
ေမဘရဏီေလးလား
သူေလးေျပးအလာ
ေလဟုန္ကိုစီး
သိေႏၶာအလား
ကိုယ္ကအေျပး။

ဒီဘ၀ေတာ့ အေမ့သားကံေကာင္းျပီ
ႏွစ္ကိုယ္တူေပ်ာ္ျမဴးၾကမည္
စိတ္မွာေတြးရင္
လက္တကမ္းအကြာ………….

ေဟ့ေကာင္ အနတၱ
ထေတာ့ ထေတာ့
ညစာဟင္းခ်က္ဖို႔…….. တဲ့။


ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ခရီး

လမ္းမေတြ ေအးစက္ေနျပီ
ငါတို႕ရဲ႕မွတ္တိုင္ေတြ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနႀကဦးမလား
အေ၀းက ေတာင္တန္းျပာျပာေတြ မ်က္ရည္ယို လို႕
ဆီနွင္းမ်ားစြာ ။

အဓိပၸယ္မဲ႕ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးက
ငါ႕တစ္ေနရာစာမွာ အိုင္အိုဒင္းေတြျဖစ္ခဲ႕
အဓိပၸယ္ရွိ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကေတာ႕
ငါစိတ္ကို ခ်မ္းသာေစခဲ႔တယ္
ရွဴ႕ေမွ်ာ္ မဆံုးေပါ႕- - - - - - - ။

ေမွ်ာ္လင္းျခင္း မ်က္လံုးမ်ားနဲ႕
ငါရင္ဘက္ အက္ေႀကာင္းထဲက
ေသြစိမ္းစိမ္း ရႊင္ရႊင္ ေတြ စိမ္႕ထြက္လာတုန္း
ရာသီစာ အလြမ္း ေတြ ကို
ေက်ာပိုးအိတ္ ထဲ ထည္႕ျပီး
တိမ္တိုက္ ေတြ ကိုေငးႀကည္႕ ေနမိတယ္
ေ၀းကြာျခင္းမ်ားေနာက္ ။

စူရွ က်ယ္ေလွာင္တဲ႕ အသံေတြရဲ႕ေနာက္
အမွီလိုက္ရင္း
ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ႕
အျဖဴ အမဲ ေတြႀကား လည္ပတ္ရင္း
ေျခေထာက္ေတြ အသားမာတက္ခဲ႕
ရွဳပ္ေေထြးျခင္း မ်ား။
ငါေျပးထြက္ခဲ႕
ငါရုန္းထြက္ခဲ႕မိပါတယ္
မလြတ္ေျမာက္နိုင္တဲ႕ ဘ၀သံသရာထဲက
ေအးစက္စက္ အႀကည္႕ေတြနဲ႕ ေ၀းရာ ကို
ေရာက္လိုေရာက္ျငားေပါ႕- - - - - - - -။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

သုည

ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ကို

သုည ကစခဲ႕ပါတယ္- - - - -၊

ခုလည္း

သုည- - - ပါပဲ- - - - - - -- - ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

စြန္႕လႊတ္ျခင္းရဲ႕ေနာက္

ေ၀ခြဲမရ အသိေတြၾကားမွာ
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ေနရသူပါ၊
ၿပိဳေတာ့မဲ့ မိုးတိမ္ေတြထက္
အရင္ၿပိဳခဲ့ရသူပါ...။

အနံ႕မရွိတဲ့ ပန္းပြင့္ထက္လည္း
အထီးက်န္ခဲ့ရသူပါ၊
မေသမခ်ာ ျဖစ္ရပ္ေတြၾကား
အလိုက္သင့္ေမ်ာပါရင္း...
ဘ၀တစ္ခုကို
ေယာင္လည္လည္နဲ႕ ေပးဆပ္ေနရသူပါ။
အရာအားလံုးရဲ႕ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့၊
အားလံုးရဲ႕ အတၱေတြထဲ
မခါးသက္ႏိုင္ေသးတာ
ကိုယ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္တစ္ခုပါ။
ရွင္သန္ျခင္းအတြက္......
ႏုပ်ိဳမႈ႕လိုေသးလား၊
ေျမၾကီးထဲက အျမစ္ေတြအားလံုးအတြက္
ပင္စည္မလိုပါဘူး.........
မိုးမေခါင္ေသးခင္
ရွင္သန္ေနပါေစ...။

လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မျပႏိုင္ေသးတဲ့
အညႊန္႔ေတြအတြက္၊
ေရးေလာင္းဖို႕ ေမ့သြားခဲ့ပါတယ္..၊

အတိတ္က ေတာင္းပန္ခဲ့တာေတြလည္း
ခုထိ မရွက္တတ္ေသးပါဘူး...
ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ႀကိဳးေတြေၾကာင့္ပါ..။

ဘ၀ေထြေထြမွာ
အလိုက္သိစြာ ေနတတ္ခဲ့ပါၿပီ......
ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြလည္း မေပးေတာ့ပါဘူး။
အားလံုးနဲ႕ေ၀းရာ..........
...ငါ......
ကဗ်ာေတြနဲ႔သာ။...........။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေလွ

မင္းရဲ႕ အသိုက္မွာ....

ငါ့ေျခလွမ္းေတြ ထစ္ခဲ့။

ရင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႕

ဥပကၡာတရား...

လမ္းေတြ ေမွာ္၀င္ေနတုန္းေပါ့။ ။ ။။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေနာင္တ

ဖူးပြင့္စ အလွတရားေလးနဲ႕....

ဦးေခါင္းထက္ အလံစိုက္ခဲ့သူေရ...

မင္း အနံ႕ေတြ စူးရွလြန္းပါတယ္။

ခုေတာ့....မေၾကြခင္

ေျမျပင္ရဲ႕ ဆီးႀကိဳျခင္းကို

ခံေနရေပါ့

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ျခင္တစ္ေကာင္ရဲ႕အနမ္း

တြန္႕ခနဲ ျဖစ္သြာျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ....
ျခင္အုပ္ေတြရဲ႕ ဟားတိုက္ေလွာင္ေျပာင္မႈ႕ေတြကို...
ကၽြန္ေတာ္ခံခဲ႕ရပါတယ္။
ဖတ္စာအုပ္ထဲက ျခင္တို႕ရဲ႕အေၾကာင္းနဲ႕၊
ေဆးရံုသို႕ အလည္တစ္ေခါက္မွာ...
ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာျပင္ေတြ တကယ္ပဲ
ေအးစိမ့္သြားခဲ့ပါတယ္။။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ျခင္ေဆးေခြမရွိေတာ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ညညအိပ္မက္ေတြထဲမွာ၊
၀ကၤပါ လို ရႈဳပ္ေထြးေနတဲ့...
ေဆးထိုးပိုက္ေတြၾကားက...
ေျခေထာက္တုတ္တုတ္ႀကီးေတြ........
ကၽြန္ေတာ္ကို ကိုယ္ထင္ျပလို႕။။
ျခင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ အနမ္းမွာ-
ကၽြန္ေတာ္အလန္႕တၾကား၊ေသြးပ်က္မေနခ်င္ေတာ့၊
မနက္ျဖန္အတြက္...
ျခင္ေဆးေခြ ၀ယ္ထားဦးမွ။......။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

၀ဋ္

ခိုးကိုးရာမဲ့ မ်က္လံုးေလးတစ္စံု၊
အတတ္ပညာတစ္ခုရဲ႕ အနိမ့္အျမင့္ေတြၾကားမွာ
အေ၇ာင္မွိန္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဘ၀ရယ္....
အေရာင္ေတြ မ်ားလိုက္ပံုမ်ား...
စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မ၀ံံ့ထည္ေတာ့တဲ့
တုန္ရီ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းလို.....
လမ္းမွားေတြဘက္ တိမ္းေစာင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ငယ္ငယ္ က......
ဖားေျခေထာက္ကို ႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္၊
ခုန္ခိုင္းခဲ့သလိုမ်ိဳး
ငါ့ရဲ႕အားထုတ္မႈေတြ...
ေနာက္ျပန္ ေရာက္ေရာက္ေနခဲ့။
အသံုးမတည့္ေတာ့တဲ့..
အသီးအပြင့္ေတြလို...
ပုပ္အဲ့အဲ့ လက္သီးဆုပ္ထဲက၊
ဘ၀ေတြ ဆုပ္ခ်ည္ျဖန္႕ခ်ည္.....
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဘ၀ဟာ......
ေနာက္ထပ္တဖန္
အေရာင္ မွိန္ခဲ့ရျပန္ၿပီ။ ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

လူငယ္

အခြံေတြ မမာေသးခင္...

အေတာင္ပံေတြ တပ္ဆင္ေနၾက၊

ဘ၀ကမေပးေသးတဲ့...

သင္ခန္းစာေတြ ရယူဖို႕။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

မုန္းတယ္

အဲ့ဒီ့ေန႕ကိုမုန္းတယ္.....
မီးေတာက္မ်ားနဲ႕
သာယာေနေသာ
ခါးသက္သက္ အလွတရား၊
ငါ့ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈ အလံုးစံုကို
နာက်ည္းေစခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီေန႕ကိုမုန္းတယ္......
ကဗ်ာဆန္ဆန္
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ လွမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့
ေျဖလွမ္းမ်ားနဲ႕
အေရာင္ေတြျဖာထြက္ေနေသာ မိန္းကေလး
ငါ့ရဲ႕တစ္ေနရာစာမွာ အရိပ္မထင္ခဲ့ဘူး။
အဲ့ဒီေန႕ကိုမုန္းတယ္.....
ေမွာင္မိုက္ေနေသာ
အလံုပိတ္ထားတဲ့အခန္းထဲ
ငါ့ကဗ်ာေတြ အစာငတ္ခဲ့၊
လေရာင္ရဲ႕ ေအးစက္စက္အနမ္းေတြက
ထပ္ခိုးေထာင့္တစ္ေနရာကေန
ငါ့ကိုနမ္းရိႈက္ေနတယ္...ဒီလိုနဲ႕
ငါဆိုတာ ငါမွန္းမသိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြ
တစ္ခန္းလံုးအူေနခဲ့ေပါ့။
အဲ့ဒီေန႕ကိုမုန္းတယ္.....
ခက္ျပင္းျပင္း ေျခသံမ်ား...
ေခြးအူသံမ်ား.....
အတင္းေျပာသံမ်ား....
သက္ျပင္းခ်သံမ်ား..
အမည္မသိ ေလွာင္ရယ္သံမ်ား။
အဲ့ဒီေန႕ကိုမုန္းတယ္.....
အေဟာင္းတကာ့အေဟာင္းမ်ား
စုပံုေရာင္းခ်ခဲ့မိေသာ ငါ့ေဒါသမ်ား။
အဲ့ဒီေန႕မွာပဲ..
စူးရွမာေၾကာေသာ သံမဏိျမားသံတစ္ေခ်ာင္း
ငါ့ရင္ဘက္ထဲ စိုက္၀င္ခဲ႕တယ္။
ေနာက္ထပ္..
အဲ့ဒီေန႕ေတြမွာပဲ.....
သူတို႕ငါ့ကိုမုန္းသြားၾကတယ္............။
......ေတာက္........၊
အဲ့ဒီေန႕ေတြကို.......
အမွန္တကယ္ပဲ မုန္းခဲ့ပါတယ္.......။။။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

အရက္

ငါေသာက္သံုးခဲ့တဲ့ အရာေတြပါပဲ......


ခုေတာ့..........


သူတို႕က ငါ့ကိုေသာက္သံုးေနၾကၿပီ။ ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

မင္းရယ္သံ

မင္းေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြပါပဲ......
ငါ ရူးသြပ္ျခင္းေတြထဲ မင္းရယ္သံေတြ....
ထစ္ခ်ဳန္း ေနဦးမွာလား။
ဘ၀ရဲ႕ အရသာမွာ.....
အခ်စ္ဟာ ေပ်ာ္၀င္ပစၥည္းေတြပဲလား...
အိပ္မက္ဆန္ဆန္ ျဖက္သန္းျခင္းေတြအတြက္၊
မင္းရယ္သံေတြထဲ...ငါရူးသြပ္ေနတုန္းပါပဲ။
ဘ၀ရယ္....အေရာင္ေတြမ်ားလိုက္ပံုမ်ား....
ပင္လယ္ေရအလယ္မွာ ဗဟိုျပဳလို႕....
အခ်စ္ဟာ...ဒီေရအတက္ၾကမ္းခဲ့ၿပီ။
စိုစိုစြတ္စြတ္ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႕..
ထံုထိုင္းခဲ့တာ ငါမဟုတ္ရပါဘူး။
ငံု႕ၾကည့္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ငါ...ဒီညေတြကို..
ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ....ျဖက္သန္းဆဲ.....
မင္းရယ္သံေတြၾကာမွာ။........။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေဆး

မၾကာမီ...

ေသဆံုးသြားေတာ့မယ့္...

မာနေတြ အတြက္....

အၾကင္နာ တစ္ခြက္ေလာက္။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေမ႕ေလ်ာ႕သြားတဲ႕ည

ငွက္ငယ္တို႕
သစ္ပင ္ထက္
အိပ္စက္ေနခိုက္
ေမွာင္မိုက္မိုက္မွာ
အသိုက္မဲ႕ေနသူမွာငါရယ္ပါ
အေဖၚျပဳစရာလမင္းတစ္ခ်မ္းနဲ႕
ညခ်မ္းမွာ ေအးခိုက္ခိုက္ တုန္း
ရွည္လ်ားလြန္းတဲ႕ လမ္းမမ်ားကိုအေဖၚျပဳ
ကတၱရာ နဲ႕ ရာဘာ အနမ္းေတြ ေ၀ျဖာဆဲ
ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လာ သူက ငါရဲ႕အရိပ္
တလမ္းလံုးမွာ နုတ္ဆက္သံေတြကတ၀ုတ္၀ုတ္နဲ႕
ကြဲေႀကသြားတဲ႕ ငါနွလံုးသား ခံစားမွဳ႕ေတြကို ငါေမ႕ေလ်ာ႕ေနပါျပီ ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ငါအေႀကာက္ဆံုး

ေမွာင္မိုက္တဲ႕
ညနက္နက္လည္း
ငါမေႀကာက္- - - -၊
ႀကမ္းတမ္းတဲ႕
ခေရာင္းလမ္းလမ္း
ငါမေႀကာက္- - - ၊
လွိဳင္ထန္တဲ႕
ပင္လယ္ျပင္လည္း
ငါမေႀကာက္- - - ၊
အျပံဳးတုနဲ႕ဖုန္းကြယ္
မာယာေတြ ျခံဳလႊမ္း
ေကာက္က်စ္တဲ႕စိတ္ဓါတ္္
ငါေႀကာက္လန္႕ခဲ႕ေပါ -- ။
(ဇာဇာ)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

စိတ္ေစရာ

ကၽြန္ဳပ္၏စိတ္ေစရာ
ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ စိတ္အစဥ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ဘယ္လို ရင္ဖြင္႕ ရမလည္း
ငါ ဘယ္သူကို ေျပာျပရမွာလည္း------ငါဘယ္သူကိုရင္ဖြင္႕ ရမွာလည္း
နေဘး မွာ အေဖၚေတြ ရွိေသးရဲ႕လား - - -စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနရမလား
ခုခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြ မျဖစ္လာေသးေတာင္
ေနာင္တခ်ိန္ အတြက္ ႀကိဳးစားႀကည္႕ခ်င္ေသးတယ္- - - - -- -- -- - -
ဆိုးရြံ႕ အားငယ္စိတ္မ်ား ကို ကို တြန္းဖယ္ထုတ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

စိတ္ေစရာ

ကၽြန္ဳပ္၏စိတ္ေစရာ
ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ စိတ္အစဥ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ဘယ္လို ရင္ဖြင္႕ ရမလည္း
ငါ ဘယ္သူကို ေျပာျပရမွာလည္း------ငါဘယ္သူကိုရင္ဖြင္႕ ရမွာလည္း
နေဘး မွာ အေဖၚေတြ ရွိေသးရဲ႕လား - - -စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနရမလား
ခုခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြ မျဖစ္လာေသးေတာင္
ေနာင္တခ်ိန္ အတြက္ ႀကိဳးစားႀကည္႕ခ်င္ေသးတယ္- - - - -- -- -- - -
ဆိုးရြံ႕ အားငယ္စိတ္မ်ား ကို ကို တြန္းဖယ္ထုတ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

အသက္ေပ်ာက္သြားတဲ႕ညေနခင္း

ေတြးေနတယ္
ေတြးေနတယ္
ေငးေနတယ္
ေငးေနတယ္
ေတြးရင္းေငးေနတယ္
ေငးရင္းေတြးေနတယ္
ေတြးရင္းေငးရင္းလမ္းေလ်ာက္
ေငးရင္းေတြးရင္းလမ္းေလ်ာက္
ကားေရွ႕ေမွာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္အသက္ေပ်ာက္ခဲ႕ျပီ- - - - - -- - - - - - -- - -။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္စိုက္ခ်င္လို႕ပုိ႕လိုက္တာပါ.... စိတ္မီးအိမ္ မွ ေရႊအိမ္စည္ ဆိုေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

အၿပံဳး (or) စြမ္းအား

ေရး/ဆို - ေဖာႀကီး
Key; G ( C Am Dm G )

C Am Dm G
P1; ကို္ ေတြ႕မိ သူ႕ရဲ႕အၿပံဳးဟာ ကို႕ႏွလံုးသား ခလုတ္တိုက္သြားတယ္ ….
C Am Dm G G
ဟန္ေဆာင္အၿပဳံးလား ဘာျဖစ္ျဖစ္ကြာ အသဲေလးထဲစဲြၿငိလို႕သြားၿပီ….
C Am Dm G
P2; လ၀န္းေလး အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ လွလြန္းတဲ့မင္းရဲ႕အၿပံဳးေတြ….
C Am Dm G G
ကမၻာေျမစြဲအား ကိုမသိေတာ့ပါ မိုးအျမင့္ထက္လြင့္လို႕ပ်ံသြား….

Em Am
Cho; အၾကင္နာဆိုရာ ကမၻာသစ္ေလးတစ္ခုပါ
Dm G
သူမတူအၾကင္နာ မင္းေလးေပးလာ (ရင္ခုန္ေနတာ မင္းေလးေၾကာင့္သာ)
C Am
မေျပာင္းလဲ အစဥ္ခိုင္ၿမဲခ်စ္ေနမွာ
Dm G
တြဲလက္ေတြမခဲြဘူးကြာ တို႕ႏွစ္ေယာက္ယံုထား
G G
ယံုၾကည္လိုက္ပါ…..

C Am Dm G
P3; မင္းေလး ၿပံဳးေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္ ကို႕အတြက္ အျပည့္စံုဆံုးေလ….
C Am Dm G G
ရင္မွာထာ၀စဥ္ အခ်ိန္ရိွတိုင္းမင္းပါ မုန္းလို႕မရႏိုင္ေအာင္ခ်စ္မိၿပီ ….
C Am Dm G
P4; ခ်စ္အနမ္းပန္း တို႕ပန္ေပးမယ္ လွလြန္းတဲ့ေမ့ရဲ႕ရွက္ၿပံဳးေတြ …..
C Am Dm G G
ကိုေလမိန္းမူး ကြန္ယက္ထဲမွာ တို႕ႏွစ္ေယာက္ေမ်ာလြင့္ခံစား …..

(cho;)

ေက်းဇူးျပဳၿပီး တီးၾကည့္ေပါ့ေနာ္ အဆင္မေျပတာရိွရင္ mail ပို႕ၿပီး ေျပာႏိုင္ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္က အခုမွ စမ္းေရးေနတာပါ.... ေနာက္ထပ္ေရးထားတာေတြရိွေသးတယ္
ဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္ေတာ့ 032-30019 နဲ႕ 032-30020 မွာ ရိွပါတယ္
ေက်းဇူးပါ စိတ္မီးအိမ္ရယ္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ေမြးေန႔ရွင္မ်ားႏွင့္စိတ္မီးအိမ္"

သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြေတြရဲ့ေမြးေန႔ပြဲအတြက္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ လက္ေဆာင္ေပးရေအာင္ စဥ္စားရင္…စဥ္စားရင္နဲ႔ မွတ္မိတာေလးတစ္ခုကို မွ်ေ၀ခံစားၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က ျမတ္ဘုရားကေန အရွင္္အာနႏၵာမေထရ္ကိုေမးျမန္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုပါ။ ခ်စ္သားအာနႏၵာ…. မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းကို ေပါင္းေပၚမိရင္ ဘယ္လိုအက်ဳိးေပးႏိုင္သလဲ ဆိုျပီးေမးျမန္းလိုက္တဲ့အခါမွာ…. အရွင္အာနႏၵာမေထရ္က…. အရွင္ဘုရား မိတ္ေဆြေကာင္းကို ေပါင္းေဖာ္မိရင္ နတ္ျပည္ကိုေရာက္ေအာင္ အက်ဳိးေပးႏိုင္ပါတယ္ဘုရား ဆိုျပီးေတာ့ ေျဖလိုက္တဲ့အခါမွာ ဘုရားရွင္က ခ်စ္သား အဲဒီလိုမဆိုသင့္။ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဟူသည္ နိဗၺါန္သို႔ေရာက္ေအာင္ အက်ဳိးေပးျဖစ္ထြန္းႏိုင္ေပတယ္ ဆိုျပီး အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္နဲ႔ အရွင္ေမာဂၢလန္မေထရ္တို႔ရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းကိုျပန္ျပီးေဟာ ၾကားေတာ္မူသတဲ့…. (ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ အေၾကာင္းအရာကိုေတာ့ လူတိုင္းသိျပီးျဖစ္လိမ့္မယ္္လို႔ ယံုၾကည္တာေၾကာင့္ ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး။) အဲသလိုပဲ

“သူငယ္္ခ်င္းတို႔ရဲ့ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုပါေစ လို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ပို႔သလိုက္ရပါတယ္။”

သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ နာမည္လည္းပါေအာင္၊ အဓိပၸါယ္ေလးလည္းသက္ေရာက္ေအာင္ဆိုျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ အမည္နာမေလးေတြကို ပါ႒ိလို မွန္ဆျပီး ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလိုေရးသားမႈကိုလည္း နားလည္ခြင့္လြတ္စြာ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ လက္ခံယူလိမ့္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ စိတ္မီးအိမ္ကေလးကလည္း ဥယ်ာဥ္မႉးမ်ားနဲ႔ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္း ပီသေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔………….

