Atom Feed (xml)
Exam Weeks Here စာေမးပြဲတြင္း ပုံရိပ္မ်ား
"အဲဒီမွာပဲ အိပ္ၾကတယ္။ ေခါင္းအုံးေတြ ေစာင္ေတြလည္း ယူလာၾကတယ္။ အိမ္ကုိ မၿပန္ၾကေတာ႔ဘူး။ ဟုတ္လုိ႔ဗ်ိဳ႕။ အဲလုိ ခုံရွာေနလုိက္တာ တခ်ိဳ႕ အားတဲ႔ ခုံၾက ကြန္ပ်ဴတာ ၾကိဳးထုိးဖုိ႔ ပလပ္ဂ္ ေပါက္ မရွိၿပန္ဘူး။ ဒီလုိ နဲ႔ ရွာလုိက္ရတာ သနပ္ခါး နဲ႔ အိပ္မက္စိမ္းဆုိ လွ်ာေတြ ထြက္တဲ႔အထိပဲ။ ဖုိးသား က ေတာ႔ ေယာက်္ားေလး ဆုိေတာ႔ မေမာပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ဆုံး ေတာ႔ လက္ခ်ာခန္း (၆)ေထာင္႔က တိတ္ဆိတ္ တဲ႔ ဒီခုံေလးကုိ ရလုိက္တာ။ ခု ဒီခုံေလးေပၚက ေန ဒီပုိ႔စ္ ကုိ ေရးေနတာေလ။"
ဒီေန႔ ေတာ႔ ေကာင္းတမန္ တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း သုံးေယာက္ စာေပါင္းၾကည္႔ၾကတယ္။
ေကာင္းတမန္ ရယ္၊ သနပ္ခါးရယ္၊ အိမ္မက္စိမ္းရယ္ ပါ။ ခု ေက်ာင္းမွာစာေမးပြဲတြင္းဆုိေတာ႔ ေက်ာင္းသားအားလုံး စာစု ၾကည္႔ေနၾကတာ ဟုိနား တစ္စု၊ဒီနားတစ္စု နဲ႔ အုပ္စုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။
ေကာင္းတမန္ တုိ႔ ေတြ လက္ခ်ာခန္း(၆) ရဲ႕ ေထာင္႔က ခုံတန္းရွည္ေလး ကုိ ေမာင္ပုိင္စီး ထားလုိက္တယ္။ ဒီခုံရွည္ကုိ ရဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ လဲ ေလွ်ာက္ပတ္ရွာလုိက္ရတယ္။ ေက်ာင္းက အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန အႏွံ႔ပဲဗ်ာ။ ခုံေတြက ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မအားၾကဘူး။ အားလုံး က စာေမးပြဲတြင္းဆုိေတာ႔ ခုံၿပည္႔ နီးပါး စာၾကည္႔ေနၾကတာ။ တခ်ိဳ႕ဆုိ စားစရာ ေသာက္စရာ ေတြ ပါ ယူလာၿပီး အဲဒီခုံေတြေပၚမွာ ေန႔ေရာ ညပါ စာၾကည္႔ရင္း ေနၾကတယ္။ အဲဒီမွာပဲ အိပ္ၾကတယ္။ ေခါင္းအုံးေတြ ေစာင္ေတြလည္း ယူလာၾကတယ္။ အိမ္ကုိ မၿပန္ၾကေတာ႔ဘူး။ ဟုတ္လုိ႔ဗ်ိဳ႕။ အဲလုိ ခုံရွာေနလုိက္တာ တခ်ိဳ႕ အားတဲ႔ ခုံၾက ကြန္ပ်ဴတာ ၾကိဳးထုိးဖုိ႔ ပလပ္ဂ္ ေပါက္ မရွိၿပန္ဘူး။ ဒီလုိ နဲ႔ ရွာလုိက္ရတာ သနပ္ခါး နဲ႔ အိပ္မက္စိမ္းဆုိ လွ်ာေတြ ထြက္တဲ႔အထိပဲ။ ဖုိးသား က ေတာ႔ ေယာက်္ားေလး ဆုိေတာ႔ မေမာပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ဆုံး ေတာ႔ လက္ခ်ာခန္း (၆)ေထာင္႔က တိတ္ဆိတ္ တဲ႔ ဒီခုံေလးကုိ ရလုိက္တာ။ ခု ဒီခုံေလးေပၚက ေန ဒီပုိ႔စ္ ကုိ ေရးေနတာေလ။
စာၾကည္႔ရင္း တခ်က္တခ်က္ မထိန္းႏုိင္လုိ႔ စိတ္မီးအိမ္ ဥယ်ာဥ္ နဲ႔ မၾကီးပါခ်ဴး ဘေလာ႕ဂ္ကုိ လည္ၿဖစ္ေသးတယ္။ မၾကီးပါခ်ဴးက အမွတ္တရ တန္ေဆာင္တုိင္ ဆုိၿပီး တင္ထားၿပန္ၿပီ။ မၾကီးပါခ်ဴးေရ ေကာင္းတမန္ ေတာ႔ ဖတ္ရင္း မယ္ဇလီဖူးသုပ္ကုိ ၿမင္ေယာင္ၿပီး သားေရက်လာၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ မၾကီးပါခ်ဴး သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ႔ ခု ဒို႔ေခတ္မွာ သုပ္စားဖုိ႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလုိ႔ မသုပ္ၾကေတာ႔ ဘူး ဆုိတာ ကုိ ဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ တကယ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ အပါအ၀င္ အဲလုိၿဖစ္ေနတာ။ မၾကီး ပါခ်ဴးေရ ကြ်န္ေတာ္ ရြာမွာရွိတုန္းကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းခဲ႔တယ္ဗ်ာ။ အေမ နဲ႔ သူ႔ေမြးခ်င္း ေမာင္ႏွမေတြ သုပ္ေကြ်းတာ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြ အၿပိဳင္အဆုိင္လုစားရင္း ေ၀ဖန္ အမွတ္ေပးခဲ႔ၾကာတာ မွတ္မိေသးတယ္။ တန္ေဆာင္မုန္းရဲ႕ တိမ္ကင္းည လၿပည္႔၀န္းဆုိ တာ ရြာမွာပဲ ခံစားလုိ႔ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ေဆးစြမ္းထက္တဲ႔ လၿပည္႔ည သန္းေခါင္ ကုိ ေစာင္႔ၿပီး စားၾကတာ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ သန္းေခါင္ မေရာက္မခ်င္း ဖုိးသားတုိ႔ ေတာ႔ ရြာကစားနည္း ေတြ ကစားၾကခဲ႔ဖူးတယ္။ ခုေတာ႔ ဒါေတြကုိ ဘယ္လုိ မ်ား ခံစားႏုိင္ဦးမလဲ။ ဘ၀ က ဒီလိုပဲလား။ ဘ၀ကုိ ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ အခ်ိန္ နည္းနည္း ပုိေပးႏုိင္ဖုိ႔ပဲ အမ်ားၾကီးၾကိဳးစားရဦးမယ္။
ဒီလုိ နဲ႔ ၁၂ နာရီ ခြဲမွာ သနပ္ခါး နဲ႔ အိမ္မက္စိမ္း က ထမင္းသြား၀ယ္ ဖုိ႔ နဲ႔ စာၾကည္႔ တုိက္ မွာ စာအုပ္သြားငွါးဖုိ႔ တာ၀န္က် လုိ႔ ထြက္သြားၿပီ။ ေကာင္းတမန္ က ဒီခုံေလး သူမ်ား ဦးမသြားဖုိ႔ ခုံေစာင္႔ နတ္မႈးေလး တာ၀န္က်တယ္။ ခု ေစာင္႔ ေနရင္း ဒီပုိ႔စ္ ကုိ ေရးေနတာဗ်။
ေဟာ ေၿပာရင္းဆုိရင္း သူတုိ႔ ၿပန္လာၿပီ။ ထမင္းေလြးလုိက္ဦးမယ္။
……………………………………………………………………………….
စားလုိ႔ ေတာ႔ ၿပီးသြားၿပီဗ်ာ။ ငါးဟင္းနဲ႔ အားလူးေထာင္းေၾကာ္၊ ပဲပင္ေပါက္ေၾကာ္၊ ၿပည္ၾကီးငါး၊ ဆိတ္သားဟင္း၊ ဘာပဲမွန္းမသိတဲ႔ ပဲတစ္မ်ိဴး နဲ႔စားတယ္။ အားလုံး ၀ယ္လာသမွ်ေတြကုိ မွ်ေ၀ စားၾကတယ္။ ဟင္းပုိ စုံသြားေအာင္လုိ႔ပါ။ စားလုိ႔ အဆင္ေၿပပါတယ္။ ထမင္း၀ုိင္းကေတာ႔ ဖုိးသားတုိ႔ အဖြဲ႔ရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ၿမန္မာၿပည္က ဟင္းေတြကုိ လြမ္းတဲ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည္႔ ည ရဲ႕ လမင္းၾကီးကုိ အၿပည္႔အ၀ မခံစားရမယ္႔ အေၾကာင္း၊ မယ္ဇလီ ဖူးသုပ္ ကုိ စာေမးပြဲေၾကာင္႔ သုပ္မစားႏုိင္ေတာ႔ တဲ႔ အေၾကာင္းေတြကုိ လြမ္းဆြတ္စြာ လုယက္ေၿပာရင္း နဲ႔ သုံးေယာက္တည္း စည္ကားေနခဲ႔ၿပန္တယ္။
ခုေတာ႔ သနပ္ခါး နဲ႔ အိပ္မက္စိမ္းလည္း သူတုိ႔ စာၾကည္႔တုိက္က ငွားလာတဲ႔ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ေခါင္း၀င္ ၿပီး စာၾကည္႔ ေနၾကၿပန္ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ဇီ၀ စက္မႈ ဘာသာ အေၾကာင္း ၾကည္႔ ေနတယ္ဗ်ာ။
ထမင္းရွိန္ေၾကာင္႔ အိပ္ငုိက္လာရင္ေတာ႔ www.youtube.com က ၿမန္မာသီခ်င္းေတြကုိ ခဏ နားေထာင္ၿဖစ္ဦးမယ္ထင္တယ္။ ၿမန္မာၿပည္ကုိ ခဏၿဖစ္ၿဖစ္ စိတ္ကူးထဲမွာ ၿပန္ေရာက္ခ်င္လြန္းလုိ႔ပါဗ်ာ။