ေမြးေန႔ရွင္မ်ားႏွင့္စိတ္မီးအိမ္

၁၊၁၂၊၁၅ ရယ္နဲ႔
ျဖစ္သနစ္ မ်ားရယ္က
ထူးျခားလို႔ ဆန္းက်ယ္စြာ
နမိတ္ထင္ခါ ျမင္ရေအာင္
စိတ္မီးအိမ္မွာ တို႔ဆုေတာင္း။

ေဆာင္းျမဴေ၀ ဒီဇင္ဘာလမွာျဖင့္
ေပါင္းစုေန ေမြးေန႔ရွင္မ်ားရယ္က
ေႏွာင္းလူေတြ လြယ္ကူေအာင္လို႔
ေကာင္းဆုေတြ ေတာင္းဆုေခြ်မယ္။

အတၱကို သစၥာဆိုက္ေအာင္
ဓမၼကထိက ေပါင္းတံတားမွ
ေလွ်ာက္ၾကစို႔ေလး……..
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ

ကြ်န္ေတာ္ ခု ဆုိ ၂၇ ႏွစ္ေတာင္ ရွိသြားၿပီ။

ဘာလုိလုိ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ လည္း လူလတ္ပုိင္းအရြယ္ေရာက္လာၿပီ။

ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ေတာ႔ ခုထိ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းဆုိေတာ႔ ကေလးလုိ ပဲ ထင္ေနမိေသးတယ္။ စိတ္ဓါတ္ကေလး လည္း လြတ္လပ္ေနတယ္။

ဒါေပမယ္႔ အသက္တစ္ႏွစ္ပုိၾကီးသြားၿပီဆုိေတာ႔ သတိနဲ႔အတူ ရင္႔က်က္လာေအာင္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္ဗ်ာ။

ေမြးေန႔ကုိ ကမကထ ၿပဳၿပီး ဦးေဆာင္က်င္းပေပးတဲ႔ မၾကီးပါခ်ဴးကုိ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။ အစီအစဥ္မႈး အရိပ္ နဲ႔ ဧည္႔ခံ ၾကိဳဆုိေရးမႈး အနတၱ ကုိ လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တက္ေရာက္လာၾကတဲ႔ ဂုဏ္သေရ ရွိ သူငယ္ခ်င္း အားလုံးကုိ လည္း ေက်းဇူးတင္စကား ဆုိလုိပါတယ္။

တက္ေရာက္လာတဲ႔ ဧည္႔သည္ေတာ္ေတြကုိ အစားအေသာက္ နဲ႔ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ ရွိရာ မၾကီးပါခ်ဴး ဘေလာ႕ဂ ္မွာ တက္ေရာက္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ အုန္းထမင္း နဲ႔ ၾကက္ကင္ ေကြ်းပါတယ္။ အေအး သုိ႔မဟုတ္ ေကာ္ဖီ ၾကိဳက္တာ သုံးေဆာင္ ႏုိင္ပါတယ္။ ေမြးေန႔ ကိတ္ လည္း မၾကီးပဲ စီစဥ္ပါတယ္။ ၿဖဴၿဖဴေက်ာ္သိန္း တုိ႔ ေရဗကၠာ၀င္းတုိ႔ကုိလည္း စင္တင္ ေတးဂီတ အစီအစဥ္ေတြ မွာ ၾကည္႔ရႈခံစားႏုိင္ပါတယ္။

ခုလုိ ေမြးေန႔ ပြဲ လုိင္းေပၚမွာ လုပ္ၿဖစ္တာ အားလုံး ကုိ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ႔ အားလုံးကုိ ပဲ ကံတစ္ခုခု နဲ႔ ၿပစ္မွားမိသည္ရွိေသာ္ ခႊင္႔လႊတ္ေပးဖုိ႔ ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းအားလုံး က ဒီဇင္ဘာ ေမြးေန႔ရွင္မ်ားအတြက္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေလး ေတြ နဲ႔ လက္ေဆာင္ ပုိ႔စ္ေလး ေတြ ကုိ အေပ်ာ္သေဘာ နဲ႔ ၿပန္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။

ေမြးေန႔ရွင္တို႔ေရ မၾကီးပါခ်ဴး ဖတ္ထားတဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာျမိဳင္ေတာရ) စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္တဲ့ "ဘာကိုတန္ဖိုးထားရမလဲ" ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲက စာသားကေလးေတြကို ေရးေပးလိုက္တယ္ စာလံုးတစ္လံုးခ်င္း ဆီမွာ အႏွစ္သာရ အျပည့္အ၀ရွိတဲ့ စာသားကေလးပါ။
လူ႔စိတ္ဆိုတာ ေျပာင္းလဲမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္ေလ သတိယတိုင္း ဒီစာသားေလးကို ဖတ္မိရင္ သူငယ္ခ်င္းတို႔ တစ္ေတြ စိတ္ရဲ႕အင္အားတစ္ခု၊ အေထာက္အကူတစ္ခု ရႏိုင္တယ္လို႔ မၾကီးပါခ်ဴးထင္တယ္

• ကိုယ့္မွာရွိေနတဲ့ အရည္အခ်င္းေကာင္းေတြကို အရင္ကထက္ပိုျပီး ထြက္ေပၚလာေအာင္၊ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ေကာင္းတာေတြ ျဖစ္လာေအာင္၊ ျပည့္စံုလာေအာင္လုပ္တာ၊ ကိုုယ့္မွာရွိတဲ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ စိတ္ထားေတြ၊ အရည္အခ်င္းေတြ ထြက္လာေအာင္ လုပ္တာဟာ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုကိုယ္ ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္တာပါ။
• ငါ ဘာကိုတန္ဖိုးထားျပီး ေနသြားေနတာလဲ၊ ငါတန္ဖိုးထားတာေပၚမွာ ငါ့ယံုၾကည္မႈ ဘယ္ေလာက္ ခိုင္မာသလဲ၊ အဲဒါေပၚမွာမူတည္ျပီးေတာ့ ငါ့စိတ္၊ ငါ့အင္အား၊ ငါ့ကိုယ္က်င့္သိကၡာ၊ ငါ့စိတ္ရဲ႕စုစည္းမႈ ဆိုတာေတြ ျဖစ္လာတာ။
• ငါ ဘယ္လိုလူျဖစ္လာမလဲဆိုတာ ငါ အခ်ိန္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း ဘာေတြဆံုးျဖတ္ေနသလဲ ဆိုတာေပၚ မူတည္တယ္။

မၾကီးပါခ်ဴး

ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာလတြင္ က်ေရာက္ေသာ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားႏွင့္ အတူ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားအားလံုးလည္း ဘ၀မွာ ႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္မဲ့ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရြင္ေသာ ဘ၀တခု ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕………… ဆႏၵျပဳပါတယ္။

အရိပ္

၂၇ နွစ္ၿပည္.ေမႊးေန.မွစ၍ ေအာင္ၿမင္ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ
ဘ၀ခရီးလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းနိုင္ပါေစ ...
မိဘေက်းဇူး ဆပ္ခြင္.ရေသာ သားေကာင္းရတနာ
တစ္ေယာက္ ၿဖစ္နိုင္ပါေစ...
ေနာင္လာမည္.ေပ်ာ္ရႊင္စရာေမႊးေန.ေပါင္းမ်ားစြာကို လည္းပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစ ...

အိပ္မက္စိမ္း

In the auspicious occasion of your special day, I wish you a Birthday Happiness! May Buddha blesses you to achieve what you desire. I don't know why I cannot wish you more words although I have decided to come to Internet to do it at this time.

Last but not least, Good Luck and New Successes!

Best wishes,

Nguon Kollika (ကေမၻာဒီးယား မွ သူငယ္ခ်င္း)

နွစ္တစ္နွစ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးလရယ္ပါ
ဆိုသမုတ္ႀက ဒီဇင္ဘာလမွာေပါ႕
ေဆာင္းေလညွင္းတို႕နဲ႕အတူ
ေဆာင္းခိုငွက္ငယ္တို႕နဲ႕အတူ
ေဆာင္နွင္းေဖြးေဖြးတို႕နဲ႕အတူ
Chrismas ပြဲေတာ္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႕အတူ
ေနာင္နွစ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင္းျခင္းေတြနဲ႕အတူ
ကမၻာေျမႀကီး ကိုအလွဆင္ဖို႕.
စိတ္မီးအိမ္ႀကီး အတြက္ရယ္ေပါ႕
ေမြးဖြားသန္႕စင္ ဖြားျမင္လာခဲ
ေကာင္တမန္-ခိုင္ျမဲ နဲ႕သစၥာ
ဥယ်ာဥ္မွဴးက သံုးေယာက္ရယ္ပါ- - -- --။
သူတို႕ယုယ ပန္းေတြလွသလို
သူတို႕ေရျဖန္း ပန္းေတြလန္းသလို
သူတို႕ျပဳစု ပန္းေတြနဳသလို
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပန္းပမာ
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕နိုင္ႀကေစ- - - -
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕

(ေရႊအိမ္စည္)

ေကာင္းတမန္ ေႏွာင္တဖန္
ေမြးေန႔ေရာက္ ျပန္ေတာ့
ခိုင္ျမဲရယ္ သစၥာနဲ႔
လႈိက္လွဲစြာ က်င္းပစို႔ေနာ္။
လွမ္းမေခၚ မွန္ေမွ်ာ္ကာ
လြမ္း ပါေသာ္လဲ
တမ္းတေဖာ္ စိတ္မီးအိမ္
ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ လွမ္းခါေနာ္
အတူဆင္ႏႊဲဖို႔ ဒို႔ရည္ေမွ်ာ္။
ေပါင္းစံရန္ ခက္ေပမဲ့
ေကာင္းကံမွာ ေရစက္ပါေလေတာ့
ေသာင္းညံစြာ က်င္းပလို႔ေပ်ာ္။
ေပါင္းကံရယ္ ဖန္လာျပန္ရင္ေတာ့
တူယွဥ္ကာ ျမဴမကြဲတဲ့
ဒီဇင္ဘာေဆာင္ ညခ်မ္းမွာျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ ေလးဆီသိ႔ု
ဒို႔အားလံုး ျမန္းၾကြၾကမယ္ေနာ္။
အနတၱ

ည---------
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
နာရီလက္တံေတြ ရထားတစ္စင္းလုိခုတ္ေမာင္း
ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ဆုိတာက ေႏွာင္းခဲ့ၿပီ----
“ေလးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သားကုိေမြးခဲ့တာေပါ့”တဲ့
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္သုံးနွစ္က အေမေျပာခဲ့
ေရာင္စုံဖေယာင္းတုိင္မပါ--------
ခ်ိဳရွရွ ကိတ္မုန္႔ခရင္မ္မပါ--------
ဟက္ပီးဘေဒး ဆုေတာင္းသံေတြမပါ--------
ျပတင္းတံခါးကုိ ဟၾကည့္ေတာ့
လင္းတစ္၀က္ မွိန္တ၀က္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပ
ႏုိးတစ္၀က္ အိပ္တစ္၀က္နဲ႕
မနက္ျဖန္အတြက္
မာယာေတြအားယူတယ္
လင္းၾကက္တြန္သံ
ရြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းသံ
ဓမၼေတးသံ------------
နာရီမမွန္တဲ့အေတြးေတြနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္အိမ္နဲ႕ေ၀းခဲ့တာၾကာၿပီ။
(MYM-ရဲေလး)

မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ႏုိင္ေသာ သားေကာင္းတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ပါေစ။ တိတ္တိတ္ေလး ေတာင္းတဲ႔ ဆုေတြ ၿပည္႔ပါေစ။

စံပယ္

ံHappy birthday ya. I hope you will get more betterment in your life. Enjoy your birthday. May you love your parents till the end of your life. Please don't forget all your friends.

Nur (အင္ဒုိ က သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္)

ံHappy brithday! May all your wishes come true.

Aye Aye Min

“ယေန႕ စ၍ ေကာင္းတမာန္ သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ခ်စ္သူမ်ား ( အဲ ေယာင္ လို႕...ခ်စ္သူ က တစ္ေယာက္ ထဲ ရွိ တာ) နွင္႕ ဘ၀ ကို ေပ်ာ္ ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္ ရင္း ရည္မွန္ခ်က္ ပန္းတိုင္သို႕ လွ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိနိုင္ပါေစ”

ခုိင္ၿမဲ

dear Ko Thein,

Ko, Happy Birthday to you ya!!! December 12, 2007. success and keep healthy!!! hope all of your dreams will come true as you wish...

Tanneke (အင္ဒုိ မွ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ

အားလုံး.........
ေကာင္းတမန္ ခုိင္ၿမဲ နဲ႔ သစၥာ တုိ႔ ေမြးေန႔ပြဲမွာ...........။

ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ရတနာ သုံးပါး ကုိ အရင္ဆုံး ဦးခ် ကန္ေတာ႔ပါတယ္။

ေမြးတမိခင္၊ေမြးတဖခင္ နဲ႔ အဘုိးအဘြား ေဆြမ်ိဴးသားခ်င္းမ်ားကုိ ဒုတိယ ဦးခ် ကန္ေတာ႔ပါတယ္။

တတိယ ကေတာ႔ မၾကီးပါခ်ဴးအပါအ၀င္ သင္ဆရာ၊ၿမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ အားလုံးကုိ ကန္ေတာ႔ ပါတယ္။

ဘုရား၊တရား၊သံဃာ၊မိဘ၊ဆရာ၊ေဆြမိ်ဴးမိတ္သဟာ၊သူငယ္ခ်င္း အားလုံးအေပၚ ကာယကံ၊၀စီကံ၊မေနာကံ တုိ႔မွ ၿပစ္မွားက်ဴးလြန္မိသည္ရွိေသာ္ ထုိအၿပစ္တုိ႔မွ ခႊင္႔လႊတ္ ေက်ေအးေပးပါရန္ ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ အပ္ပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းအားလုံး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေလး ေမြးေန႔ကို ဆင္ႏႊဲၾကရေအာင္ေနာ္။

ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ

လုိင္းေပၚက ပထမဆုံး ေမြးေန႔ပြဲေလး….။
မထင္မွတ္ဘူးဗ်ာ…။ ညက လုိင္းေပၚတက္လာေတာ႔ အစီအစဥ္မႈးၾကီး အရိပ္ က တကယ္ကုိ စနစ္တက် ေမြးေန႔ပြဲ ကုိ ဖြင္႔ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း လုိင္းေပၚမွာ ဆုံေနတဲ႔ အနတၱ၊ အိပ္မက္စိမ္း နဲ႔ ေရႊအိမ္စည္ တုိ႔ နဲ႔အတူ လက္ခုပ္တေၿဖာင္းေၿဖာင္းနဲ႔ အရိပ္ က ဟန္ၾကီးပန္ၾကီးနဲ႔ ဆုိတဲ႔ အဖြင္႔စကား ကုိ တက္ေရာက္အားေပးလုိက္တယ္ဗ်ာ။ ေက်းဇူးဗ်ာ အရိပ္..။ အဖြင္႔စကား ေၿပာေပးတဲ႔ အတြက္ ေရာ…။ အစီအစဥ္မႈးၾကီး လုပ္တဲ႔ အေနနဲ႔ေရာ..။ လက္ေဆာင္ပုိ႔စ္ေလး တင္ေပးတဲ႔ အေနနဲ႔ေရာ..။
ဒါနဲ႔ ဗ်ာ…ဥယ်ာဥ္ ထဲ မွာ ဧည္႔ခံေရးတာ၀န္က်တဲ႔ ကုိအနတၱ ဘာေတြ မ်ား စီစဥ္ ဧည္႔ခံေနလဲသိခ်င္တာနဲ႔ ဥယ်ာဥ္ အႏွံ႔ ေလွ်ာက္လည္ၾကည္႔တာေပါ႔။ တကယ္ပဲဗ်ာ……ဥယ်ာဥ္ထဲ မွာ မီးေရာင္စုံေတြ၊ပန္းေရာင္စုံေတြ နဲ႔ အခမ္းအနားကုိ ၿပင္ဆင္ ထားတာ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ၿပီးေတာ႔ ကုိအနတၱက ဥယ်ာဥ္အတြက္ ေၿမနည္းနည္း ထပ္တုိး၀ယ္ၿပီး အပင္သစ္ေတြကုိ ဖိတ္ေခၚစုိက္ပ်ိဴးထားတာလည္း ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီ အပင္သစ္ေလးနာမည္က ေရႊအိမ္စည္တဲ႔…..ဗ်။ ေကာင္းတမန္ေတာ႔ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ရလုိက္တဲ႔ အပင္ေလးရဲ႕ အသီးအပြင္႔ေတြကုိ အကုန္ လုိက္ၿပီး ခံစားပစ္လုိက္တယ္ဗ်ာ။ေတာ္ေတာ္ခ်ိဳတယ္ဗ်။ အရသာကေတာ႔ စံခ်ိန္မီွပဲ..။ ဒီလုိ နဲ႔ ကုိအနတၱ လည္း မေမာႏုိင္၊ မပန္းႏုိင္ နဲ႔ လာတဲ႔ ဧည္႔သည္ေတြကုိ ႏႈတ္ဆက္၊ မလာေသးသူေတြကုိ ေမွ်ာ္ရနဲ႔ဗ်ာ…။တကယ္ကုိ ေမြးေန႔ က စည္းစည္းကားကား ၿဖစ္သြားတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ဗ်ာ………….။
မၾကီးရဲ႕ ေကြ်းေမြးပြဲက မလာေသးေတာ႔ ဧည္႔သည္ေတြလည္း ခပ္တည္တည္ပဲေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ က ေတာ႔ စားပြဲေတြမွာ ေနရာ အက်သားယူၿပီး မၾကီးရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ အလာကုိ ေၿဗာင္ ေအာ္ၿပီး ေစာင္႔ေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကေတာ႔ အစားအေသာက္ ကို ေစာင္႔ရမွာ ရွက္သလုိလုိ နဲ႔ ဥယ်ာဥ္ထဲ မွာ ဟုိလူႏႈတ္ဆက္သလုိ ဒီလူ ႏႈတ္ဆက္သလုိ လုပ္ေနတယ္ (တကယ္က သူတုိ႔ က ပုိၿပီး မၾကီးကုိ ေမွ်ာ္ေနတာ…အၾကံတူခ်င္းဆုိေတာ႔ ေကာင္းတမန္ က အကဲခတ္တတ္တယ္ဗ်..ဟဲ..ဟဲ)။ဥပမာ…အိပ္မက္စိမ္း…။ ေရႊအိမ္စည္ ဆုိ လက္ေဆာင္ေလး ကုိ ကုိအနတၱရဲ႕ ဧည္႔ၾကိဳစားပြဲ (တကယ္တမ္းက….ေမြးေန႔ရွင္ေတြ အတြက္ သူေတာင္းစား စားပြဲ) ေပၚမွာ တင္ထားၿပီး ခပ္တည္တည္ နဲ႔ ဥယ်ာဥ္ထဲ ေလွ်ာက္၀င္သြားတယ္။ ၿပီးမွာ အနတၱက ေရးၾကီးသုတ္ပ်ာ နဲ႔ လုိက္ေတာင္းပန္သံၾကားေနရတယ္။ မၾကီးမလာေသးလုိ႔ အစားအေသာက္ အတြက္ ေစာင္႔ေပးပါဦးတဲ႔ဗ်ာ……။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကေတာ႔ ခပ္တည္တည္ပဲ။ ေမြးေန႔ရွင္ေတြလုပ္ၿပီး ဘာတာ၀န္ မွ မယူတဲ႔အၿပင္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ လစ္ဟင္းရတဲ႔ အစီအစဥ္ ေတြ အတြက္ မေတာင္းပန္ ပဲနဲ႔ ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႔ ေနေနလုိက္တယ္ဗ်ာ…..။
ဒီလုိ နဲ႔ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားၿပီး စည္ကားလာတဲ႔ အခ်ိန္မွ ကြ်န္ေတာ္အမွတ္ရလုိ႔ တုိက္ပုံအကၤ်ီ ေၿပး၀တ္လုိက္ရေသးတယ္။ ရခုိင္လုံခ်ည္ အသစ္က လမ္းေလွ်ာက္တုိင္း တုတ္ၿပီး တခြမ္းခြမ္းနဲ႔။ တကယ္ ကုိ ဟန္ၾကီးပန္ၾကီးပဲ…။ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိေတာင္ ၾကိတ္ရယ္မိတယ္။ ဘာလုိလုိၾကီးေပါ႕ ဗ်ာ….။ဒါေပမယ္႔ မၾကာဘူး……။ မ်က္ႏွာပုိး ၿပန္သတ္ၿပီး ရုပ္တည္ ၿပန္လုပ္ရတယ္။ အင္း……..တုိက္ပုံ၀တ္ထားတာ မွန္သြားတယ္ဗ်…။ကုိအနတၱ က ေတာ္ေတာ္ေလး impression ရ (တကယ္က အၿမင္ကပ္တာေနမွာပါဗ်ာ..) ၿပီး ကြ်န္ေတာ႔္ ဆီလာတုိင္ပင္တယ္။ ပုိစည္ကားေအာင္ ေမြးေန႔ အမွတ္တရ ဧည္႔ခံေရးမွာ ေဖ်ာ္ေၿဖပြဲ တစ္ခုခု ထည္႔ရမလားလုိ႔ တဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္က နဂုိကတည္းက ရြာသားေလဗ်ာ။ ေၿပာလာတာ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကုိ ခ်မ္းသာ တုိ႔ ဇာတ္အဖြဲ႔ငွားၿပီး ႏွစ္ည ေလာက္ ကခုိင္းမလားလုိ႔ အၾကံေပးတယ္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ နည္းနည္း ၿမန္မာဆန္ ရင္ နည္းနည္းေပါ႔။ သဘင္ ကုိ မခံစားရတာလဲ ၾကာၿပီေပးကုိ။ ဒီလုိ နဲ႔ အနတၱ လည္း အစီအစဥ္မႈး(တယ္လီဖုန္း ေအာ္ပရာ) အရိပ္ကုိ ခ်မ္းသာ တုိ႔ ပြဲကန္ထရုိက္ဆီ ဖုန္းဆက္ခုိင္းတယ္။ အရိပ္က လည္း ခပ္သြက္သြက္ပဲ။ ဖုန္းခြက္ကုိ ေကာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆက္သံၾကားလုိက္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကုိခ်မ္းသာဆုိတာ နာမည္ ကလည္း သိပ္ၾကီးသမုိ႔ ပြင္႔လင္းရာသီမွာ ပြဲစိပ္ေနလုိ႔ မလုိက္ႏုိင္ဘူးတဲ႔ဗ်ာ……။ ဆုိကေရးတီး မွာလည္းသူမွ သူပဲတဲ႔ဗ်ာ……။
အင္း…….ဒီလုိဆုိေတာ႔ လြယ္လြယ္ေလးပဲဗ်ာ..။ ပုိၿမဴးေအာင္ ေခတ္လူငယ္ေတြ ငွားမယ္ေပါ႔။ ကြ်န္ေတာ္ က အနတၱကုိ အၾကံေပးတယ္။ တင္႔တင္႔ထြန္း စတိတ္ရိႈးထည္႔မလားေပါ႔……(ဟီး…….ဟီ…….ကိုကုိ နဲ႔ တြဲ ကလုိက္ခ်င္ရဲ႕ လုိ သီခ်င္းထဲက လုိ ေၿပာမလားလုိ႔……..)။ ဒီေနရာမွာေတာ႔ ကုိအနတၱ က ေကာင္းတမန္ ထက္ ေၿပးတယ္ဗ်ိဴ႕……….(ေၿပးဆုိ မမွီလုိက္လုိ႔ ဆုိကၠားငွားၿပီးလုိက္ရတယ္.)။ သူက တင္႔တင္႔ထြန္းက ဘြားေတာ္ ၿဖစ္ေနၿပီ..။ ခုေခတ္ လူငယ္ေတြဆုိ ပုိေကာင္းတယ္ေပါ႔။ ဧည္႔သည္ေတြအတြက္ ပုိေပ်ာ္ေအာင္ စီစဥ္ရတာေပါ႕တဲ႔။ (တကယ္ကေတာ႔…..ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ ..သိဘူးဗ်)။ ဒီလုိ နဲ႔ သူက အၾကံေပးတယ္ ..၀ုိင္းစုခုိင္းသိန္းတုိ႔ ႏွင္းဆီနက္ တုိ႔ စတိတ္ရႈိးကုိ ကန္ထရုိက္ဆြဲမလားေပါ႔.။ ႏုိးအဖြဲ႔ဆုိ လည္း မဆုိးဘူးတဲ႔။ လား……….လား……….ေမြးေန႔ပြဲအတြက္ အဲေလာက္ အကုန္က် ခံႏုိင္ပါ႔မလား။ ေလာေလာဆယ္ ေတာ႔ ေကာက္ထားတဲ႔ တၿခား ရံပုံေငြထဲက ပဲ လူၾကီးပီပီ ခဏလုိလုိ သုံးၿပီး ၿပန္မေပးပဲ ထားရမလားေပါ႔။ အနတၱ နဲ႔ ၾကိတ္ၿပီး တုိင္ပင္တယ္။ ဒါမ်ိဳးဆုိ အနတၱ နဲ႔ ေကာင္းတမန္ က ေက်ာင္းကတည္းက ႏွစ္ခါ မတုိင္ပင္ရဘူးေလ။
ဒါေတာင္ ဟုိ ဘုရားဒကာၾကီး ခုိင္ၿမဲ က မလာေသးလုိ႔။ သူက တိုက္ပုံ ေပ်ာက္ေနလား။ ဘာလားေတာ႔ မသိဘူး။ေမြးေန႔ရွင္လုပ္ေနၿပီး ခုထိ မလာေသးဘူးဗ်ိဴ႕ ။ စတာပါဗ်ာ။ ရံပုံေငြထဲက မသုံးပါဘူးဗ်ာ။ ဒီလုိ ပြဲရွိရင္ သုံးဖုိ႔ စုထားတာေလး ထုတ္သုံးမယ္ေပါ႔။ လုိင္းေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ မွ ကုန္တာမွ မဟုတ္တာ.ဟဲ….ဟဲ။ ဒီေတာ႔ အားလုံး ကုိေမးရတယ္ ဒီကိစၥ သေဘာတူလားေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ အရိပ္ တုိ႔ အဖြဲ႔ကေတာ႔ ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ။ စုိင္းစုိင္း၊က်ားေပါက္ နဲ႔ ရဲေလး တု႔ိဘာတုိ႔ မပါရင္ ၀ုိင္းစု တုိ႔ကို လည္း လက္မခံဘူးတဲ႔ ကန္႔ကြက္တယ္တဲ႔။ ဒုကၡပဲဗ်ာ…….။ အနီးဆုံးလူ အစီအစဥ္ မႈးက အရင္ေထာင္းေနၿပီ။ ဒီေတာ႔ လည္း ရုပ္တည္ေပါ႔။ အစားအေသာက္ မွာရင္း ခရီးလြန္ေနတဲ႔ မၾကီးကုိ ဆုံးၿဖတ္ခုိင္းမယ္ ဆုိၿပီး ပုံခ်လုိက္တယ္။

သူ႔ကုိ ေစာင္႔ေနတာ ခုထိပဲ။ မၾကီးလာမွ သူ႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ အတုိင္း လုပ္ၾကတာေပါ႔။ မၾကီးကုိ ေတြ႔ရင္ ကိတ္မုန္႔ ၀ယ္ခဲ႔ပါဦးလုိ႔။ ေမ႔ေနမွာစုိးလို႔…..။ ခုိင္ၿမဲ နဲ႔ သစၥာ လည္း ၿမန္ၿမန္ ထြက္ခဲ႔ဗ်ာ.။ ဒီမွာ ဧည္႔သည္ေတြက ေစာင္႔ေနတာ။ ဆုေတာင္းေပးခ်င္လုိ႔တဲ႔။ အင္း မလာေသးတဲ႔ သူေတြ ဘယ္သူေတြက်န္ေသးပါလိမ္႔ဗ်ာ.။ မပိစ္၊မစံပယ္၊ကုိေရအိုးစင္၊ကုိၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊အိပ္မက္စိမ္း၊သနပ္ခါး၊ ညီငယ္သန္႔စင္၊ ညီမငယ္ သဇင္၊ ညီငယ္အုန္းဇင္ နဲ႔ အားလုံး လာလည္ ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ က ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ပုိ႔စ္ လုိခ်င္လုိ႔.ဟဲ…..ဟဲ။ သူတုိ႔ေတြက အေတြ႔အၾကဳံရွိသူပီပီ အစားအေသာက္က ေနာက္က် တတ္မွန္း သိလုိ႔ မၾကီး နဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီးမွ ၿမန္းလာေတာ႔မယ္ထင္တယ္။ ေနာက္အသစ္ေရာက္တဲ႔ ကုိၾကီးေက်ာ္ေရာ ၾကိဳဆုိပါတယ္ဗ်ာ။ စိတ္မီးအိမ္ ကုိ ဥယ်ာဥ္မႈး လုပ္ေပးပါဦးဗိ်ဴ႕…။ ေလာေလာ ဆယ္ေတာ႔ မၾကီးေရ ..ၿမန္ၿမန္လာ……ပါေတာ႕……….။

ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

လက္ပတ္နာရီကို ေရာင္းပစ္လုိုက္ပါ

"လက္ပတ္နာရီကို ေရာင္းပစ္လုိုက္ပါ"
လက္ပတ္နာရီကို ပတ္လုိက္ျခင္းျဖင္႕
သင္ မည္မ်ွ စိတ္ဖိစီးမွူ႕ ခံရသည္ကို
သတိျပဳမိပါရဲ႕လား။
လက္ပတ္နာရီကို ခၽြတ္လိုက္ပါ။
သင္႕ကိုယ္ သင္
အခ်ိန္၏ ဖိစီးမွူ႕ မွ ရုန္း ထြက္လုိက္ပါ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ႏြံနစ္ျခင္း

ငါေျပးထြက္ခဲ႕တယ္

ဒါေပမဲ႕ေျပးထြက္မရ ။

ငါရုန္းထြက္ခဲ႕တယ္

ဒါေပမဲ႕ငါရုန္းထြက္မရ။

ငါ႕ကိုတုပ္ေနွာင္ထားတယ္

ငါ႕ကိုရစ္ပတ္ထားတယ္

ငါ႕ရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ခ်င္စိတ္ေတြကို

ငါကိုယ္တိုင္ ရိုက္ခ်ိဳးေနမိေနျပန္တယ္

ဒီမာယာႏြံထဲနက္ ထဲက ရုန္းထြက္ဖို႕

တကယ္ဆိုငါ႕မွာခြန္အားေတြရွိတယ္

ငါကိုယ္တိုင္ မိုက္မဲစြာ ယစ္မူးေနမိတာ

ငါ႕မနက္ခင္းေတြမဲေမွာင္မသြားခင္

ငါ႕ ရုန္းထြက္ေတာ႕မယ္

ဒီႏြံ ထဲက ငါလြတ္ေျမာက္စြာ

ငါရုန္းထြက္လိုက္ေတာ႕မယ္ - - -- -- -->

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေဆာင္းအိပ္မက္တစ္ခု နဲ႕ ေမွာ္၀င္ဂီတ

ည အခ်ိန္ကေတာ္ေတာ္နက္ေန

ဂစ္တာတစ္လက္

ကမၻာေပၚမွာ အေကာင္းဆံုး ဂစ္တာေလး

သီခ်င္းတစ္ ပုဒ္ ကို ဟစ္ခါ သီဆိုလိုက္တယ္

ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေတးသြားအသစ္ေလးတစ္ပုဒ္

ေကာင္းလိုက္တဲ႕အသံ

ကမၻာေက်ာ္ အဆိုေတာ္ထက္ ခ်ိဳျမိန္ေနတယ္

တီခတ္တဲ႕ လက္သံကလည္း

ကမၻာေက်ာ္ ဂစ္တာသမားတစ္ေယာက္ထက္ သာယာေနတယ္

ဂီတ ေမွာ္ အျပင္းစား ေတြ

ငါ႕ေသြးသားထဲမွာ တသြင္သြင္စီးဆင္ေနတုန္း

ေအးကနဲ ျဖစ္သြားလို႕ မ်က္စိဖြင္႕လိုက္ေတာ႕

ေစာင္ လြတ္သြားတုန္း ေဆာင္းေလတိုးလို႕

ကၽြန္ေတာ္လန္႕နိုးခဲ႕ရတယ္- - - - -- - -- - -- - -- -- - -- - - - -။

(ဇာဇာ)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

လြမ္းတယ္

အလြမ္းေတြ စီးဆင္းေနတုန္း
တိမ္တစ္အုပ္ပ်ံ
ရင္မွာဟာလပ္သြားတယ္ ။
ဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္မရေတာ႕- - - -။
လြမ္းတယ္- - - -
ေပါက္ကြဲေတာ႕မွာလား
ရင္နဲ႕မဆံံ႕ ရူးသြပ္ျခင္းေတြ
ဖမ္းဆုပ္မရနိုင္ ရန႔ံမ်ား
ဦးေခါင္းထက္ ရစ္၀ဲလို႕- - -- - ။
ဒုတ္းစိုင္းေျပးလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
မဆံုးေသာ လယ္ကြင္းျပင္ဆီ - ။
ငါ႕စိတ္ေတြ - - - - -စိတ္ေတြ
အျမင္႕ဆံုး ေပါက္ကြဲျခင္းမ်ားနဲ႕
လြမ္းေနေတာ႕မယ္- - - - - - -။

(ကိုႀကီးေက်ာ္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

အိပ္မက္ေၾကြခ်ိန္

ည---------
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
နာရီလက္တံေတြ ရထားတစ္စင္းလုိခုတ္ေမာင္း
ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ဆုိတာက ေႏွာင္းခဲ့ၿပီ----
“ေလးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သားကုိေမြးခဲ့တာေပါ့”တဲ့
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္သုံးနွစ္က အေမေျပာခဲ့
ေရာင္စုံဖေယာင္းတုိင္မပါ--------
ခ်ိဳရွရွ ကိတ္မုန္႔ခရင္မ္မပါ--------
ဟက္ပီးဘေဒး ဆုေတာင္းသံေတြမပါ--------
ျပတင္းတံခါးကုိ ဟၾကည့္ေတာ့
လင္းတစ္၀က္ မွိန္တ၀က္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပ
ႏုိးတစ္၀က္ အိပ္တစ္၀က္နဲ႕
မနက္ျဖန္အတြက္
မာယာေတြအားယူတယ္
လင္းၾကက္တြန္သံ
ရြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းသံ
ဓမၼေတးသံ------------
နာရီမမွန္တဲ့အေတြးေတြနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္အိမ္နဲ႕ေ၀းခဲ့တာၾကာၿပီ။
(MYM-ရဲေလး)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

စြဲလမ္းမိ

အိပ္လို႔လည္းမေပ်ာ္

ေနလ္ုလည္းမရ

အိမ္မက္ကလည္း

သိမ့္ဆန္းၾကယ္

ရင္ေတြလည္းမခုန္ခဲ့ဘူး

အိမ္မက္္ထဲက

ခ်စ္သူ

စြဲလန္းမိလား...................

(ကိုေက်ာ္ေလး)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ"

ေကာင္းတမန္ ေႏွာင္တဖန္
ေမြးေန႔ေရာက္ ျပန္ေတာ့
ခိုင္ျမဲရယ္ သစၥာနဲ႔
လႈိက္လွဲစြာ က်င္းပစို႔ေနာ္။

လွမ္းမေခၚ မွန္ေမွ်ာ္ကာ
လြမ္း ပါေသာ္လဲ
တမ္းတေဖာ္ စိတ္မီးအိမ္
ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ လွမ္းခါေနာ္
အတူဆင္ႏႊဲဖို႔ ဒို႔ရည္ေမွ်ာ္။

ေပါင္းစံရန္ ခက္ေပမဲ့
ေကာင္းကံမွာ ေရစက္ပါေလေတာ့
ေသာင္းညံစြာ က်င္းပလို႔ေပ်ာ္။

ေပါင္းကံရယ္ ဖန္လာျပန္ရင္ေတာ့
တူယွဥ္ကာ ျမဴမကြဲတဲ့
ဒီဇင္ဘာေဆာင္ ညခ်မ္းမွာျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ ေလးဆီသိ႔ု
ဒို႔အားလံုး ျမန္းၾကြၾကမယ္ေနာ္။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ငါ႕ရဲ႕အိပ္ယာေလး

အိစက္တဲ႕ ဖဲေမြ႕ယာမဟုတ္

ဖ်ာစုတ္တစ္ခ်ပ္ထက္ နဲနဲသာတဲ႕

ငါ႕ရဲ႕အိပ္ယာေလး

မင္းေလးနဲ႕ညစဥ္ဆံုေနက်

ငါ႕ရဲ႕အိပ္ယာေလး

ငါတမ္းရ ငါစြဲလမ္းရတဲ႕

ငါ႕ရဲ႕အိပ္ယာေလး

ေႏြမွာေအးတလို

ေဆာင္းမွာေႏြးတဲ႕

ငါ႕ရဲ႕အိပ္ယာေလး

အိပ္မက္နတ္သမီးေလးရယ္

ထာ၀စဥ္ ညတိုင္ လွမ္းလာလွည္႕ပါ- - - -- - - - - - -

(ဇာဇာ)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ထာ၀ရ

ဘယ္ေလာက္ပဲ

အိုအို.......

ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး....

ဆံေကသာမ်ားရွိလည္း.

စားမျဖစ္ေတာ့တဲ...

သြားမ်ားရွိလည္း...

အေမစိတ္ႏွလံုးရည္...

ေစတနာကေတာ့...

ထာ၀ရ ႏုပ်ိဳဆဲ....................... >


(ကိုေက်ာ္လး)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဧည့္ခံ ၾကိဳဆိုျခင္း

စိတ္မီးအိမ္ ဥယ်ာဥ္မွာ ဥယ်ာဥ္မႉးေတြရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲစတင္လို္က္တာနဲ႔ တျပိဳင္တည္း ေမြးေန႔လက္ေဆာင္နဲ႔ အတူ ပထမဆံုးေရာက္ရိွလာတာကေတာ့ ဥယ်ာဥ္မႉး အသစ္ျဖစ္တဲ့ ေရႊအိမ္စည္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး အခ်ိန္မွာ ပထမဆံုး လက္ေဆာင္နဲ႔အတူ ဥယ်ာဥ္မႉး အသစ္္တစ္ေယာက္ ေရာက္ရိွလာလိမ္႔မယ္၊ ပထမဆံုး ဧည့္ခံရလိမ္႔မယ္လို႔ အနတၱ လံုး၀ ေမွ်ာ္လင့္မထားပါဘူး။ အဲဒီအတြက္အမ်ားၾကီး၀မ္းသာပါတယ္။
ပထမဦးစြာ အစီအစဥ္မႉး အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ အရိပ္ကိုလည္း စနစ္တက် စီစဥ္ေပးတဲ့အတြက္ ေမြးေန႔ရွင္မ်ားကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းနဲ႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔အတူ ေနာက္ထပ္လာေရာက္ေစလိုေၾကာင္း၊ ဥယ်ာဥ္မႉး အသစ္ျဖစ္တဲ့ ေရႊအိမ္စည္လည္း ေနာက္ထပ္လက္ေဆာင္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာ စိုက္ပ်ဳိးေပးပို႔ ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဒီေနရာမွေနျပီး ဧည့္၀တ္ျပဳရင္ ေႏြးေထြးလႈိက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ( ေကၽြးေမြးေရး အစီအစဥ္မႉး ခရီးလြန္ေနတဲ့အတြက္ ေနာက္ေန႔မွ ေပါင္းစားေစလိုေၾကာင္း အထူးပဲေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။) ေနာက္ျပီး ေမြးေန႔ရွင္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ခိုင္ျမဲ၊ ေကာင္းတမန္၊ သစၥာ တို႔တေတြကလည္း အနည္းငယ္အခ်ိန္ေပးျပီး ဧည့္ၾကိဳ သစ္ပင္ေလးေတြစိုက္ပ်ဳိးထားေပးေစလိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဥယ်ာဥ္မႉးေတြျဖစ္တဲ့ Peace၊ စံပါယ္၊ သနပ္ခါး၊ အိမ္မက္စိမ္း၊ MYM, admirer & aung myo thant sin တို႔ကိုလည္း အိမ္တြင္းပုန္းမေနၾကေစဘဲ လက္ေဆာင္ေလးေတြနဲ႔တကြ လာေရာက္ၾကပါရန္ အထူးေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။ တျခားဧည္သည္ေတာ္မ်ားကိုလည္း ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆိုဧည့္ခံေနပါေၾကာင္းေျပာၾကားရင္း အစီအစဥ္(၃)ႏွင့္အညီေမြးေန႔ရွင္မ်ားသို႔ ဆုေတာင္း လက္ေဆာင္ေပးပို႔ လိုက္ရပါသည္………….
ေမြးေန႔ရွင္မ်ား သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ……. လိုအင္ဆႏၵမ်ား အျမန္ဆံုးျပည့္၀ပါေစ…….
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဒီဇင္ဘာဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ား အတြက္ဆုေတာင္း

နွစ္တစ္နွစ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးနွစ္ရယ္ပါ
ဆိုသမုတ္ႀက ဒီဇင္ဘာလမွာေပါ႕
ေဆာင္းေလညွင္းတို႕နဲ႕အတူ
ေဆာင္းခိုငွက္ငယ္တို႕နဲ႕အတူ
ေဆာင္နွင္းေဖြးေဖြးတို႕နဲ႕အတူ
Chrismas ပြဲေတာ္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႕အတူ
ေနာင္နွစ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင္းျခင္းေတြနဲ႕အတူ
ကမၻာေျမႀကီး ကိုအလွဆင္ဖို႕.
စိတ္မီးအိမ္ႀကီး အတြက္ရယ္ေပါ႕
ေမြးဖြားသန္႕စင္ ဖြားျမင္လာခဲ
ေကာင္တမန္-ခိုင္ျမဲ နဲ႕သစၥာ
ဥယ်ာဥ္မွဴးက သံုးေယာက္ရယ္ပါ- - -- --။
သူတို႕ယုယ ပန္းေတြလွသလို
သူတို႕ေရျဖန္း ပန္းေတြလန္းသလို
သူတို႕ျပဳစု ပန္းေတြနဳသလို
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပန္းပမာ
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕နိုင္ႀကေစ- - - -

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ (ေရႊအိမ္စည္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

“ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႕ ကမၻာ စီစဥ္ တင္ဆက္မႈ အစီအစဥ္ ”

ေမြးေန႕အစီအစဥ္ က်င္းပမည္႕ ေန႕ရက္ ….. 1.12.2007 – 15.12.2007
ေမြးေန႕ အစီအစဥ္ က်င္းပမည္႕ အခ်ိန္ …… အဆင္ေျပေသာအခ်ိန္ ( ကန္႕သတ္ခ်က္မရွိပါ)
ေမြးေန႕ အစီအစဥ္ က်င္းပမည္႕ေနရာ ……. စိတ္မီးအိမ္ ဥယ်ာဥ္

အစီအစဥ္ (၁) ။ ေမြးေန႕ အခမ္းအနား ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း ေၾကၿငာျခင္း။
အစီအစဥ္ (၂) ။ တက္ေရာက္အားေပးၾကေသာ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား အဖြင့္အမွာစကားေျပာၾကားျခင္း။
အစီအစဥ္ (၃) ။ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားအတြက္ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားႏွင့္ တက္ေရာက္အားေပးသူမ်ားမွ အမွတ္တရ ပိုစ္႕မ်ား တင္ေပးျခင္း။
အစီအစဥ္ (၄) ။ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားမွ ေမြးေန႕ကိတ္လွီးျခင္း။
အစီအစဥ္ (၅) ။ မႀကီးပါခ်ဴးမွ ေကၽြးေမြးဧည္႕ခံျခင္း ။
အစီအစဥ္ (၆) ။ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားမွ ေက်းဇူးတင္စကား လက္ေဆာင္ျပန္လည္ေျပာၾကားျခင္း ။
အစီအစဥ္ (၇) ။ ေမြးေန႕အခမ္းအနား ၿပီးဆံုးေၾကာင္း ေၾကၿငာျခင္း။

ကဲ အနတၱေရ အစီအစဥ္ စတာ့မယ္ေနာ္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲဟ


စိတ္မီးအိမ္ မွ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားႏွင့္ေမြးေန႕ အစီအစဥ္သို႕ ၾကြေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး မဂၤလာပါလို႕ စီစဥ္တင္ဆက္သူ အရိပ္မွ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါတယ္ေနာ္……..
က်န္းမာေရး အေျခအေနအရ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ ေနာက္က်ရျခင္းအတြက္ ပထမဦးစြာ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ေနာ္

အစီအစဥ္ (၁) အရ

အခမ္းအနား အစီအစဥ္ ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း ေၾကၿငာအပ္ပါတယ္………………………..

လက္ခုပ္သံမ်ားးးးးးးးးးး

အစီအစဥ္ (၂) အရ

ဒီအစီအစဥ္ေလးမွာ စီစဥ္တက္ဆက္သူအေနျဖင့္ တာ၀န္ယူရျခင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္…..
အစီအစဥ္ေရးဆြဲမႈတြင္လည္း လိုအပ္သည္မ်ား၊ အမွားအယြင္းမ်ားပါသြားခဲ့ရင္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါလို႕ ေလးစားစြာျဖင့္ ေတာင္းဆိုပါတယ္ေနာ္……..
ရင္ထဲက ဆႏၵကေတာ့ အျပင္မွာ တကယ့္ကို အားလံုးဆံုဆည္းၿပီး ေမြးေန႕အစီအစဥ္ေလးလုပ္ေပးခ်င္တာပါ ….
အေျခအေနအရ စိတ္ကူးပံုရိပ္မ်ားႏွင့္ စိတ္မီးအိမ္တြင္ က်င္းပရျခင္းအတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာျဖစ္ရပါတယ္…
ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားႏွင့္ ၾကြေရာက္အားေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးမွ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားအတြက္ အမွတ္တရ ပိုစ္႕ေလးေတြကို 15.12.2007 ေန႕ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဘ၀တိုက္ပြဲေတြ၀င္ရင္း မအားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေတြၾကားကေန တင္ေပးၾကဖို႕ အရိပ္မွေမတာၱရပ္ခံအပ္ပါတယ္ေနာ္…….
ပိုစ္႕တင္ၿပီးရင္ေတာ့ မႀကီးပါခ်ဴး ဧည္႕ခံေကၽြးေမြးမည္႕ စားေသာက္စရာေလးေတြကို အနတၱမွ ဧည္႕ခံေပးပါလိမ့္မယ္ေနာ္ …….
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…..

(မွတ္ခ်က္။ အနတၱေရ…….. အမွတ္တရ ပိုစ္႕မတင္ေပးတဲ့ သူေတြကို စားေသာက္စရာေတြမေကၽြးနဲ႕ေနာ္ ….. ဟဲဟဲ )
အင္း ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အရိပ္တစ္ေယာက္ထဲ ညဘက္ႀကီးမွာ လက္ခုပ္တီးေနရတယ္ကြယ္……..
လိုင္းထဲမွာလည္း တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕႔ပါလားးးးးးးးး
လက္ခုပ္တီးခိုင္းရေအာင္လည္း ……….
ဘယ္ေရာက္ေနၾကလဲ ……………..

အခမ္းအနားအစီအစဥ္ (၃) အတြက္

“ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႕ ကမၻာ စီစဥ္ တင္ဆက္မႈ အစီအစဥ္ ”

မွန္ကန္ေသာ ဆံုျဖတ္ခ်က္ …………………

လင္းယုန္ဌက္ဟာ သူ႕ရဲ႕မ်ိဳးရင္းထဲက စြန္ဌက္၊ သိမ္းဌက္စတဲ့ ဌက္မ်ိဳးေတြထဲမွာ အသက္အရွည္ဆံုး ေနထိုင္ရွင္သန္ႏိုင္တဲ့ သတၱ၀ါ ျဖစ္ပါတယ္။ လင္းယုန္ဌက္တစ္ေကာင္ဟာ အႏွစ္ 70 အထိ အသက္ရွည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သည္လို အသက္ရွည္ရွည္ေနႏိုင္ဖို႕ လင္းယုန္ဌက္ဟာ အလြန္ခက္ခဲတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို မျဖစ္မေန ခ်မွတ္ရပါတယ္။သူ႕အသက္အႏွစ္ 40 ကို ေရာက္တဲ့အခါ သူ႕ရဲ႕အသက္အရြယ္အလိုက္ ရွည္လွ်ားေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာတဲ့ ေျခသည္းေကာက္ေကာက္ေတြဟာ သူ႕ရဲ႕အစာျဖစ္တဲ့ သားေကာင္ေတြကို မဖမ္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕တခ်ိန္က ရွည္လ်ားခၽြန္ထက္ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္သီးေတြဟာလည္း ခုေတာ့ သားေကာင္ကို မစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကြးညြတ္လာခဲ့ၿပီ။ သူ႕ရဲ႕ အိုးမင္းလာတဲ့ အသက္အရြယ္အလိုက္ ေတာင္ပံတစ္စံုေပၚက ဌက္ေမြးေတြဟာလည္း ပိုမိုထူထပ္လာတဲ့အတြက္ ေလးလံလာၿပီး ေတာင္ပံအစံုကို မၿဖန္႕ကားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ပံအစံုဟာရင္အုပ္မွာကပ္ေနခဲ့ၿပီ။ ဒါေႀကာင့္အရင္လို ပ်ံသန္းႏိုင္ဖို႕ေတာ္ေတာ္
ကိုခက္ခဲလာေနပါၿပီ။သူ႕အတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္လမ္းသာ ရွိပါေတာ့တယ္။ ပထမ တစ္လမ္းက အေသခံမလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ရက္ေပါင္း 150 ၾကာမဲ့ နာက်င္မႈေတြနဲ႕ ျပည္႕ႏွက္ေနမဲ့ ေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္ထဲကို ၀င္ေရာက္ၿဖတ္သန္းမလား ဆိုတာပါပဲ။ သည္ေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္မွာ
လင္းယုန္ဟာ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ေအာင္ပ်ံသန္းၿပီးေတာင္ထိပ္ကသူရဲ႕အသိုက္ထဲမွာ ေနထိုင္ေနဖို႕လိုပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူႏွုတ္သီး ၿပဳတ္
ထြက္ သြားတဲ့အထိေက်ာက္တံုးကို ႏွုတ္သီးနဲ႕ေခါက္ေနဖို႕လိုပါတယ္။သူရဲ႕ႏွုတ္သီးအေဟာင္း ၿပဳတ္ထြက္ သြားၿပီးတဲ့ေနာက္လင္းယုန္ဟာ
ႏွုတ္သီးသစ္ၿပန္ေပါက္တဲ့အထိ သူ႕ရဲ့အသိုက္ထဲမွာ ေနရပါတယ္။ႏွုတ္သီးသစ္ ေပါက္လာတဲ့အခါမွာ လင္းယုန္ဟာ သူ႕ရဲ့ေၿခသည္းေဟာင္း
ေတြကိုသူ႕ႏွုတ္သီးသစ္နဲ႕ၿဖဳတ္ထုတ္ ရပါတယ္။ေၿခသည္းသစ္ေတြ ၿပန္ေပါက္လာ တဲ့အခါမွာ သူ႕ေတာင္ပံတစ္စံုေပၚက ငွက္ေမြးေတြကို
သူ႕ႏွုတ္သီးသစ္ နဲ႕ ဆြဲႏွုတ္ပစ္ရပါတယ္။သည္လိုနဲ႕ငါးလႀကာတဲ့အခါမွာ လင္းယုန္ဟာသူရဲ့ေက်ာ္ႀကားလွတဲ့ ၿပန္လည္ေမြးဖြားၿခင္း ၿပီးေနာက္ ပ်ံသန္းၿခင္းကိုစတင္ပါေတာ့တယ္။ေနာက္ထပ္ ႏွစ္၃၀ အသက္ရွည္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။ဘာေႀကာင့္ေၿပာင္းလဲၿခင္းကို လိုအပ္ႀကသလဲ။အႀကိမ္ မ်ားစြာမွာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရုန္းကန္ႀကရတဲ့ေနရာမွာလူသားေတြဟာ သည္လိုေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္ေတြကို ၿဖတ္သန္းႀကရ ပါတယ္။တခါတရံ..လိုအပ္လာတဲ့အခါမွာအမွတ္တရအေဟာင္းေတြ၊ ၀ါသနာ အေဟာင္းေတြနဲ႕ထံုးတမ္းစဥ္လာအေဟာင္းေတြကို သုတ္သင္ ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔လိုပါတယ္။အတိတ္ရဲ့၀န္ထုတ္၀န္ပိုေတြကိုလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မွသာပစၥဳပန္ရဲ့အသီးအပြင့္ေတြကိုခံစားႏိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။အေသခံ မလားအသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္မွု အတြက္ခဏတာ နာက်င္မွု အခိ်န္ပိုင္းကို သည္းခံ ေက်ာ္ၿဖတ္ႀကမလား လင္းယုန္ငွက္တစ္ေကာင္စာ
ေလာက္ရဲရင့္ႏိုင္ႀက မလား ??????????????

အရိပ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာထားဖူးခဲ့ေသာ တန္းဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတခုေပါ့ေနာ္ ……….
လူဆိုတာ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိသလို အဆိုးဆံုးအတြက္လည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ရမယ္လို႕ လက္ခံထားပါတယ္။
ျဖစ္ၿပီးသြားတာကိုေနာင္တ ရေနမဲ့အစား ျဖစ္လာတာကို အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္ဖို႕လိုပါတယ္။

ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာလတြင္ က်ေရာက္ေသာ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားႏွင့္ အတူ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားအားလံုးလည္း ဘ၀မွာ ႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္မဲ့ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရြင္ေသာ ဘ၀တခု ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕………… ဆႏၵျပဳပါတယ္။



ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဒီဇင္ဘာေမြးေန႕မွသည္....

ဒီဇင္ဘာေရာင္ရင္းမ်ားသို႕.............
ခ်မ္းပါတယ္..
အေႏြးထည္၀တ္လိုက္ေတာ့လည္း...
ေႏြးသြားၾကတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း...
ပ်င္းခဲ့ပါတယ္.....
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေတြ႕ေတာ့
ေပ်ာ္သြားတာပဲ.....
ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြ....
ဒီ....ဒီဇင္ဘာေမြးေန႕မွသည္....
ကၽြန္ေတာ္ကဲ့သို႕..
ေႏြးေထြးစြာနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ.....။

(ကိုႀကီးေက်ာ္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"လမ္းေပ်ာက္ေနသူ"

ေမွာင္မိုက္ျခင္းမရိွ
ျမဴခိုးဆီးႏွင္းတို႔ အတားအဆီးမရိွ
ေတာင္ကမ္းပါးယံေတြ အတာအဆီးမဲ့
ေတာၾကီးမ်က္မဲထဲမွာလည္း မဟုတ္ပါပဲ
ခုခ်ိန္ထိ ငါလမ္းေပ်ာက္ေနရသူပါ။
တမ္းတစရာ အတိတ္မရိွ
လြမ္းဆြတ္စရာ ခ်စ္သူမရိွ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ေအာင္ျမင္ဆဲမွာပဲ
အၾကိမ္ၾကိမ္ က်ရံႈးရင္းနဲ႔ပဲ
ခုခ်ိန္ထိငါဟာ လမ္းေပ်ာက္ေနသူပါ။

Cartoon 101

ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ အပိုင္းအစမ်ား"

အလြမ္းေတြဟာ
စမ္းေရပမာ
တသြင္သြင္စီးဆင္း
ရပ္တန္႔ဖို႔ၾကိဳးစား
ဘယ္ထိစီးဆင္းမလဲ
ဆိုတဲ့ခံစားမႈ
အစိုးမရႏိုင္
နက္ရိွဳင္းလြန္းတယ္
အခ်စ္ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဖို႔
စကားလံုးမရိွျပီ
ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
မင္းမရိွရင္ ငါတစ္ေယာက္တည္း။

ငါတကယ္ေတာ့ ရူးသြပ္ေနတာ
ငါမင္းကို သံေယာဇဥ္ရိွခဲ့ပါတယ္
ခ်စ္သူ…………………………….။


Cartoon 101

ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ယံုႀကည္ေပးပါ

မဟူရာမ်က္လံုးတစ္စံု

ေငြရည္ပုလဲဥတို႕ တြဲလဲခိုလို႕ ၊

တေယာသံလို ရင္နင္႕ေစတဲ႕

ရွိဳက္ငိုသံ သဲ႕သဲ႕ ၊

တြန္႕ေႀက ေနတဲ႕ အေမွာင္ထုႀကား

ေတာင္းပန္းသံ က ယဲ႕ယဲ႕ ၊

ေက်နပ္ျခင္း ၊ႀကည္နဴးျခင္း နဲ႕အတူ

ေႀကာက္လန္႕ျခင္းက တခ်က္တခ်က္ ၊

ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္၀န္းနက္ အစံုမွာ

အျပာေရာင္မ်က္ရည္ေတြက တလက္လက္ ၊

တစက္စက္ က်ေနတဲ႕ႏွင္းမ်ားႀကား

တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ႕ ခ်စ္သူကို

တစိမ္႕စိမ္႕ ႀကည္႕ ျပီး ေျပာခဲ႕တယ္

မင္းကို အသက္ထက္ပိုခ်စ္ပါတယ္ - - - - - -- -- - - -။

(အိမ္ခ်စ္ကို)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

တက္မက္ဖူးတဲ႕ည

ေသြးစက္လက္က်ေနတဲ႕
နွင္းဆီအနမ္းေလး
ရင္ခုန္သံေတြကို
အရွိန္ျမွင္႕တင္ေနဆဲ
ဆနၵတစ္ခုက
ေတာက္ေတာ႕မဲ႕မီးခဲလို
ဆူပြက္ေနတဲ႕ေသြးသားက
လက္ရွိဘ၀ကိုရပ္တန္႕ေစခဲ႕တယ္ ။

ေအးစက္စက္
လရိပ္ေလး
တက္မက္စရာ
ပြင္႕လႊာနွစ္ခ်ပ္
အျပာေရာင္ ယဇ္ပုလႅင္ထက္
ေလာကႀကီးကိုေမ႕ေနေအာင္
မင္းကိုတက္မက္ခဲ႕ဖူးတယ္- - - -- - -- ။
(ကိုႀကီးေက်ာ္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေစတနာ

အိတ္ကပ္ထဲက

ခုန္ထြက္သြားခဲ႕တယ္

ေမွ်ာ္တလင္႕လင္႕

မ်က္လံုးေလးအတြက္

တစ္နပ္စာ- - - - - - - - - -

(ေရႊအိမ္စည္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဘ၀ ကို ပံုသြင္းခံျခင္း

ငါရဲ႕လက္ေတြနဲ႕



ငါကိုယ္တိုင္ထုဆစ္ခဲ႕



ငါဘ၀ အစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ ၊



ေရွးဘ၀အတိတ္ကံရဲ႕



ပါရမီကံ ထုဆစ္ခဲ႕



ေႀကြရုပ္ကေလး မင္း ၊



မင္းရဲ႕လက္ေတြနဲ႕



ငါဘ၀ တစ္ခုလံုးကို



မင္းစိတ္ႀကိဳက္



ထုဆစ္ပံုသြင္းလိုက္ပါ- - - - - - ခ်စ္သူ

(ေရႊအိမ္စည္)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

“ေ၀းခဲ့ျပီ ေမာင္”

၀င္ပါ လာပါ
လို႔ဖိတ္ေခၚခဲ့တာလည္း
မင္းပါပဲ။
စားပါေသာက္ပါ
ဖိတ္ေခၚခဲ့တာလည္း
မင္းပါပဲ။
မျပန္ခ်င္ေတာ့တဲ့လမ္းကို
မင္းစိတ္နဲ႔ကိုယ့္ကိုယ္
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ျပီးေနာက္
ျမိန္ယွက္စြာလွေသာထမင္း၀ိုင္းနဲ႔
ေ၀းခဲ့ရျပီ………….ေမာင္ ။


Cartoon 101


ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ေပ်ာ္ရႊင္စရာ...ေမြးေန႔ကမၻာ" သို႔..................

ခ်မ္းေအးလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာလမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၾကတဲ့ ဥယ်ာဥ္မႉးသံုးေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ “ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ကမၻာ” ဆိုတဲ့ Labels တပ္ျပီး ပို႔စ္ေလးေတြ ေရးၾကရေအာင္ေနာ္….. အဲဒီ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ…ေမြးေန႔ကမၻာ အစီအစဥ္မွာ အစီအစဥ္မႉးအျဖစ္..အရိပ္ကေဆာင္ရြက္မွာျဖစ္ျပီး။ ေကၽြးေမြးေရးအစီအစဥ္နဲ႔ ပံုေလးေတြတင္ေပးဖို႔အစီအစဥ္ကိုေတာ့ မၾကီးပါခ်ဴးကေဆာင္ရြက္ ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အနတၱကေတာ့ ေရာက္ရိွလာၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားကို မွတ္ခ်က္ကေလးေတြေရးျပီး ဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့… အစီအစဥ္မႉး အရိပ္ကေနျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာ…ေမြးေန႔ကမၻာအစီအစဥ္ကို ေမြးေန႔အမွတ္တရ ဆိုတဲ့ပို႔စ္ေလးကေန စတင္ျပီးဖြင့္လွစ္ဖို႔နဲ႔ အစီအစဥ္မ်ားကို ၾကိဳးတင္ေၾကျငာဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီးၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကလည္း ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ သစ္ပင္ေလးေတြစိုက္ေပးဖို႔၊ တိုက္ရိုက္စိုက္ပ်ဳိးရန္မျဖစ္ႏိုင္ရင္လဲ စိုက္ပ်ဳိးေစခ်င္တဲ့ သစ္ပင္ေလးေတြကို ေမးလ္ပို႔စ္ေပးထားဖို႔၊ အနည္းဆံုး ၾကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္သြားေၾကာင္း ဧည့္မွတ္တမ္း(စီေဘာက္)မွာ ႏႈတ္ခြန္းေခၽြသ သြားဖို႔ တိုက္တြန္းေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္မီးအိမ္ ဥယ်ာဥ္မႉးအားလံုး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ သစ္ပင္ေလးေတြ စိုက္ပ်ဳိးေပးဖို႔ အထူးပဲ ႏႈိးေဆာ္အပ္ပါတယ္။ ေမြးေန႔ရွင္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ေကာင္းတမန္၊ ခိုင္ျမဲ၊ သစၥာ တို႔ကလည္း ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ မိတ္သင္ဂဟအေပါင္းတို႔ကုိ ဧည့္ခံသစ္ပင္ေလးေတြစိုက္ပ်ဳိးေပးထားဖို႔နဲ႔ စပါယ္၊ Peace၊ သနတ္ခါး၊ အိမ္မက္စိမ္း တို႔ကလဲ တစ္ေထာင့္တစ္က႑ အေနနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲ ၾကလိမ့္မယ္လို႔ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္……………

လင္းယုန္ဌက္ဟာ သူ႕ရဲ႕မ်ိဳးရင္းထဲက စြန္ဌက္၊ သိမ္းဌက္စတဲ့ ဌက္မ်ိဳးေတြထဲမွာ အသက္အရွည္ဆံုး ေနထိုင္ရွင္သန္ႏိုင္တဲ့ သတၱ၀ါ ျဖစ္ပါတယ္။ လင္းယုန္ဌက္တစ္ေကာင္ဟာ အႏွစ္ 70 အထိ အသက္ရွည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သည္လို အသက္ရွည္ရွည္ေနႏိုင္ဖို႕ လင္းယုန္ဌက္ဟာ အလြန္ခက္ခဲတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို မျဖစ္မေန ခ်မွတ္ရပါတယ္။သူ႕အသက္အႏွစ္ 40 ကို ေရာက္တဲ့အခါ သူ႕ရဲ႕အသက္အရြယ္အလိုက္ ရွည္လွ်ားေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာတဲ့ ေျခသည္းေကာက္ေကာက္ေတြဟာ သူ႕ရဲ႕အစာျဖစ္တဲ့ သားေကာင္ေတြကို မဖမ္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕တခ်ိန္က ရွည္လ်ားခၽြန္ထက္ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္သီးေတြဟာလည္း ခုေတာ့ သားေကာင္ကို မစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကြးညြတ္လာခဲ့ၿပီ။ သူ႕ရဲ႕ အိုးမင္းလာတဲ့ အသက္အရြယ္အလိုက္ ေတာင္ပံတစ္စံုေပၚက ဌက္ေမြးေတြဟာလည္း ပိုမိုထူထပ္လာတဲ့အတြက္ ေလးလံလာၿပီး ေတာင္ပံအစံုကို မၿဖန္႕ကားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ပံအစံုဟာရင္အုပ္မွာကပ္ေနခဲ့ၿပီ။ ဒါေႀကာင့္အရင္လို ပ်ံသန္းႏိုင္ဖို႕ေတာ္ေတာ္
ကိုခက္ခဲလာေနပါၿပီ။သူ႕အတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္လမ္းသာ ရွိပါေတာ့တယ္။ ပထမ တစ္လမ္းက အေသခံမလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ရက္ေပါင္း 150 ၾကာမဲ့ နာက်င္မႈေတြနဲ႕ ျပည္႕ႏွက္ေနမဲ့ ေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္ထဲကို ၀င္ေရာက္ၿဖတ္သန္းမလား ဆိုတာပါပဲ။ သည္ေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္မွာ
လင္းယုန္ဟာ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ေအာင္ပ်ံသန္းၿပီးေတာင္ထိပ္ကသူရဲ႕အသိုက္ထဲမွာ ေနထိုင္ေနဖို႕လိုပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူႏွုတ္သီး ၿပဳတ္
ထြက္ သြားတဲ့အထိေက်ာက္တံုးကို ႏွုတ္သီးနဲ႕ေခါက္ေနဖို႕လိုပါတယ္။သူရဲ႕ႏွုတ္သီးအေဟာင္း ၿပဳတ္ထြက္ သြားၿပီးတဲ့ေနာက္လင္းယုန္ဟာ
ႏွုတ္သီးသစ္ၿပန္ေပါက္တဲ့အထိ သူ႕ရဲ့အသိုက္ထဲမွာ ေနရပါတယ္။ႏွုတ္သီးသစ္ ေပါက္လာတဲ့အခါမွာ လင္းယုန္ဟာ သူ႕ရဲ့ေၿခသည္းေဟာင္း
ေတြကိုသူ႕ႏွုတ္သီးသစ္နဲ႕ၿဖဳတ္ထုတ္ ရပါတယ္။ေၿခသည္းသစ္ေတြ ၿပန္ေပါက္လာ တဲ့အခါမွာ သူ႕ေတာင္ပံတစ္စံုေပၚက ငွက္ေမြးေတြကို
သူ႕ႏွုတ္သီးသစ္ နဲ႕ ဆြဲႏွုတ္ပစ္ရပါတယ္။သည္လိုနဲ႕ငါးလႀကာတဲ့အခါမွာ လင္းယုန္ဟာသူရဲ့ေက်ာ္ႀကားလွတဲ့ ၿပန္လည္ေမြးဖြားၿခင္း ၿပီးေနာက္ ပ်ံသန္းၿခင္းကိုစတင္ပါေတာ့တယ္။ေနာက္ထပ္ ႏွစ္၃၀ အသက္ရွည္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။ဘာေႀကာင့္ေၿပာင္းလဲၿခင္းကို လိုအပ္ႀကသလဲ။အႀကိမ္ မ်ားစြာမွာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရုန္းကန္ႀကရတဲ့ေနရာမွာလူသားေတြဟာ သည္လိုေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္ေတြကို ၿဖတ္သန္းႀကရ ပါတယ္။တခါတရံ..လိုအပ္လာတဲ့အခါမွာအမွတ္တရအေဟာင္းေတြ၊ ၀ါသနာ အေဟာင္းေတြနဲ႕ထံုးတမ္းစဥ္လာအေဟာင္းေတြကို သုတ္သင္ ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔လိုပါတယ္။အတိတ္ရဲ့၀န္ထုတ္၀န္ပိုေတြကိုလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မွသာပစၥဳပန္ရဲ့အသီးအပြင့္ေတြကိုခံစားႏိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။အေသခံ မလားအသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္မွု အတြက္ခဏတာ နာက်င္မွု အခိ်န္ပိုင္းကို သည္းခံ ေက်ာ္ၿဖတ္ႀကမလား လင္းယုန္ငွက္တစ္ေကာင္စာ
ေလာက္ရဲရင့္ႏိုင္ႀက မလား ??????????????

အရိပ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာထားဖူးခဲ့ေသာ တန္းဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတခုေပါ့ေနာ္ ……….
လူဆိုတာ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိသလို အဆိုးဆံုးအတြက္လည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ရမယ္လို႕ လက္ခံထားပါတယ္။
ျဖစ္ၿပီးသြားတာကိုေနာင္တ ရေနမဲ့အစား ျဖစ္လာတာကို အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္ဖို႕လိုပါတယ္။

ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာလတြင္ က်ေရာက္ေသာ ေမြးေန႕ရွင္မ်ားႏွင့္ အတူ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားအားလံုးလည္း ဘ၀မွာ ႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္မဲ့ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရြင္ေသာ ဘ၀တခု ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕………… ဆႏၵျပဳပါတယ္။

အရိပ္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ဘ၀ မွ်ေၿခ (သုိ႔) ဘ၀ကုိ ဆန္းစစ္ၿခင္း

ဘ၀မွာ...

ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းဆိုတာရွိသလို ၀မ္းနည္းၿခင္းဆိုတာလည္း ရွိေနမွာပါ ။
ၾကည္နူးမွုေတြရွိေနသ၍ ေၾကကြဲၿခင္း ဆိုတာလည္း ရွိေနမွာပါ ။
ေမႊးဖြားၿခင္းဆိုတာရွိေနသ၍ ေသဆံုးၿခင္းဆိုတာလည္းရွိေနမွာပါ ။
ၾကံဳဆံုမွုေတြရွိေနသ၍ ခြဲခြာၿခင္းဆိုတာရွိေနမွာပါ ။


ဒီအေၿခေနေတြကို ဘယ္လိုအင္အားေတြနဲ ့ေက်ာ္ၿဖတ္ရမလဲ ။ ငါ့ဘ၀အတြက္ ဒီအေၿခေနေတြကို ေက်ာ္ၿဖတ္ဖို ့ တကယ့္တိုက္စစ္မွူးေကာင္း တစ္ေယာက္ ၿဖစ္နိုင္ပါ.မလား ? အခုခ်ိန္မွာ ခြဲခြာၿခင္းေၾကာင့္ရခဲ့တဲ့
ဒဏ္ရာေတြေတာင္ မက်က္ေသးဘူး ၊ ေနာက္ထပ္ ငါဘာမွမခံစားနိိင္ေတာ.ဘူး.......တခါတေလ ငါလုပ္နိုင္ပါ့မလား ? ရင္ဆိုင္နိုင္ပါ့မလား ???? ဆိုတ့ဲ ေမးခြန္းေတြကို မေၿဖနိုင္တ့ဲရက္ေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ ...........

ခက္ခဲမွုေတြၿပည့္ေနပါတယ္ဆိုတဲ. ေနရာတစ္ခုကို ငါစိန္ေခၚၿပီး၀င္ခဲ့တယ္...ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ့တဲ့ ေတာင္ေတြကလည္း နိမ့္လိုက္ၿမင္.လိုက္နဲ ့ .....ဟိုး......အၿမင္တဆံုးထိလဲ ငါ့ေရွ ့မွာ ေတာင္ၾကီးေတာင္ငယ္ေတြ ပိတ္ေနတုန္းပဲ.....တခါတေလ လဲက်တဲ့အခါ ငါ့ကိုငါ့ၿပန္ထနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရတာ အခါခါပဲ့ ....ဘယ္လိုအင္အားေတြနဲ ေရွ ့ဆက္ၿပီး ေက်ာ္ၿဖတ္ရဦးမလဲ ငါမသိဘူး....................

ေၾသာ္..............ပန္းတိုင္တစ္ခုေရာက္ဖို ့ စိုက္ထုတ္ရတဲ့ အားေတြလဲ မနဲပါလားေနာ္.............
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ပုလဲလံုးေလးေတြေမြးဖြားျခင္း(သို႔)လြန္ဆြဲျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္"

လြန္ဆြဲျခင္း(ျငင္းခုန္ျခင္း)ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မေကာင္းတဲ့အျမင္နဲ႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုျမင္ၾကရတဲ့အေၾကာင္းကို စဥ္းစားၾကည့္ရင္ လြန္ဆြဲၾကတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ျခင္း မတူလို႔ပဲျဖစ္မယ္လို႔ မွတ္ယူမိပါတယ္။ အနတၱကေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ျမင္ႏိုင္တဲ့ရႈ႕ေထာက္ေတြ မတူညီႏိုင္ဘူး။ သူတို႔ေတြဘယ္လိုျမင္လဲ ဆိုတာကို သိခ်င္လို႔ပါဘဲ။ ေနာက္ျပီး သူ႔အျမင္နဲ႔ ကိုယ္အျမင္နဲ႔ ဖလွယ္ျပီး အေကာင္းဆံုးေတြကို နာလည္သိရိွလာႏိုင္လို႔ပါ။ ကိုယ္မေတြးဖူး၊ မျမင္ဘူးတဲ့ အေတြးေတြ၊ အျမင္ေတြကို သိရိွလာႏိုင္လို႔ပါ။ လြန္ဆြဲနည္း ႏွစ္နည္းရိွတယ္လို႔ ေတြးထင္မိပါတယ္။ တစ္နည္းက ပညာရိွလြန္ဆြဲနည္းနဲ႔ ေနာက္တစ္နည္းက စစ္သူၾကီးလြန္ဆြဲနည္းဆိုျပီးေတာ့ေလ။ ပညာရိွလြန္ဆြဲနည္းက အႏိုင္အရံႈးကို အဓိက မထားဘူး။ အေၾကာင္းအရာ ဟုတ္မွန္မႈအေပၚပဲမႈတည္ျပီး လြန္ဆြဲၾကျပီး စစ္သူၾကီးလြန္ဆြဲနည္းကေတာ့ အႏိုင္ရလိုမႈကို ဦးတည္ခ်က္ထားျပီး ျဖစ္ႏိုင္ေခ်နည္းတာ မ်ားတာကိုထည့္မတြက္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္၊ ေျပာခ်င္တာကို ဆက္စပ္ျပီး လြန္ဆြဲၾကတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘယ္နည္းနဲ႔ ဆြဲဆြဲပါ ဆြဲတယ္ဆိုရင္ပဲ ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးရေတာ့တာပဲေလ အဲဒီကေန အေတြးအေခၚေတြ၊ အျမင္သစ္ေတြ ရရိွဖလွယ္ႏိုင္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ အဲဒီလို ရရိွတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊ အျမင္သစ္ေတြက တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ အသံုး၀င္လိမ္႔မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ…. မုဒ္ေကာင္းေလးေတြဟာ အစားအစာထဲမွာ မေၾကညက္ႏိုင္တဲ့ အရာ၀တၳဳေလး(ဂဲ)ေတြပါသြားတဲ့အခါမွာ အစာကလဲမေခ်ႏိုင္။ ဗိုက္ထဲမွာလဲ ခိုးလိုးခုလုနဲ႔ စူးရွေနေတာ့ ဗိုက္ထဲမွာရိွတဲ့ အရည္ေလးေတြနဲ႔ ဟိုဘက္တြန္းပို႔၊ ဒီဘက္တြန္းပို႔ လုပ္ေနလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပုလဲလံုးေလးေတြ ျဖစ္သြားေတာ့တာပဲမဟုတ္လား။ အဲဒီလိုပဲ လြန္ဆြဲၾကမယ္ဆိုရင္ လြန္ဆြဲၾကတဲ့ သူေတြက မုဒ္ေကာင္းေလးေတြလိုပဲ ခိုးလိုးခုလုနဲ႔ ဦေႏွာက္ေတာ့ အလုပ္ေပးရတာေပါ႔ ဒါေပမယ့္ လြန္ဆြဲလို႔ ထြက္လာတဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ အေတြးအေခၚေလးေတြဟာ ဆန္းသစ္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒါေလးေတြဟာ ပုလဲလံုးေလးေတြလို တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ အသံုး၀င္သြားမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အဖိုးတန္၊ မတန္ဆိုတာကေတာ့ အသံုးခ်တဲ့သူအေပၚမွာပဲ မူတည္မယ္ထင္တယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ဦးေႏွာက္သံေခ်းမတက္ေတာ့တာေပါ႔။ ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ထမင္းလံုးတေစၦ"

ရင္ခုန္သံေတြပံုမွန္မဟုတ္ဘူး

နည္းနည္းျမန္ေနတယ္

စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆံုး ျငိမ္ေအာင္ထားေနရတယ္ ။

တခါတခါ အသက္ရွဴဖို႕ေမ႕ေနတယ္

မ်က္စိေတြ ေ၀၀ါးလားျပီ

အာရံုေတြက ကေမာက္ကမ

ခႏၶာကိုယ္ က ေတာင္႕တင္းေနတယ္

အေႀကာေတြ ေသေနသလိုပဲ

အာေခါင္ေတြ ေၿခာက္ကပ္ေနတယ္

ေရခြက္ ကိုလက္လွမ္းဖို႕ အင္အားမရွွိဘူး

စိတ္ကိုျငိမ္ေအာင္ထားျပီး ၾကိဳးစားတယ္

အားလံုး အခ်ည္းအႏွီး ပဲ

က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ခ်င္တယ္

လည္ေခ်ာင္းမွာ တစ္ဆို႕ ေနတယ္

တစ္စံုတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ေျခသံကိုနားစြင္႔ေနမိတယ္

ဘာမွ မႀကားရ ၊ အူေနတယ္

ေနာက္ဆံုး ပုတီးစိပ္ဖို႕ ႀကံတယ္

ပုတီး ကိုစမ္းလို႕မရဘူး

ရသမွ် ဘုရားစာ ကိုစိတ္ထဲကဆိုမိတယ္

အာရံုေတြ ဘုရား မွာေရာက္ခ်ိန္

တဒုန္းဒုန္း တဒိုင္းတဒိုင္း အသံနဲအတူ

ကၽြန္ေတာ္ လန္႕နိုးခဲ႕ေလ ျပီ ။


Catoon101

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

Brain Work 2

အရိပ္က သယ္ရင္း….လြန္မဆဲြေတာ့ပါဘူးဟာ ဆိုျပီးေတာ ့Comment မွာလြန္ ၀င္ဆြဲသြားတယ္။ မၾကီးပါခ်ဴးကလည္း ေခါင္းစဥ္မဲ႔ ကာရံမဲ့ဆိုျပီး မၾကီး-ပါခ်ဴး ဘေလာ့မွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးဖူးတယ္။ အင္းအဲဒါကို ဖတ္ျပီးေတာ့ ေဒါက္တာသန္းထြန္း ေရးတဲ့စာအုပ္ေတြကိုသြားသတိယတယ္။ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါ ဆိုျပီးေရးလိုက္တာ စာအုပ္ေတြကိုမနည္းဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အရိပ္ဆြဲသြားတာေလးကို ျပန္ဆြဲၾကည့္ရေအာင္……..

အရိပ္ကလည္း…တဖူးဖူးမႈတ္တယ္လို႔မေျပာပါဘူးဟာ။ တဖူးဖူးလုပ္တယ္လို႔ေျပာတာပါ။ ငါကဥပမာေျပာတာပါ။ တကယ္လို႔ ေမးတဲ့သူအေနနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ပါးစပ္က ပြစိပြစိနဲ႔လုပ္ေနတာကိုျမင္တယ္လို႔ေျပာရမွာေပါ႔။ သူ႔အေနနဲ႔ေတာ့ ပူလို႔မႈတ္ေနတာပဲ ဒါေပမယ့္ ေဘးကျမင္တဲ့သူကေတာ့ ပါးစပ္က ပြစိပြစိပဲျမင္မွာေလ… ပါးစပ္ပြစိပြစိ လုပ္တာနဲ႔ေတာ့ ပူလို႔ဆိုတာကို တန္းမသိႏိုင္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။

ခုဏက Comment ထဲမွာ အရံႈးေပးပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုၾကားေတာ့… ၾကားဖူးတာေလးတစ္ခုကို သြားသတိယတယ္။ အဲဒါကေတာ့….တစ္ခါက ကုလသမဂၢမွာ ႏိုင္ငံႏွစ္ႏိုင္ငံကမိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္ဟာေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းႏွီးခင္မင္ ၾကတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ရင္ အျမဲတန္း ျငင္းခုန္ေနၾကတယ္တဲ့။ (ဒို႔စကားနဲ႔ေျပာရင္ လြန္ဆြဲတာေပါ႔ဟာ ျငင္းခုန္တာကို လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မေကာင္းတဲ့အျမင္နဲ႔လက္ခံထားၾကတာကို။)တစ္ေန႔မွာႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကတစ္ေယာက္ဟာ ေငြေၾကးအခက္အခဲ ျဖစ္လို႔ သူ႔မိတ္ေဆြဆီကို အကူအညီေတာင္ခံျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေငြေၾကးကူညီတဲ့သူက ဘာလာေျပာေျပာ အကူအညီရတဲ့သူက အျမဲတန္း အရံႈးေပးေနေတာ့ အရံႈးေပးတာကိုခံရတဲ့သူက ေၾသာ္…ငါမိတ္ေဆြေတာ့ ငါ႕ကို ခင္မင္မႈနည္းသြားပါလားဆိုျပီး အရမ္းဝမ္းနည္းသြားတယ္တဲ့။ အရိပ္ေရ....... နင္လြန္မဆြဲခ်င္ရင္လဲ ေနပါေတာ့ အရံႈးေတာ့မေပးပါနဲ႔ နင္အရံႈးေပးတာက တစ္ဖက္လူဘယ္လိုခံစားရမလဲဆိုတာကို သတိမထားမိလို႔ျဖစ္မွာပါ။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"BRAIN WORK @ လြန္ဆြဲၾကရေအာင္"

အရိပ္ေရ…
ဆုေတာင္းတိုင္းတန္းျပည့္ရေအာင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အားေကာင္းေနမွျဖစ္မွာေလ။ အနတၱက အဲဒီသံုးခ်က္အားေကာင္းေနတယ္လို႔ မခံယူထားဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဆုေတာင္းတိုင္တန္းျပည့္မွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ မိုးရြာပါေစလို႔ ဆုမေတာင္းဘူးေလ။ မိုးရြာေစခ်င္ရင္ တို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုးလြန္ဆြဲၾကမယ္ေလ။ အခုတို႔ႏွစ္ေယာက္ကစျပီး(စဥ္းစားမႈ)လြန္စဆြဲမယ္ေလ။ အာလံုးပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။ လြန္စဆြဲမယ့္ အေၾကာင္းအရာေလကေတာ့ အရိပ္ တင္ထားတဲ့ ဒုတိယေမးခြန္းေလကိုပဲ စလိုက္ၾကရေအာင္ေလ။ အဲဒီေမးခြန္းေတြပါတ႔ဲ အေမးအေျဖ စာအုပ္ရိွရင္လဲ အဲဒီအေျဖမွန္တယ္ဆိုတာကိုအသာထားျပီး အဲဒီေမးခြန္းနဲ႔ ဆိုင္တဲ့အေျဖေတြကို အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔ စဥ္းစာၾကည့္မယ္ေလ။
“ပူေသးလို႔” ဆိုတဲ့အေျဖကို စဥ္းစာၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာမွမစားရျခင္း အေၾကာင္းျပခ်က္ အတြက္ေတာ့ခိုင္လံုပါတယ္။ဒါေပမယ့္္ စံပါယ္ေျပာသလို မၾကိဳက္လို႔တို႔၊ မၾကီးပါခ်ဴးေျပာတဲ့ စားဖို႔ရာ ဇြန္းရွာမေတြ႔လို႔ပါ တို႔၊ အတူတူစားဖို႔ေစာင့္ေနတာတို႔၊ အခ်ိန္မက်ေသးလို႔ တို႔ အားလံုးဟာ ဘာမွမစားပဲဒီအတိုင္းထိုင္ေနတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းအတြက္ ေျပာလို႔ရတာပဲေလ။ ပူေသးလို႔ ဆိုတဲ့အေျဖနဲ႔ပါတ္သက္ျပီးေတာ့ လက္မခံႏိုင္စရာ အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလူနာေတြဟာ သူတို႔ကိုဧည့္ခံတယ္ဆိုတဲ့အသိစိတ္ေလ၀င္ျပီးေတာ့ မရိွကို အရိွထင္ျပီးစားေနတယ္စားမယ္….ဆိုရင္ ပူေသးလို႔ ဆိုတဲ့ အသိ၀င္ရင္ သူကဒီအတိုင္းထိုင္ေနမယ္ထင္သလား။ ဘယ္လိုမွ ဒီအတိုင္းထိုင္ေနတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏို္င္ဘူး။ ပူေနတဲ့ဆန္ျပဳတ္ကို ေအးေအာင္လို႔ ေလနဲ႔မႈတ္ေနမွာေပါ႔။ ဒါဟာအျမဲတန္းျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရိွတဲ့အေလးအက်င့္ပဲေလ။ အနတၱေနာက္ဆံုးေျဖတဲ့ အေျဖက အစားအေသာက္ကိုအခ်ိန္နဲ႔စားတာ။ စားဖို႔အခ်ိန္မေရာက္ေသးလို႔ ဆိုျပီးေျဖခဲ့တယ္ေနာ္….. အဲဒီလိုေျဖရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့… နံပါတ္တစ္… ေမးခြန္မွာကို ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာတို႔၊ ေမးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာတို႔ဆိုျပီး နမိတ္ျပဆက္စပ္စကားလံုးေတြပါလို႔႔ပဲ။ နံပါတ္ႏွစ္ အရူးကတစ္မူးသာ ဆိုတဲ့စကားပံုနဲ႔လဲညီညြတ္သြားေအာင္… အစားကိုအခ်ိန္နဲ႔စားတာ၊ စားဖို႔အခ်ိန္မေရာက္ေသးလို႔ ဆိုျပီး သာမန္လူေတြထက္သာေအာင္ေျဖလိုက္တာေလ။ အဲဒီအေျဖနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး အရိပ္ရဲ့အေျဖမွန္နဲ႔ မကိုက္ညီဘူးဆိုရင္ေတာ့ လက္ခံပါတယ္။(အေျဖမွန္တယ္ဆိုတာကိုလက္ခံတာမဟုတ္ပါ။) ဒါေပမယ့္ အေျဖကမွားေနေသးတယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္လဲဆိုျပီး အရိပ္လြန္ဆြဲမယ့္ အေၾကာင္းအက်ဳိးေလးကို သိခ်င္္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာ၀န္ေတြသြားေမးတဲ့လူနာက ဘာမွမစားပဲ ဒီအတိုင္းထိုင္းေနတယ္ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ဘာမွမစားပဲတဖူးဖူးနဲ႔ လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ အရိပ္ေရ…. နင္ေျပာတဲ့ အေျဖကို လက္ခံပါတယ္။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေတာသားလူလည္ …………………

တခါတုန္းကေပါ့ ၿမိဳ႕ထဲကို အထုပ္အပိုးေတြထမ္းၿပီး ပင္ပင္ပန္းပန္းပံုစံနဲ႕တက္လာတဲ့ ေတာသားေတြကို ၾကည္႕ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕သားတစ္ေယာက္က ေဘးမွာရွိေနတဲ့သူကို ဘာေျပာလိုက္လဲဆိုေတာ့ ေတြ႕လား ေတာသားေတြက ညံ့လြန္းလို႕ ေတာမွာ ပိုက္ဆံကို ပင္ပင္ပန္းပန္းရွာစားေနၾကရတာေပါ့ ဦးေႏွာက္ကလည္း အသိဥာဏ္နည္းပါးလြန္းတယ္လို႕ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုလိုက္တာကို ေတာသားက ၾကားသြားၿပီးေတာ့ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္သြားတယ္ေပါ့ေနာ္ ….။ အဲ့လိုၾကားသြားၿပီးေတာ့ ေတာသားက အဲ့ဒိီေ၀ဖန္ေျပာဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕သားေရွ႕ကိုသြားၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တို႕ကို အဲ့လိုေျပာတယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ေမးခြန္းတခုကိုေမးၿပီး အေလာင္းအစားလုပ္ၾကမယ္ေပါ့ ခင္ဗ်ားသေဘာတူလားဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕သားက ေတာသားကို အထင္ေသးၿပီးေတာ့ ေမးစမ္းပါ ခင္ဗ်ားေမးတဲ့ဘယ္ေမးခြန္းကိုမဆို က်ဳပ္ေျဖႏိုင္တယ္ေပါ့ ၿပီးေတာ့ အေလာင္းအစားအေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေျဖႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့ကို ေလာင္းတဲ့ေငြရဲ႕ 1 ဆဘဲ ေပးပါေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ရံႈးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကို အဆ 100 ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေမးခိုင္းတယ္တဲ့ အဲ့ဒါနဲ႕ ေတာသားက (1) ေလထဲမွာလည္း ပ်ံႏိုင္တယ္၊ (2) ေျခေထာက္ေတြလည္း ပါတယ္ေပါ့ လို႕ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕သားက ဘာကို စဥ္းစားမိလဲဆိုေတာ့ အင္း ဒီေကာင္ေတာ့ ေလယာဥ္ကို မျမင္ဘူးလို႕ေျပာေနတာျဖစ္မယ္ေပါ့ဆိုၿပီး ရယ္ေနတာေပါ့ အဲ့မွာ ေတာသားက ဘာဆက္ေျပာလဲဆိုေတာ့ (3) ျမက္လည္း စားတယ္္ ေနာက္ၿပီး (4) အဲ့အေကာင္က ၀ူး လို႕လည္း ေအာ္တယ္လို႕ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ၿမိဳ႕သား မွာ ေတြေ၀သြားတယ္တဲ့ အဲ့လိုေျပာၿပီးေတာ့ ေတာသားက အဲ့ဒါ ဘာေကာင္လဲဗ်ာလို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕သားမွာ စဥ္းစားလို႕ အေျဖမထြက္လာဘူးတဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အရံႈးေပးပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေလာင္းေၾကးေငြရဲ႕ အဆ 100 ေပးလိုက္ရတယ္တဲ့ အဲ့ဒါနဲ႕ ေတာသားက သူေပးတဲ့ေငြကိုယူၿပီး လွည္႕ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ၿမိဳ႕သားက ကဲ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့အေကာင္က ဘာေကာင္လဲဆိုတာေလးေတာ့ ေျပာခဲ့ပါဦးဆိုေတာ့ ေတာသားက…….. ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါဘူးခင္ဗ်ာဆိုၿပီး ေလာင္းေၾကးေငြရဲ႕ 1 ဆ ျပန္ေပးလိုက္တယ္တဲ့ ဟားဟားဟား…..
အင္း အရိပ္ကို လူႀကီးတစ္ေယာက္ေျပာျပတဲ့ ဟာသေလးတခုပါ…. ဥယ်ာဥ္မွဴးအားလံုးကို လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါတယ္ေနာ္
အရိပ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ လူတိုင္းကို စိတ္အထင္ ဒါမွမဟုတ္ရင္ အျမင္နဲ႕ အထင္မေသးတတ္ဖို႕ပါဘဲ ……
လူေတြမွာလည္း သူ႕အစြမ္းအစနဲ႕ သူရွိိၾကတာပါဘဲေလေနာ္
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္………

အရိပ္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"ပတၱျမား ေရႊဂူ"

မၾကီးပါခ်ဴးက လ၀န္း၀ိုင္းစက္လင္းထိန္ေနတာကို ၾကည့္ျပီး အိမ္ကိုလြမ္တယ္တဲ့။ အင္းအနတၱကေတာ့ လမင္းနဲ႔ ပါတ္သတ္တဲ့ ကိုးတန္းတုန္းက ကဗ်ာေလးကိုသတိရတာနဲ႔ ျပန္လည္း ခံစားႏိုင္ေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

“ပတၱျမားေရႊဂူ”

ျပစ္မရိွ ျပစ္ရွာ……..
လမင္းကို ေခြးေဟာင္လို႔
ေရႊလေရာင္ ေျပာင္မပ်က္တယ္
ထြန္းလွ်က္ပင္သာ။
ပတၱျမားေရႊဂူကိုလ
၀က္မ်ားကညဴစူစြာတိုက္ႏွဲ႔
ပြတ္ေလေလ ဂူေရႊမွာ အေရာင္ထြက္တယ္
ေရွ႕ကထက္ကဲ။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

WHY?????????????????

ေကာင္းတမန္က ပိုေကာင္းေအာင္၊ ပိုအဆင္ေျပေအာင္ဆိုျပီး အက်ဥ္းခ်ဳံး၊ အျပည့္အစံုသို႔ ေတြတင္ႏိုင္ေအာင္ဖန္တီးထားတယ္။ ကိုတိုင္လဲတင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အနတၱတို႔ ဘက္မွာေတာ့ အက်ဥ္းခ်ဳံးေရးထားတာပဲ ဖတ္လို႔ အဆင္ေျပျပီး၊ အျပည့္အစံုသို႔ ကိုသြားလိုက္ရင္ ( Page Not Found )
The requested URL was not found on this server. Please visit the Blogger homepage or the Blogger Knowledge Base for further assistance.

ဆိုျပီးေပၚလာတယ္။ အစကို ျပန္ေရာက္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီေတာ့ ဖတ္လို႔မရဘူးလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖတ္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နံပါတ္(၁) comments ကိုသြားလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ျပီေတာ့မွ နံပါတ္(၂) ေခါင္းစဥ္ခြဲေလး(စိတ္မီးအိမ္ မဟုတ္ပါ) ကိုႏိုပ္ျပီးဆက္သြားလိုက္ရင္ေတာ့ အျပည့္အစံု ဖတ္လို႔ရသြားတာေပါ႔။ အက်ဥ္းခ်ဳံး နဲ႔ အျပည့္အစံုကို ခြဲတင္လ႔ို္ကေတာ့ ဖတ္ရတဲ့သူအတြက္ ရသႏွစ္မ်ဳိး ခံစားလို႔ရသြားတာေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ အနတၱတို႔ဘက္မွာရိွတဲ့ သူေတြအတြက္ အခ်ိန္ကိုေခၽြတာစြာအသံုးခ်ႏိုင္ေစရန္ အနတၱအေနနဲ႔ တခါတည္း အက်ဥ္းခ်ဳံးမွာပဲ အျပည့္အစံုတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတာေတြကေတာ့ ေက်ာ္ဆီသံုးေနရလို႔ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အနတၱတို႔ဘက္မွ တစ္ျခားသူမ်ား မည္သို႔ ရင္ဆိုင္ရသည္မသိပါ။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"အေမး၊ အေျဖ"

အနတၱၾကားဖူးတာကေတာ့ အေမးႏြားေက်ာင္းသား၊ အေျဖပညာရိွ လို႔။ အင္းအခုေတာ့ အရိပ္ကေမးတယ္။ အနတၱတို႔က မေျဖႏိုင္။ ( ေၾသာ္… အရိပ္လည္း ႏြားေၾကာင္းသားမဟုတ္သလို၊ အနတၱလည္း ပညာရိွ မဟုတ္သကို)
အေမး၊အေျဖ နဲ႔ ပါတ္သက္စဥ္းစားလာရင္ မိလိႏၵမင္းၾကီးနဲ႔ အရွင္နာဂသိန္း တို႔ရဲ့ အေမး၊အေျဖ ကိုေရးထားတဲ့ မိလိႏၵသညာ က်မ္းစာအုပ္ကို အျမဲတန္း သတိယမိတယ္။ အဲဒီထဲက မွတ္မိတာေလးတစ္ခုေလာက္ေဆြေႏြးပါရေစ…
မိလိႏၵမင္းၾကီး။ ။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ အလံုးစံုကိုသိေတာ္မူတယ္၊ အနႏၱေမတၱာရိွတယ္ ဆိုျပီး ေဒ၀ဒတ္ကို ဘာျဖစ္လို႔ ရဟန္း၀တ္ဖို႔ ခြင့္ျပဳရတာလဲ။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္း၀တ္ရင္ သံဃာေတြကို ဂိုဏ္းခြဲမယ္။ သံဃာေတြကိုဂိုဏ္းခြဲရင္ ငရဲမွာ တစ္ကမၻာ ၀တ္ခံရမယ္ဆိုတာကို မသိဘူးလား လို႔ေမးတယ္။ အဲဒီအခါမွာ
အရွင္နာဂေသန။ ။ ျမတ္ဘုရားက အလံုးစံုကိုသိေတာ္မူတာ မွန္ပါတယ္။ ေဒ၀ဒတ္ကို ရဟန္း၀တ္ေပးတာကလည္း ငရဲကို တစ္ကမၻာ ကာလပါတ္လံုး ၀ဋ္ဆင္းရဲ ခံရေအာင္လို႔၊ အနႏၱေမတၱာမရိွလို႔ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ျဖည့္က်င့္လာတဲ့ပါရမီနဲ႔ ရဟန္း ၀တ္တဲ့ ကံ အဟုန္ေတြေၾကာင့္ ငရဲမွာ တစ္ကမၻာ ၀ဋ္ဆင္းရဲခံရျပီတဲ့ေနာက္မွာ ပေစၧကဗုဒၶါျဖစ္ျပီး နိဗၺါန္ေရာက္မွာကိုသိလို႔ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အကယ္၍ ရဟန္း၀တ္ခြင့္မျပဳဘူးဆိုရင္ သံဃာဂိုဏ္းခြဲတဲ့ကံ ျဖစ္မလာဘူး၊ တစ္ကမၻာ ကာလပါတ္လံုး ငရဲမွာ ၀ဋ္ဆင္းရဲ မခံရဘူးဆိုေပမယ့္ ေနာင္ သံသရာမွာ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ ၀ဋ္္ဆင္းရဲခံျပီး လည္ပါတ္ေနရမွာကို မဟာ ဂရုဏာေတာ္ ျဖစ္ေတာ္မူလို႔ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုျပီး ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။ ( မွတ္မိသလို ေရးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အတိအက်ကို မိလိႏၵသညာ မွာ ဖတ္ရႈ႕ႏိုင္ပါသည္။) ဆရာေတြက တျပည့္ေတြအေပၚမွာ အပါယ္ဘံုကို လားေရာက္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵ မရိွဘူးဆိုတာကို ေလာကနီတိမွာ ေရးသားထားတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို(မွတ္မိသလို) ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ….

အိုးထိန္းသည္ခ်ိန္႔ အိုးကြဲစိမ္႔ ခတ္လိမ္႔မည္မဟုတ္
တင္တယ္စိမ္႔ငွါ ခ်င့္ခ်ိန္ခါ သင့္စြာသူရိုက္ပုတ္
ဆရာသမား တျပည့္အား ပါယ္လားစိတ္မဟုတ္
အတတ္ပညာ ေၾကာင္းေၾကာင့္သာ သင့္စြာသူရိုက္ပုတ္

ဟဲ ဟဲ အဲဒီကဗ်ာေလးရျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း စာမရလို႔ ဆရာကရိုက္တဲ့အခါမွာ၊ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဆိုဆံုးမတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မဆင္းရဲေတာ့ဘူး။ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ အားလံုးကိုလည္း ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါရေစ……………


မွတ္ခ်က္။ ။ အရိပ္ ႏြားေက်ာင္းသား ဟုတ္၊ မဟုတ္ ေသခ်ာမသိပါ။ အနတၱစိတ္အထင္ျဖင့္ ေရးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေသခ်ာသိလိုပါက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ယာကန္သင္းတစ္ခု တည္ေဆာက္ၿခင္း (ၿမန္မာၿပန္)

ယခုတေလာ စကၤာပူ မွာ မုိးခဏခဏ ရြာတတ္သည္။ စကၤာပူတြင္ ရာသီဥတု ဘယ္ႏွစ္မ်ိဴး ရွိမွန္း ကြ်န္ေတာ္ မစူးစမ္းမိေသး။ ဒီေတာ႔ ဒီမွာ ယခု ဘာရာသီေရာက္ေနတာလည္း ကြ်န္ေတာ္ မသိ။ သုိ႔ေေပမယ္႔ ဒီရက္မ်ားအတြင္း နံနက္ေစာေစာ ႏွင္႔ ညပုိင္း တြင္ မိုးမ်ား ရံဖန္ရံခါ ဆုိသလုိ သည္းထန္ေလ႔ရွိေပသည္။

ယေန႔ နံနက္ေစာေစာတြင္ လည္း ကုိေရႊမိုးသည္ နံနက္မဂၤလာကုိ သူ၏ မုိးစက္မုိးေပါက္မ်ားၿဖင္႔ သြန္းၿဖန္း ၾကိဳဆုိလုိက္ၿပန္သည္။ မနက္က မုိးသည္ ေတာ္ေတာ္ ေတာ႔ သည္းထန္ေပသည္။ ရြာစကား ႏွင္႔ ေၿပာရလွ်င္ေတာ႔ မုိးက ေတာ္ေတာ္ အရည္ပါေပသည္။ မုိးေအးေအး ဆုိေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း လြတ္ေနေသာ ၿခဳံံေစာင္ ကုိ ၿပန္ဆြဲၿခဳံၿပီး ႏွပ္ေနလုိက္သည္။ အမွန္ကေတာ႔ ပ်င္းေနတာလုိ႔ လည္း ေၿပာ၍ရမည္။ ဘာပဲ ေၿပာေၿပာ မုိးေအးေအးမွာ ေစာင္ၿခဳံေကြးရသည္႔ အရသာ ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္သည္။

ေကာင္းကင္ မွ မိုးပုလဲလုံးမ်ား ေခါင္မုိးႏွင္႔ ေၿမၿပင္မ်ား ေပၚတြင္ တအုံးအုံး ႏွင္႔ ေၾကြခ်ေေနသံမ်ား ၾကားေနရသည္။ သုိ႔ေပမယ္႔ ဒီမွာ ၾကားေနရေသာ မုိးပုလဲလုံးမ်ား၏ ေအာ္သံသည္ ကြ်န္ေတာ္ ရြာမွာရွိစဥ္က သယ္ကယ္မိုး ထားသည္႔ အေမ႔အိမ္၏ အိမ္မုိးေပၚ သုိ႔ ရုိက္ခတ္ေသာ မုိးသံမ်ားေလာက္ မလွဟု ကြ်န္ေတာ္က ထင္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ၾကီးၿပင္းခဲ႔ရေသာ အေမ၏ အိမ္ရွိေသာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ ရြာေလးသည္ ၿမန္မာၿပည္ အလယ္ပုိင္း က အညာေၿမတြင္ တည္ရွိေပသည္။ ထုိ အညာေၿမကုိ ဖန္ခါး ေၿမဟု လည္း တင္စားတတ္ၾကေသးသည္။ကြ်န္ေတာ္က မူ ဖန္ခါးေၿမ၊ ဇီးၿဖဴေၿမ၊ တမာေၿမ၊ ရင္ခပ္ပန္းတုိ႔ ပြင္႔ရာေၿမ၊ အင္ၾကင္းေၿမ၊ ရွားေစာင္္းေၿမ စသၿဖင္႔ ေ၀ဆာ ေနေအာင္ ေပးမေနပဲ ေၿပးပဲ ခံစားလုိက္ခ်င္သည္။ ထုိေၿမသည္ ၿမန္မာ ႏုိင္ငံ၏ မုိးေခါင္းရပ္၀န္း။ ေႏြရာသီသည္ ထုိေနရာ တြင္ အပူဆုံး။ မုိးေရခ်ိန္သည္ မည္သည္႔ ႏွစ္မွ မေလာက္ငွေပ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ေတာင္သူလယ္သမား တုိ႔ အတြက္ တခါတရံ မွသာ လာလည္တတ္ေသာ ကုိေရႊမုိးသည္ ပုလဲလုံးမ်ားကဲ႔သုိ႔ တန္ဖုိးၾကီးမားၾကေပသည္။

ေတာင္သူ လယ္သမားတုိ႔သည္ တႏွစ္ပတ္လုံး အလုပ္လုပ္ကုိင္ၾကရေပသည္။ ေႏြ၊မုိး၊ေဆာင္းတုိ႔သည္ တစ္ႏွစ္တာ ကို လည္ပတ္ ကုန္ဆုံးေစသကဲ႔သုိ႔ ေတာင္သူလယ္သမားတုိ႔သည္ လည္း ေတာင္ယာ လုပ္ငန္းကုိ မေနမနား လုပ္ၾကရသည္။ ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္ အတြက္ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ေမြးရပ္ေၿမမွ မခြဲခြာမီအထိ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေတာင္သူလုပ္ခဲ႔ဖူးသည္။ ထုိေတာင္သူလုပ္ငန္း အေတြ႔အၾကဳံသည္ ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀ အတြက္ တကယ္ ပင္ မေမ႔ႏုိင္စရာ ၿဖစ္ေနေတာ႔မည္ ေသခ်ာသည္။ ထုိ အေတြ႔အၾကဳံမ်ားထဲ မွာ တစ္ခု ကုိ စိတ္မီးအိမ္ တြင္ မွ်ေ၀ ရန္ ကြ်န္ေတာ္ ေစာင္ၿခဳံထဲ မွာ ေကြးေနရင္းွ ေတြးေနမိသည္။ မုိးရြာစဥ္ ေတြးေနေသာ အေတြးမ်ားကုိ အေၿခခံသၿဖင္႔ ေတာင္သူလယ္သမားတုိ႔၏ မုိးကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ၾကရပုံ၊ မုိးပုလဲလုံး မ်ားကုိ မည္မွ် တန္ဖုိးထားရပုံ စသည္႔ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ေခါင္းထဲသုိ႔ အလွ်ိဳ အလွ်ိ ၀င္ေရာက္လာေပသည္။ ထုိအေတြးတုိ႔သည္ ေကာင္းတမန္ ကုိ ေစာင္ၿခဳံထဲတြင္ ပုိ၍ အရသာ ရွိေစၿပန္သည္။ လြတ္ေနေသာ ေစာင္တဖက္ကုိ ဆြဲ ဖုံးလုိက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ ဆက္ေတြးမိၿပန္သည္။

ထုိေန႔ရက္မ်ားကုိ “ကြ်န္ေတာ္၏ ေတာင္သူေန႔မ်ား” ဟု ကုိယ္႔ဘာသာ အမည္ေပးလုိက္ၿပန္သည္။ ေတာင္သူလယ္မားတုိ႔၏ သနားစရာ မုိးေမွ်ာ္ၾကရပုံကုိ သရုပ္ေဖာ္လုိသည္။ ထုိႏွစ္က မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ ယာေတြ ထဲမွာ ေခ်ာင္းေကာက္ဟု အမည္ေပးထားေသာ ယာကြက္ တစ္ခုတြင္ ပဲတီစိမ္း (အညာအေခၚ ပဲေနာက္) မ်ားစုိက္ထားသည္။ ပုံမွန္အားၿဖင္႔ ပဲတီစိမ္းကုိ နယုန္လ မုိးမ်ား ရြာၿပီး၍ မုိးႏူးလွ်င္ စုိက္တတ္ၾကသည္။ ပဲတီစိမ္းသည္ တစ္လ ႏွင္႔ တစ္ဆယ္႔ငါးရက္ အရြယ္ေရာက္လွ်င္ အဖူးအပြင္႔တုိ႔ စထြက္ေလသည္။ ထုိအခ်ိန္သည္ ေတာင္သူလယ္သမားတုိ႔အတြက္ အေရးအၾကီးဆုံး အခ်ိန္ပင္။ ၀ါဆုိ ၀ါေခါင္ ေရေဖာင္ေဖာင္ ၊ သေၿပသီးမွည္႔ ေကာက္စုိ႔ကြယ္ စသၿဖင္႔ ထုိရာသီ ထုိကာလအတြင္း ၿမန္မာႏုိင္ငံ ၏ မိုးေကာင္းလွပုံကုိ အမ်ိဴးမ်ိဴး တင္စားၾကေပသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေကာင္းတမန္ တုိ႔ အညာတြင္ ထုိ လမ်ားတြင္ပင္ မုိးမေကာင္းတတ္ေပ။ မွတ္မွတ္ရရ ေကာင္းတမန္ ကုိးတန္းႏွစ္ က ၀ါဆုိ၀ါေခါင္ ပဲေနာက္မ်ား ပြင္႔ခ်ိန္တြင္ မုိးက မလာေတာ႔ေပ။ အသီးအပြင္႔တုိ႔ ေ၀ဆာရန္ တနည္းအားၿဖင္႔ ပဲေနာက္ အထြက္ေကာင္းရန္ ကုိေရႊမုိးက ေသာ႔ခ်က္ၿဖစ္ေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူၾကီးမင္း က ထုိႏွစ္တြင္ ေရာက္မလာေပ။ ေကာင္းတမန္ တုိ႔ ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ လုံး၀ စိတ္မေကာင္းၾက။ မုိးေကာင္းကင္ ကုိ ေမာ႔ၾကည္႔ရလြန္း၍ လည္ပင္းမ်ားပင္ ေညာင္းလွေပၿပီ။ ထုိမွ် စိတ္မေကာင္းရၿခင္း အေၾကာင္းအရင္းကား ထုိႏွစ္က ေကာင္းတမန္ တုိ႔ မိသားစု ေပၚတြင္ တင္ရွိ ခဲ႔ေသာ အေၾကြးမ်ားေၾကာင္႔ပင္။ ေကာင္းတမန္ က ကုိးတန္း၊ အမက ဆယ္တန္း၊ ညီမေလးက ငါးတန္း တက္ခါစ။ ထုိသုံးေယာက္၏ ေက်ာင္းစရိတ္ ႏွင္႔ အၿခားရြာတုိ႔ သြားေရာက္တက္ရသၿဖင္႔ ၀ယ္ရသည္႔ စက္ဘီးဖုိးမ်ား အတြက္ အေမ႔၏ နားႏွစ္ဖက္ လည္း မလွေတာ႔။ အေဖ၏ ေက်ာတုိ႔လည္း မေအးၿမေတာ႔။ ေပါင္ႏွံေခ်ငွား၍ ေက်ာင္းစရိတ္ကုိ ရွင္းထားရသည္။ ထုိ အေၾကြးမ်ားကုိ ေက်ႏုိင္ရင္ ကယ္တင္ရွင္ က ဒီ ပဲေနာက္ခင္းမ်ား။ ပဲေနာက္ မထြက္လွ်င္ အေဖ နဲ႔ အေမ အေၾကြးမေက် သည္႔အၿပင္ အေၾကြးထပ္တင္ရေပမည္။ ထုိသုိ႔ၿဖင္႔ ေကာင္းတမန္၏ အေဖ ႏွင္႔ အေမသည္ ထုိ အေၾကြးမ်ား၊ ေက်ာင္းစရိတ္မ်ားကုိ ဂုဏ္ယူစြာ ရင္ဆုိင္၍ ေကာင္းတမန္ တုိ႔ကုိ ပညာသင္ေပးခဲ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ ေမာင္ႏွမ သုံးေယာက္ လည္း ထုိႏွစ္ တြင္ မုိးပုလဲမ်ားကုိ အေဖ၊အေမ တုိ႔ ထက္ ပုိေမွ်ာ္မိသည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားက ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ေကာင္းစြာ နားမလည္ ခဲ႔သမွ် ဒီႏွစ္မွ ေက်ာင္းစရိတ္၊ စားစရိတ္၊ အေၾကြး စသည္ တုိ႔ကုိ နားလည္ ခဲ႔ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ မုိးသည္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ ကယ္တင္ရွင္ပင္ ၿဖစ္သည္ဟု သိနားလည္လာသည္။

ဒီႏွစ္တြင္ မုိးငတ္ေနခ်ိန္ မုိးမ်ား ရြာခ်လုိက္လွ်င္ အေဖ အေမ တုိ႔ကုိ မပင္ပန္းေစခ်င္သၿဖင္႔ ေကာင္းတမန္ တုိ႔ သုံးေယာက္ ေခ်ာင္းေကာက္ထဲသုိ႔ ေၿပး၍ မုိးေရ ကုိ ဖမ္းမည္ ဟု ဆုံးၿဖတ္ထားသည္။ ေခ်ာင္းေကာက္ဟု အမည္ေပးထားရၿခင္းမွာ ေတာင္က် ေခ်ာင္း တစ္ခု ေကာင္းတမန္ တုိ႔ ယာကြက္ နားတြင္ ေကြ႔ေကာက္လာ၍ ယာကြက္ကုိ ၿဖတ္ၿပီး စီးဆင္းတတ္ေသာေၾကာင္႔ ၿဖစ္သည္။ အညာေၿမတြင္ မိမိတုိ႔ ၏ ယာမ်ားကုိ ထုိကဲ႔သုိ႔ နာမည္ေပးေလ႔ရွိသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ယာကြက္မ်ား၏ အမည္မွာ ေခ်ာင္းေကာက္ယာ၊ကန္ေတာ္ယာ (ေရကန္အနီးတည္ရွိ၍)၊ သရက္ပင္ကြက္(သရက္ပင္ရွိ၍)၊ အေနာက္ယာ (ရြာ၏ အေနာက္ဘက္တြင္ရွိ၍) စသည္တုိ႔ ၿဖစ္သည္။

မုိးသည္ ေမွ်ာ္ေလ မလာေလပင္။ ၀ါဆုိေက်ာ္၍ ၀ါေခါင္ကူးေလၿပီ။ အညာတြင္ မုိးမရြာေသး။ ပဲေနာက္ပင္ တုိ႔သည္ ညွဳိိးႏြမ္းပိန္ခ်ိေနေပၿပီ။ ထုိ႔ထက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ စိတ္ေတြသည္ ပုိ၍္ ညိွဳးႏြမ္းရေပသည္။ မုိးမရြာလြန္းသည္႔ အခါ ေက်းလက္ ဓေလ႔အရ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ႏွင္႔ ေတာရေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဘုရားတုိ႔ ကုိ ပင္႔ဖိတ္၍ ငရံ႕မင္း ပရိတ္ ရြတ္ၾကသည္။ ပရိတ္ေရမုိး ရြာေစသည္။ လြန္ဆြဲ လွ်င္ မုိးရြာေစသည္ ဟု အယူရွိသၿဖင္႔ လြန္ၾကိဳးကုိ အၿပိဳင္အဆုိင္ ဆြဲၾကသည္။

ထုိ႔ေၾကာင္႔လား၊ သဘာ၀ တရားေၾကာင္႔လားေတာ႔ မသိ ပရိတ္ရြတ္ ၊လြန္္ဆြဲၿပီးမၾကာမီ ထုိႏွစ္က မုိးရြာေပသည္။ အေဖ၊ အေမ ႏွင္႔ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားတြင္ အၿပဳံးရိပ္မ်ား ၿပန္လည္ ထင္ဟပ္လာၿပန္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ ထုိမိုးပုလဲမ်ား က်လာခ်ိန္သည္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြ ေက်ာင္းက ၿပန္ေရာက္ခ်ိန္ေလးပင္။ မိုးက တကယ္ အရည္ပါမပါ ခဏေစာင္႔ၾကည္႔ၾကသည္။ မုိးသည္ သည္းသထက္ ပုိ၍ သည္းထန္လာေပသည္။ ေနာက္ဆုံး အရည္ပါသည္ ဟု ေသခ်ာ ေသာ အခါ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သုံးေယာက္ ေပါက္ၿပား၊ငန္းၿပား ႏွင္႔ ေဂၚၿပား တုိ႔ ကုိယ္စီ ထမ္းကာ ေခ်ာင္းေကာက္ ယာသုိ႔ ေၿပးေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ က ငွက္ၾကီးေထာင္ဓားကုိ ခါးတြင္ ထုုိး၍ အပုိယူလာသည္။ အေမက အုိးထဲ က ထန္းလ်က္ခဲမ်ားကုိ ႏႈိက္၍ ပလတ္စတစ္ၿဖင္႔ ထုတ္ေပးလုိက္သည္။ မုိးရြာေနသၿဖင္႔ ေရဗူး ထည္႔မေပး။ အခ်ိန္မရ၍ လည္း ၿဖစ္သည္။

မုိးထဲတြင္ ပုလဲလုံးမ်ား အမွန္ခံရသည္ မွာ တကယ္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလွသည္။ဒီလုိႏွင္႔ ေမာင္ႏွမေတြ ေၿပးလႊားေဆာ႔ကစားရင္း ေခ်ာင္းေကာက္ထဲသုိ႔ ေရာက္ေလသည္။ ေတာင္က် ေခ်ာင္းေရသည္ ေခ်ာင္းေကာက္သုိ႔ေရာက္မလာေသးေပ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ သုံးေယာက္ အၿမန္လုပ္ငန္းစသည္။ ေခ်ာင္းေရလာလွ်င္ ဖမ္းရန္ အတြက္ ယာကန္သင္းကုိ ပုိ၍ ၿမင္႔ေအာင္ ခုိင္ခံ႔ေေအာင္ မံရမည္။ ကြ်န္ေတာ္ က ေပါက္ၿပားၿဖင္႔ ေၿမကုိ တူးဆြသည္။ တူးထားသည္႔ ေၿမစာမ်ားကုိ အမ က ေဂၚၿပားၿဖင္႔ ေကာ္၍ ကန္သင္းေပၚတြင္ အုံသည္။ ညီမေလးက ငန္းၿပားၿဖင္႔ ထုိနည္းတူအုံသည္။ လုိအင္လွ်င္ ငန္းၿပားၿဖင္႔ ကန္သင္းကုိ ရုိက္၍ ပုိမုိ ခုိင္ခံ႔ေစသည္။ ဒီလုိႏွင္႔ ကန္သင္း အရွည္တေလွ်ာက္ လုိက္လံ၍ ေၿမဖုိ႔ၿပီး ပုိမုိ ၿမင္႔မား ခုိင္ခံ႔ေစသည္။ လုံေလာက္ၿပီ ဟု ထင္သည္႔ အခ်ိန္တြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္ ေမာေနၿပီ။ ပါလာေသာ ထန္းလ်က္ခဲ မ်ားကုိ မုိးေရႏွင္႔အတူ လည္ေခ်ာင္းထဲ ပစ္သြင္း၍ ရႊံ႔ထဲ မုိးထဲတြင္ အားရပါးရ ထုိင္နားလုိက္သည္။

သိပ္မၾကာပါ။ ေတာင္က် ေခ်ာင္းေရ သည္ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ ယာနား သုိ႔ ေရာက္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနသည္။ ေခ်ာင္းေရသည္ ကန္သင္း အတားႏွင္႔ ေတြ႔ေသာအခါ လာလွမ္းအတုိင္း မစီးႏုိင္ေတာ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ယာအႏွံ႔ စီး၀င္ စိမ္႔၀င္ ေတာ႔သည္။ ေပ်ာ္လုိက္သည္႔ ၿဖစ္ၿခင္း။ ပဲေနာက္ဖူးတုိ႔သည္ ရုတ္တရက္ ပြင္႔အာလာသည္။ ပဲေနာက္ရြက္ ခပ္စိမ္းစိမ္း ႏွင္႔ ပဲေနာက္ပြင္႔ ၀ါဖန္႔ဖန္႔ တုိ႔သည္ လုိက္ဖက္ညီစြာ ပင္ မုိးနဲ႔ အတူ သဘာ၀ ပန္းခ်ီကားကုိ ေရးၿခစ္ၿပန္သည္။ နားေနရင္း ပဲေနာက္ခင္း တစ္ေလွ်ာက္ ေခ်ာင္းေရ စိမ္႔၀င္ စီးဆင္းသည္ ကုိ လုိက္ၾကည္႔ၾကသည္။ အေပၚက မုိးကလည္း ရြာေနသည္။ ခ်မ္းလွ၍ အားလုံး ခုိက္ခုိက္တုန္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေစာင္႔ၾကည္႔မွ ၿဖစ္မည္။ ေရမ်ားလာလွ်င္ ကန္သင္းသည္ ႏုိင္မည္မဟုတ္။ က်ိဴးႏုိင္ေပသည္။

သုိ႔ေသာ္ ကေလး အေတြးၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သည္ ယာကန္သင္းကုိ ေရမေၾကာ္ႏုိင္ရန္ ထပ္မံ ၿဖည္႔စြမ္းႏိုိင္မည္ဟု ထင္ထားေပသည္။ မုိးသည္ ပုိ၍ပုိ၍ သည္းထန္လာသည္။ ေခ်ာင္းေရသည္ ပုိ၍ အစီးသန္လာေပၿပီ။ ယာကန္းသင္းကုိ ေက်ာ္စၿပဳၿပီ။ ကန္သင္းေၿမစာသည္ အသစ္ၿဖစ္၍ ေရတုိးေရစိမ္႔ဒဏ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း မခံႏုိင္ေပ။ ေပါက္သည္႔ ေနရာ က ေပါက္သည္။ ေရေက်ာ္သည္႔ ေနရာက ေက်ာ္ေနၿပီ။ ထုိအခါ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သုံးေယာက္ လုပ္ငန္းစရၿပန္ၿပီ။ ေၿမစာကုိ တူးဆြ၍ ယာကန္သင္းတြင္ ထပ္မံ ဖုိ႔သည္။ ဖာသည္။ သုိ႔ေသာ္မရ။ ယာထဲတြင္ ေရက အၿပည္႔ၿဖစ္၍ အီေနသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေခ်ာင္းရက အႏုိင္ရသည္။ ကန္သင္းကုိ ေက်ာ္၍ စီးဆင္းသြားေလၿပီ။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လည္း ဘယ္လုိမွ မႏုိင္ေသာအခါ ေမာေမာ ႏွင္႔ ထုိင္ၾကည္႔ေနရသည္။ မုိးမ်ားတိတ္၍ ေခ်ာင္းေရ စဲသြားေသာအခါ အိမ္သုိ႔ ၿပန္ခဲ႔ၾကသည္။ အိမ္ေရာက္မွ ေရတြင္းမွာ ေရကုိ ငင္ကာ ေရခ်ိဳးလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ညေနစာ ကုိ စားကာ ေစာင္ၿခဳံထဲသုိ႔ ၀င္၍ ေကြးလုိက္ၾကသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိႏွစ္တြင္ ကြြ်န္ေတာ္တုိ႔ ယာက ပဲေနာက္ အမ်ားဆုံးရလုိက္ေပသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေခ်ာင္းေရကုိ ယာကြက္ထဲတြင္ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စိမ္႔၀င္ စီးဆင္းေစၿပီး ေၿမၾကီး အနက္အထိ ေရကုိ ၀င္ေရာက္ေစခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ေနာက္ထပ္ မုိးမ်ားမရြာေသာအခါ ထုိသုိ႔ ၿပဳလုပ္မထားေသာ ေတာင္သူတုိ႔၏ ယာမ်ားတြင္ တစ္ၾကိမ္သာ ပဲေနာက္ ေကာက္လုိက္ရၿပီး က်န္ အၾကိမ္မ်ားတြင္ ပဲေနာက္ မေအာင္ေတာ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ယာတြင္ ထုိသုိ႔ ေရကုိ ေၿမၾကီးအနက္ အထိ စိမ္႔၀င္ ထိန္းသိမ္းေစသၿဖင္႔ မုိးမရြာသည္႔ ဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္ေစကာ ပဲေနာက္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေကာက္လုိက္ရေပသည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ပဲေနာက္ေစ်း တက္သည္႔ ႏွစ္ ႏွင္႔ ၾကဳံေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အေကြ်းမ်ား ဆပ္လုိ္က္ႏုိင္ေပသည္။ အေမ ၏ နားႏွစ္ဖက္ လည္း ၿပန္လွလာေပၿပီ။ အေဖ၏ ေက်ာသည္လည္း ေအးၿမၿပန္ၿပီ။ ေက်ာင္းစရိတ္လည္း ထုိႏွစ္က မပူလုိက္ရ။

ထုိႏွစ္သည္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္သူ လုပ္ခဲ႔သမွ် သက္တမ္းအတြင္း အေပ်ာ္ဆုံး ႏွစ္ၿဖစ္ခဲ႔သည္။ ထုိ ယာကန္သင္းတစ္ခု ေမာင္ႏွမေတြ ေပါင္း၍ မြမ္းမံ ခုိင္ခံ႔ေစခဲ႔ေသာ သင္ခန္းစာ သည္ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘ၀အတြက္ ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ တုိ႔၏ ေမတၱာ တရားကုိ ခုိင္ခံ႔ေစသာ ကန္သင္းတစ္ခု အလုိလုိ ေဆာက္ေပးႏုိင္ခဲ႔သည္ ဟူ ထုိအခ်ိန္က မေတြးမိေပ။ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေညာင္းခဲ႔၊ မိဘ ေမာင္ႏွမ ေတြ ႏွင္႔ ေ၀းခဲ႔ရမွ ထုိအခ်ိန္က ေဆာက္ခဲ႔ေသာ စိတ္ကန္သင္းသည္ မည္မွ် ခုိင္ခံ႔ေၾကာင္းသိလာရေပသည္။ အမ ႏွင္႔ ညီမေလးကုိ လြမ္းသည္။ မုိးရြာထဲတြင္ ယာကန္သင္း အတူတူ ေဆာက္ခ်င္သည္။ အေမ႔ နားႏွစ္ဖက္ ကုိ ထုိထက္ပုိလွေစခ်င္သည္။ အေဖ ေက်ာႏွစ္ၿခမ္းကို ထုိထက္ပုိ ေအးခ်မ္းေစခ်င္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ ထုိစိတ္ကန္သင္းသည္ ေလာကဓံ ဆုိသည္႔ ေခ်ာင္းေရ မည္မွ် အားေကာင္းပါေစ၊ ထုိေခ်ာင္းကုိ အံတု ခုခံ ကာကြယ္ ၿပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြ၏ ဘ၀ ယာခင္းမ်ားကုိ ခုိင္မာတည္တံ႔စြာ ထာ၀ရ ေဘာင္ခတ္ လွပေစ၍ ဘ၀ေအးခ်မ္းသာယာမႈ ဟူေသာ ပဲေနာက္မ်ားကို ေအာင္ၿမင္စြာ ခူးေကာက္ရမည္ဟု ေရာက္သည္႔ေနရာမွ မုိးရြာတုိင္း ေကာင္းတမန္ လြမ္းဆြတ္တမ္းတစြာ ေတြးေတာေနမိေပသည္။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

Letter from a friend

“It was a fun to climb up on foot. After I have covered about one mile, I found myself walking up through the deep forest. Sometimes I met the people who come down from pagoda. I occasionally hear sweet song of singing birds. Sometimes I hear the sound of water fall coming from the forest but I can't see it.”

This morning I got a letter from my friend. He shared his trip to Kyaikhtiyoe Pagoda with his Australian friend. Although it is a personal letter, it is worth sharing with you all so that you all can feel and enjoy his trip to the pagoda.

Dear friend,

I enjoyed our short time with Ken very much in Kyaikhtiyoe. We arrived at The Kin Pun Camp at 3:15pm and spend a night at Seasar Gust House. And Next morning at 7:00 o'clock we start our journey from the base camp to the top of Kyaikhteyoe. I climb up on foot and Ken on truck car because it's not easy to climb half and seven miles up for his age.

It was a fun to climb up on foot. After I have covered about one mile, I found myself walking up through the deep forest. Sometimes I met the people who come down from pagoda. I occasionally hear sweet song of singing birds. Sometimes I hear the sound of water fall coming from the forest but I can't see it. I often cross the small stream. The water in it is so clean and cool. After I walked up for two hours I found a quite big rock standing beside a stream and I sat on it and took a rest blowing burger a sweet song. Just a few minutes rest under a good shake of nice tree and breathing fresh air can make me refresh. I really felt the natural beauty of forest and ranges of mountains and sweet smell of wild flowers. I could see many shops which sell some drinks and food along the way. The meat of wild animals is available in every shop.

It took about four hours to get at the top of mountain. When I got there Ken had rent a room in Kyaikhto Hotel. After taking a rest for a few minutes we went out for lunch. After that I went to pay my respect to Kyaikhteyoe Pagoda and said my prayer. We spent one night and one day there and climb down to catch 1:00 bus to Yangon.

It was the first time and really enjoyable journey for me. I shared it with you and hope you can feel it.

Warmest regards

Aung

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

"စိတ္မီးအိမ္မွ ေမာင္ႏွမမ်ား"

နိပ္နိပ္က်င့္ ျမင့္ျမင့္ၾကံ
မွန္တာလုပ္ ဟုတ္တာေျပာလည္း
နဂါးေသရုပ္ သစ္ငုတ္တုပ္လို
နင္းဖန္မ်ားေတာ့ အတၱမာန
ထိုးထက္ၾကြလာ ျဖစ္လာပါလွ်င္

ဆိုးေကာင္းေရာျပြန္း မလြတ္စတန္း
ပိုက္ခ်ဴးခူးသည့္ ကံသစၥာကို
ေထြးပိုက္လက္ငင္း ေနာင္တြင္ထင္းလွ်က္
ခံစားမည့္ေရး မေတြးႏိုင္ေအာင္
အမိုက္ေမွာင္က် လင္းမရဘဲ
ျပစ္မွားလြန္က်ဴး ရိွခဲ့ပါမူ
လူျဖစ္လာရ ခုဘဝလည္း
မထူးစခန္း လူးခါလွမ္းခဲ့

ေမွာက္မိုက္ဘဝ မၾကေရာက္ခင္
သံသရာက်ဳိး ေမွ်ာ္ကာကိုး၍
ပုညလယ္ေျမ စိုက္ၾကဲေထြလွ်က္
ေဆာင္ရြက္ျပဳမူ ကုသိုလ္ယူျပီး
လမ္းျပေရွ႕ေဆာင္ လွမ္းႏိုင္ေအာင္လည္း
လွမ္းပါေစသား (စိတ္မီးအိမ္မွ) ေမာင္ႏွမမ်ား။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

မွ်ေဝခံစားျခင္း

အရိပ္ရဲ့ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့ အခါမွာ အနတၱ တို႔ အဖြဲ႔ထဲကမဟုတ္ေပမယ့္ သခင္ဖိုးလွၾကီးရဲ့သားတစ္ေယာက္ ထပ္မံဆံုးရံႈးမႈအတြက္ အရိပ္ႏွင့္အတူမွ်ေဝခံစားရင္း အမွတ္တရ ကဗ်ာေလး ေရးဖြဲ႔ေပးလိုက္ပါရေစ……..


"ျဖစ္ပါေစလား ျဖစ္ေစလား"

ဖဝါးလက္ႏွစ္လံုး၊ ပခံုးလက္ႏွစ္သစ္
ျဖစ္တည္လာရ လူ႔ဘဝတြင္
ငယ္ရာကၾကီး တစ္ခရီးတည္း
ၾကိဳးပန္းအားထုတ္၊ ေလာကီဒုက္ကို
မရပ္မနား တသြားတည္းသြား။

သြားဖန္မ်ားလာ ခရီးထြာလွ်င္
ေပစာတစ္ထပ္ ရင္မွာအပ္လို႔
ေလာကအက်ဳိး ဒို႔သယ္ပိုးစို႔
စိတ္မွာတမ္းတ မွန္းဆရည္ေမွ်ာ္
လွမ္းကာေပ်ာ္လွ်က္ ရိွသပလဲ။

မွတ္ထင္မထား မဲမိုက္ေမွာင္သြား
ဘဝကံၾကမၼာ ဇာတ္ဆရာရယ္
ေၾကြခ်ိန္မေရာက္ သက္မေပ်ာက္ခင္
ဆင္ခ်င္သတိ အသိဝင္ေအာင္
ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ကူလွည့္ပါ႔လား။

မေတာ္တဆ ေတြ႔ၾကံဳလာရ
ခုကိစၥလည္း အိမ္မက္ပမာ
ျဖစ္ပါေစလား ျဖစ္ေစလား...........

ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

Exam Weeks Here စာေမးပြဲတြင္း ပုံရိပ္မ်ား

"အဲဒီမွာပဲ အိပ္ၾကတယ္။ ေခါင္းအုံးေတြ ေစာင္ေတြလည္း ယူလာၾကတယ္။ အိမ္ကုိ မၿပန္ၾကေတာ႔ဘူး။ ဟုတ္လုိ႔ဗ်ိဳ႕။ အဲလုိ ခုံရွာေနလုိက္တာ တခ်ိဳ႕ အားတဲ႔ ခုံၾက ကြန္ပ်ဴတာ ၾကိဳးထုိးဖုိ႔ ပလပ္ဂ္ ေပါက္ မရွိၿပန္ဘူး။ ဒီလုိ နဲ႔ ရွာလုိက္ရတာ သနပ္ခါး နဲ႔ အိပ္မက္စိမ္းဆုိ လွ်ာေတြ ထြက္တဲ႔အထိပဲ။ ဖုိးသား က ေတာ႔ ေယာက်္ားေလး ဆုိေတာ႔ မေမာပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ဆုံး ေတာ႔ လက္ခ်ာခန္း (၆)ေထာင္႔က တိတ္ဆိတ္ တဲ႔ ဒီခုံေလးကုိ ရလုိက္တာ။ ခု ဒီခုံေလးေပၚက ေန ဒီပုိ႔စ္ ကုိ ေရးေနတာေလ။"

ဒီေန႔ ေတာ႔ ေကာင္းတမန္ တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း သုံးေယာက္ စာေပါင္းၾကည္႔ၾကတယ္။
ေကာင္းတမန္ ရယ္၊ သနပ္ခါးရယ္၊ အိမ္မက္စိမ္းရယ္ ပါ။ ခု ေက်ာင္းမွာစာေမးပြဲတြင္းဆုိေတာ႔ ေက်ာင္းသားအားလုံး စာစု ၾကည္႔ေနၾကတာ ဟုိနား တစ္စု၊ဒီနားတစ္စု နဲ႔ အုပ္စုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။

ေကာင္းတမန္ တုိ႔ ေတြ လက္ခ်ာခန္း(၆) ရဲ႕ ေထာင္႔က ခုံတန္းရွည္ေလး ကုိ ေမာင္ပုိင္စီး ထားလုိက္တယ္။ ဒီခုံရွည္ကုိ ရဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ လဲ ေလွ်ာက္ပတ္ရွာလုိက္ရတယ္။ ေက်ာင္းက အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန အႏွံ႔ပဲဗ်ာ။ ခုံေတြက ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မအားၾကဘူး။ အားလုံး က စာေမးပြဲတြင္းဆုိေတာ႔ ခုံၿပည္႔ နီးပါး စာၾကည္႔ေနၾကတာ။ တခ်ိဳ႕ဆုိ စားစရာ ေသာက္စရာ ေတြ ပါ ယူလာၿပီး အဲဒီခုံေတြေပၚမွာ ေန႔ေရာ ညပါ စာၾကည္႔ရင္း ေနၾကတယ္။ အဲဒီမွာပဲ အိပ္ၾကတယ္။ ေခါင္းအုံးေတြ ေစာင္ေတြလည္း ယူလာၾကတယ္။ အိမ္ကုိ မၿပန္ၾကေတာ႔ဘူး။ ဟုတ္လုိ႔ဗ်ိဳ႕။ အဲလုိ ခုံရွာေနလုိက္တာ တခ်ိဳ႕ အားတဲ႔ ခုံၾက ကြန္ပ်ဴတာ ၾကိဳးထုိးဖုိ႔ ပလပ္ဂ္ ေပါက္ မရွိၿပန္ဘူး။ ဒီလုိ နဲ႔ ရွာလုိက္ရတာ သနပ္ခါး နဲ႔ အိပ္မက္စိမ္းဆုိ လွ်ာေတြ ထြက္တဲ႔အထိပဲ။ ဖုိးသား က ေတာ႔ ေယာက်္ားေလး ဆုိေတာ႔ မေမာပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ဆုံး ေတာ႔ လက္ခ်ာခန္း (၆)ေထာင္႔က တိတ္ဆိတ္ တဲ႔ ဒီခုံေလးကုိ ရလုိက္တာ။ ခု ဒီခုံေလးေပၚက ေန ဒီပုိ႔စ္ ကုိ ေရးေနတာေလ။

စာၾကည္႔ရင္း တခ်က္တခ်က္ မထိန္းႏုိင္လုိ႔ စိတ္မီးအိမ္ ဥယ်ာဥ္ နဲ႔ မၾကီးပါခ်ဴး ဘေလာ႕ဂ္ကုိ လည္ၿဖစ္ေသးတယ္။ မၾကီးပါခ်ဴးက အမွတ္တရ တန္ေဆာင္တုိင္ ဆုိၿပီး တင္ထားၿပန္ၿပီ။ မၾကီးပါခ်ဴးေရ ေကာင္းတမန္ ေတာ႔ ဖတ္ရင္း မယ္ဇလီဖူးသုပ္ကုိ ၿမင္ေယာင္ၿပီး သားေရက်လာၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ မၾကီးပါခ်ဴး သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ႔ ခု ဒို႔ေခတ္မွာ သုပ္စားဖုိ႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလုိ႔ မသုပ္ၾကေတာ႔ ဘူး ဆုိတာ ကုိ ဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ တကယ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ အပါအ၀င္ အဲလုိၿဖစ္ေနတာ။ မၾကီး ပါခ်ဴးေရ ကြ်န္ေတာ္ ရြာမွာရွိတုန္းကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းခဲ႔တယ္ဗ်ာ။ အေမ နဲ႔ သူ႔ေမြးခ်င္း ေမာင္ႏွမေတြ သုပ္ေကြ်းတာ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြ အၿပိဳင္အဆုိင္လုစားရင္း ေ၀ဖန္ အမွတ္ေပးခဲ႔ၾကာတာ မွတ္မိေသးတယ္။ တန္ေဆာင္မုန္းရဲ႕ တိမ္ကင္းည လၿပည္႔၀န္းဆုိ တာ ရြာမွာပဲ ခံစားလုိ႔ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ေဆးစြမ္းထက္တဲ႔ လၿပည္႔ည သန္းေခါင္ ကုိ ေစာင္႔ၿပီး စားၾကတာ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ သန္းေခါင္ မေရာက္မခ်င္း ဖုိးသားတုိ႔ ေတာ႔ ရြာကစားနည္း ေတြ ကစားၾကခဲ႔ဖူးတယ္။ ခုေတာ႔ ဒါေတြကုိ ဘယ္လုိ မ်ား ခံစားႏုိင္ဦးမလဲ။ ဘ၀ က ဒီလိုပဲလား။ ဘ၀ကုိ ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ အခ်ိန္ နည္းနည္း ပုိေပးႏုိင္ဖုိ႔ပဲ အမ်ားၾကီးၾကိဳးစားရဦးမယ္။

ဒီလုိ နဲ႔ ၁၂ နာရီ ခြဲမွာ သနပ္ခါး နဲ႔ အိမ္မက္စိမ္း က ထမင္းသြား၀ယ္ ဖုိ႔ နဲ႔ စာၾကည္႔ တုိက္ မွာ စာအုပ္သြားငွါးဖုိ႔ တာ၀န္က် လုိ႔ ထြက္သြားၿပီ။ ေကာင္းတမန္ က ဒီခုံေလး သူမ်ား ဦးမသြားဖုိ႔ ခုံေစာင္႔ နတ္မႈးေလး တာ၀န္က်တယ္။ ခု ေစာင္႔ ေနရင္း ဒီပုိ႔စ္ ကုိ ေရးေနတာဗ်။

ေဟာ ေၿပာရင္းဆုိရင္း သူတုိ႔ ၿပန္လာၿပီ။ ထမင္းေလြးလုိက္ဦးမယ္။
……………………………………………………………………………….
စားလုိ႔ ေတာ႔ ၿပီးသြားၿပီဗ်ာ။ ငါးဟင္းနဲ႔ အားလူးေထာင္းေၾကာ္၊ ပဲပင္ေပါက္ေၾကာ္၊ ၿပည္ၾကီးငါး၊ ဆိတ္သားဟင္း၊ ဘာပဲမွန္းမသိတဲ႔ ပဲတစ္မ်ိဴး နဲ႔စားတယ္။ အားလုံး ၀ယ္လာသမွ်ေတြကုိ မွ်ေ၀ စားၾကတယ္။ ဟင္းပုိ စုံသြားေအာင္လုိ႔ပါ။ စားလုိ႔ အဆင္ေၿပပါတယ္။ ထမင္း၀ုိင္းကေတာ႔ ဖုိးသားတုိ႔ အဖြဲ႔ရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ၿမန္မာၿပည္က ဟင္းေတြကုိ လြမ္းတဲ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည္႔ ည ရဲ႕ လမင္းၾကီးကုိ အၿပည္႔အ၀ မခံစားရမယ္႔ အေၾကာင္း၊ မယ္ဇလီ ဖူးသုပ္ ကုိ စာေမးပြဲေၾကာင္႔ သုပ္မစားႏုိင္ေတာ႔ တဲ႔ အေၾကာင္းေတြကုိ လြမ္းဆြတ္စြာ လုယက္ေၿပာရင္း နဲ႔ သုံးေယာက္တည္း စည္ကားေနခဲ႔ၿပန္တယ္။

ခုေတာ႔ သနပ္ခါး နဲ႔ အိပ္မက္စိမ္းလည္း သူတုိ႔ စာၾကည္႔တုိက္က ငွားလာတဲ႔ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ေခါင္း၀င္ ၿပီး စာၾကည္႔ ေနၾကၿပန္ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ဇီ၀ စက္မႈ ဘာသာ အေၾကာင္း ၾကည္႔ ေနတယ္ဗ်ာ။

ထမင္းရွိန္ေၾကာင္႔ အိပ္ငုိက္လာရင္ေတာ႔ www.youtube.com က ၿမန္မာသီခ်င္းေတြကုိ ခဏ နားေထာင္ၿဖစ္ဦးမယ္ထင္တယ္။ ၿမန္မာၿပည္ကုိ ခဏၿဖစ္ၿဖစ္ စိတ္ကူးထဲမွာ ၿပန္ေရာက္ခ်င္လြန္းလုိ႔ပါဗ်ာ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

စိတ္မေကာင္းျခင္း မ်ားစြာျဖင့္………….

သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ …………..

၀မ္းနည္းစရာ သတင္းေလးတခုကို ေျပာျပခ်င္လို႕ပါ

သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ
ေပ်ာ္စရာဘဲျဖစ္ျဖစ္
၀မ္းနည္းစရာဘဲျဖစ္ျဖစ္
မွ်ေ၀ခံစားရမယ္လို႕ …
နားလည္ထားလို႕ ပါေနာ္

ဒီေန႕ အရိပ္တို႕ အဖြဲ႕ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္အက္ဆီးဒင့္တခုနဲ႕ 14 ရက္ေန႕ကဘဲ ရုတ္တရတ္ဆံုးပါးသြားတယ္လို႕ သိလိုက္ရတယ္ေလ
သူကေတာ့ ေစာမင္းသန္းေပါ့ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ ကာလမွာေတာ့ 107 အေဆာင္မွာ ေနခဲ့တယ္ေလ
ထိခိုက္မႈျဖစ္တာကေတာ့ ပခုကၠဴမွာပါ
မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ သတင္းတခုေပါ့ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္
သခင္ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲက ထြက္လာခဲ့တဲ့ သားတစ္ေယာက္ဆံုးရံႈုးသြားၿပီေလ……..
အရိပ္တို႕လည္း အလုပ္တာ၀န္အရ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မပိုင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကိုေတာင္ လိုက္ပါပို႕ေဆာင္ခြင့္မရလိုက္ဘူးကြယ္…
ဆိုး၀ါးလုိက္တဲ့ကံၾကမၼာေပါ့ေနာ္ ….. အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းတုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြကို ျမင္ေယာင္ရင္းနဲ႕ဘဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရေတာ့တယ္ေလ…
အင္းးးးးး ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြေရာ လာေရာက္ေလ့လာသူေတြေရာ ေစာမင္းသန္းဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ျပေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို သိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက ေလာကႀကီးထဲမွာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာကို ၀မ္းနည္းမႈမ်ားစြာျဖင့္ ေျပာျပလိုက္တာပါ………….
အရိပ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း လူ႕ဘ၀မွာ ဘယ္အခ်ိန္ေလာကႀကီးထဲက ထြက္သြားရမယ္မွန္းမသိခင္မွာ ေကာင္းတမန္ေျပာသလိုေပါ့ေနာ္ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ဆံုေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကပါလို႕………. ဆႏၵျပဳပါတယ္ေနာ္……………

အရိပ္

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

ေတြးစရာ၊ေမးစရာ (၁)

"စကၤာပူေက်ာင္းဆုိတာမ်ား ၿမန္မာေက်ာင္းလုိ႔ေတာင္ ထင္ရတယ္။ မ်ားလုိက္တဲ႔ ၿမန္မာေတြဗ်ာ။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေရႊၿမန္မာတုိ႔ အသံေတြပဲ။ ၿမန္မာတုိ႔ လည္း စကၤာပူမွာ ၿမင္႔မားတဲ႔ ဘ၀ ကုိ ေပ်ာ္ပါးရင္း ၿမန္မာၿပည္ကုိ ေမ႔သြားၾကမွာ အလုိလုိ စုိးရိမ္မိေနတယ္ဗ်ာ။"


စာေမးပြဲ ေၿဖဖုိ႔ စာထုိင္ၾကည္႔ေနတာဗ်ာ။ေက်ာင္းမွာ။
ကြ်န္ေတာ္က ပ်င္းတာနဲ႔ စာကုိ အခန္းထဲ မၾကည္႔ ပဲ လက္ခ်ာ ခန္း တစ္ခု ရဲ႕ ေရွ႕ က ခုံတန္းရွည္ေပၚကုိ ထုိင္ၾကည္႔ေနတာ။
ကုလားတစ္ေယာက္ နဲ႔ ၿမန္မာ ႏွစ္ေယာက္ လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ခုံမွာ စာထုိင္ၾကည္႔ေနၾကတယ္။
ေဘးကပ္ရဲ႕ ခုံကေန အီေညာင္ အီေညာင္ နဲ႔ ေၿပာေနတဲ႔ အတြဲ ဖုန္းဆက္သံက လည္း ၾကားေနရတယ္။ ေကာင္မေလးက လည္း ၿမန္မာကပဲ။ ဒီမွာ ၿမန္မာစကား ၾကားလုိက္ရရင္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာမိတယ္။ ေကာင္မေလးက သူ႔ေကာင္ေလး ဆီကုိ ဖုန္းဆက္ေနတာ။ ဒီလုိ ၿမင္ကြင္း ၾကားကြင္း မ်ိဳးက ဒီမွာ အရွားကလား။ ေကာင္မေလး က ကြ်န္ေတာ္ ထုိင္တဲ႔ ေနရာ နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ႔ ခုံမွာထုိင္ၿပီးေၿပာေနတာ။ သူ႔ကုိယ္ သူ လည္း "သက္"ကေလ၊ "သက္"ကေလ လုိ႔ ညႊန္းၿပီး ေၿပာေနသံ ၾကားရတယ္။ ရယ္ေတာ႔ ရယ္ရ ကလား။ သူ႔က ကြ်န္ေတာ္ ကုိ လည္း ၿမန္မာမွန္းမသိဘူးထင္တယ္(ကြ်န္ေတာ္ ရုပ္က ကုလားရုပ္ ေပါက္ေနလုိ႔ လဲ ပါမွာေပါ႕ ဗ်ာ၊ သူမ်ားမေၿပာခင္ ၾကိဳေၿပာထားတာ။)။ ကြ်န္ေတာ္ က ေတာ႔ ေအးေအး ေဆးေဆး ထုိင္နားေထာင္ေနလုိက္တယ္။ အသံ ၀ဲတာက ေတာ႔ ၿမိတ္သံ (သုိ႔) ထာ၀ယ္သံ ၀ဲသလုိမ်ိဴးပဲ ဗ်။
ဒါေပမယ္႔ မၾကာလုိက္ဘူး။ ကုိေရႊမုိးက ရုတ္တရက္ၾကီး သြန္းခ်လုိက္တယ္ ဗ်။
သဲၾကီးမဲၾကီးပဲ။ ေနလုိ႔ ထိုင္လုိ႔ ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းသြားတယ္။ မုိးသံ၊ေလသံၾကားမွာ ေကာင္မေလးအသံကုိ မၾကားရေတာ႔ဘူး။
ကန္တီးဘက္ အဆင္း ေလွခါးေပၚမွာ လည္း ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ဥဒဟုိ သြားလာေနၾကတယ္။ ၾကားရတာ ၿမန္မာစကားေတြပဲ။
"စကၤာပူေက်ာင္းဆုိတာမ်ား ၿမန္မာေက်ာင္းလုိ႔ေတာင္ ထင္ရတယ္။ မ်ားလုိက္တဲ႔ ၿမန္မာေတြဗ်ာ။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေရႊၿမန္မာတုိ႔ အသံေတြပဲ။ ၿမန္မာတုိ႔ လည္း စကၤာပူမွာ ၿမင္႔မားတဲ႔ ဘ၀ ကုိ ေပ်ာ္ပါးရင္း ၿမန္မာၿပည္ကုိ ေမ႔သြားၾကမွာ အလုိလုိ စုိးရိမ္မိေနတယ္ဗ်ာ။"
မၾကာဘူး။ ေစာေစာ က ဖုန္းေၿပာေနတဲ႔ မမေလး ဖုန္းေၿပာၿပီးသြားေတာ႔ ဖုိးသား မေနႏုိင္ေတာ႔လုိ႔ သြားေမးၾကည္႔တယ္။ သူက တကယ္ ၿမိတ္သူ ၿဖစ္ေနတယ္ဗိ်ဳ႕။ကြ်န္ေတာ္ကုိ ၿမန္မာမွန္းသိသြားေတာ႔ သူ နည္းနည္းေတာ႔ ရွက္သြားရွာတယ္။ ဒါေပမယ္႔ဗ်ာ ေနာက္ တၿဖည္းၿဖည္းရင္းႏွီးလာေတာ႔ သူ႔အေၾကာင္း သူေသခ်ာ ေၿပာၿပတယ္။ သူက ဒီမွာ ေက်ာင္းလာတက္တာ ဒီစာသင္ႏွစ္ မွ စတာတဲ႔ေလ။
ေစာေစာ က မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ စားပြဲမွာ ကုလား တစ္ေယာက္ နဲ႔ အတူ စာထုိင္ၾကည္႔ေနတဲ႔ ၿမန္မာအတြဲ ထဲက ေကာင္ေလး ဟာ ေစာေစာက ရန္ကုန္ က ေကာင္ေလးကုိ ဖုန္းဆက္ေနတဲ႔ ၿမိတ္သူ ေကာင္မေလး ရဲ႕ ေမာင္ တစ္၀မ္းကြဲတယ္႔ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ အံ႔အားသင္႔သြားတယ္။ ဘာၿဖစ္လုိ႔လည္း ဆုိေတာ႔ တေန႔လုံး မွာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ စကားေၿပာတာ တစ္ခါ ပဲ ေတြ႔ရတယ္။ၿပီးေတာ႔ ဒီေနရာ မွာ သူတုိ႔ အမွတ္မထင္ေတြ႔ၾကတာတဲ႔ေလ။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလး ကုိ "အမ ထမင္ းစားၿပီးသြားၿပီလား" တဲ႔။ ဒီတစ္ခြန္းပဲ။ ေကာင္မေလး ကလည္း စားၿပီးၿပီတဲ႔။ ဒီတစ္ခြန္း ပဲ ၿပန္ေၿဖတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားသြားလုိ႔ ေမးၾကည္႔မိတယ္။ အမ လုပ္သူ ေၿပာလုိက္တာက ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ "သူတုိ႔ေတြက ေရၾကည္ရာ မ်က္ႏုရာ ကုိ ရွာရင္း နဲ႔ စကၤာပူ မွာ အေၿခခ် ေနထုိင္လာတာေတာ္ေတာ္ ၾကာေနၿပီ။ ဒါေၾကာင္႔ ေမာင္ႏွမေတြ သိပ္မရင္းႏွီးဘူးတဲ႔။ သူတုိ႔ အိမ္ဆုိ သြားေတာင္ မလည္ဘူး။ငယ္ငယ္ ကတည္း က သူတုိ႔ ေၿပာင္းသြားၾကေတာ႔ မရင္းႏွီးၾကေတာ႔ဘူးေလ။သူတုိ႔ က လည္း အမ်ိဳးမမက္ပါဘူး။ ခုေတာင္ မေတာ္လုိ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေတြ႔လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ေဖာ္ရတာေလ။" တဲ႔ေလ။
အင္း ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည္႔တယ္ဗ်ာ။ ၿမန္မာ႔ လူအဖြဲ႔အစည္း ဟာ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ႔ ပုံသြင္းခံေနရၿပီဆုိတာ။ ေမာင္ႏွမဆုိ တာ ႏွစ္၀မ္းကြဲ၊သုံး၀မ္းကြဲေတာင္ အရင္းခ်ာလုိ ရင္းႏွီးၾကတာ ခ်စ္စရာ ၿမန္မာ႔ ဓေလ႔ေလ။ ခုေတာ႔ ဘယ္လုိမ်ားလဲဗ်ာ။
ဒါေတြ ေတြးရင္း ေတြးရင္း နဲ႔..................................................။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...

Making an embankment: ယာ ကန္သင္း တစ္ခု တည္ေဆာက္ၿခင္း

"More exactly, it is in an arid zone of our country. Summers are the hottest and rainfalls are the lowest in my village during the whole year around. Farmers in our area work all year around: winter, summer and rainy season. I did so too till I finally left my village for higher education. I would like to share one of my family activities on the farm during my farmer days in my village. Actually that instant of time I am going to share with you is my most missing part of life whenever I experience heavy rain in whatever place I am and however far I am from my native village. This morning rain here urged me to write this post to share my family farm life with you all."

There is a frequent rain here during these days. Actually I have not explored how many seasons they have here. But for this time of the year there is a random visit of rain here mostly during the night and in the early morning.

This morning the rain said its early-morning hello to us here again. It is quite a heavy rain. I felt the coldness by the rain when I wrapped up myself in my blanket. I could hear the sound of rainwater dropping on the roofs and ground. But this sound here is not so beautiful unlike the sound I had heard on my cottage house when I was in my village with my family. My native village is in the up country of Myanmar. More exactly, it is in an arid zone of our country. Summers are the hottest and rainfalls are the lowest in my village during the whole year around. Farmers in our area work all year around: winter, summer and rainy season. I did so too till I finally left my village for higher education. I would like to share one of my family activities on the farm during my farmer days in my village. Actually that instant of time I am going to share with you is my most missing part of life whenever I experience heavy rain in whatever place I am and however far I am from my native village. This morning rain here urged me to write this post to share my family farm life with you all.

When I am thinking to share that part of my life which I called as my farmer days, I have noticed that I should point out how rainwater is so important for the farmers in arid zone to get a successful cropping and harvesting. Since we have the lowest rainfall in our village, farmers always long for and value the rare heavy rain in our Anyar Myay ( the up country land). Some years we don't have any rainfall the whole year around. Some years, there are two or three times visit of rain, which are not enough to get a successful plantation and harvest. For the lower part of our village, we can still get some good harvesting seasons by the help of the River Irrawaddy sweeping its water to our fields and leaving enough layer of good-fertilizing soil on our fields and enough water content or moisture content in the soil to some depth of soil or ground, which can guarantee a successful harvest time for us. But the River Irrawaddy can never reach to the upper part of our village. Moreover during my farmer days, there was no technology yet to make effective use of underground water. Therefore the rainwater become the only source we have to rely on for getting a good seeding and planting of crops on our upper farms.

Therefore even one time heavy rain in our land is very important for us. No farmer will not let this water wasted. All have to capture the biggest amount of rainwater in their farm during this scarce coming of rain fall. Some years, when we have plantation ready to give its buds and flowers which will support us the good harvest time, no rain falls. As a result, there are no successful budding and flowering. Both we farmers and our friends plants are waiting for the rain to come and refresh us. If finally the rain come, all of the farmers from our village have to run to their farms with farm equipment on their shoulders to capture a stream of rainwater in their fields. That does not exclude me and my family. I want to recall my memories of that time with my two sisters. When there was a heavy rainfall after the continuous lack of rain, we ran to our fields to collect rainwater in our field.

Our field is located near the bottom of a small mountain ranges. So whenever there is a heavy rain, a stream of rainwater collected from each mountain passes through our farm. When we got to our farm, the stream had not reached to our farm. So we had enough time to prepare a bank of earth to intermit the flow when it came. The rain became heavier and heavier. We got so cold while we were trying to make a good embankment. We dug up the earth and put it on the embankment to make it stronger and stronger. As soon as we thought our embankment was strong and high enough to stop the flow of mountain water, the stream got at our farm. We excitingly waited for the stream to get at our embankment on a perpendicular line on our farm. Finally it arrived at our embankment. But since the flow encountered intermittence, the mountain water kept on flowing all around our farm sinking deeply to the underground. But the rain got even heavier to a greater degree. The stream of water became stronger and its speed became uncontrollable. This was demanding me and my two sisters to mend more earth to the embankment. So we dug more earth and mended the embankment. But when the water was so strong, we lost our control. Water level became higher than the height of embankment. Some leaked through the embankment. Some flowed over it. Finally we totally lost our control. Stronger stream of mountain water broke down our embankment finally at all places. But at least we had let the water be sipped in the deeper soil, which can guarantee us a good harvest time.

Plants immediately gave out their buds and flowers because of rain and rainwater. Forest on the mountain ranges became greener. Arid zone was totally changed into a green land for a very short part of the season. How beautiful this part of my life. I really did not notice at that time I did enjoy my family life and my farmer days fully to make an embankment that would strengthen the kinship between me and my sisters. But I hope and I will always try to make this embankment of our kinship never be broken down by the streams of life called stresses, strains, and Law-ka-Dan (sufferings from life).

Whenever it rains hard again, wherever I am, I want to get back to my village to make an embankment for our family farm to get a successful harvest of our new generations: my children and my two sisters' children.

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

[+/-] မိတ္ဆက္စာသာ...