စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး

၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။

၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊

၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။

စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္

ယေန႔ သင္႔ဘဝ ေအာင္ျမင္မွူ၊ စိိတ္တည္ျငိမ္မွူႏွင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွူ အတြက္ စကားစု ...

Sunday, February 3, 2008

ေျခရာ....

ထားခဲ့ပါ....
မင္းရဲ႕ မေသျခင္းကဗ်ာေတြထဲ...
ႏွလံုးသား အပဲ့ေလးတစ္ခုနဲ႕ ...
ယဥ္ေက်းေပးပါ့မယ္။
အေလးခ်ိန္ေတြ မတူညီလည္း...
မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြ ေျဖာင့္ဆဲ...
ငိုေၾကြးျခင္းေတြ ငါ့ဘက္မွာပါ။
ထားခဲ့ပါ...
မင္းရဲ႕စြန္႕က်ဲျခင္းေတြထဲ...
တစ္အိအိၿပိဳလဲေနတဲ့ ဘ၀ကို ေရဆန္ထဲေမ်ာ....
ပန္းေတြပြင့္လန္းေပးပါ့မယ္။
အနိမ့္အျမင့္ေတြ မတူညီလည္း....
တစ္ေနရာတည္းကိုေတာ့..
ငါတို႕တူညီစြာနဲ႕ ေရာက္ၾကမွာပါ။
ထားခဲ့ပါ...
မင္းရဲ႕ေနာက္စံတင္း ကဗ်ာေတြထဲ....
ငါ ပန္းပင္ေတြစိုက္ပ်ိဳးေပးပါ့မယ္။
ၿပီးေတာ့ ငါမင္းေနာက္လိုက္ခဲ့ပါမယ္။
ထားခဲ့ပါ....
မင္းရဲ႕ကဗ်ာေတြ က်န္ရွိေနဦးမွာပါ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

--------ခြင့္-------

မင္းရဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ခမ္းနားထည္၀ါျခင္းေတြထဲ..
ငါ့ကို ခဏေလာက္ငိုက္ခြင့္ေလးေပးပါ။
ငါ့ရဲ႕ေတာက္ပေသာ ငိုေၾကြးျခင္းေတြ
ရာစုသစ္တစ္ခုမွာ အနည္မထိုင္ပါရေစနဲ႕..
ေတာင္းပန္ျခင္းေတြေအာက္မွာ
ေငြေၾကးကို အေတာင္ပံေတြမတပ္ဆင္ပါေတာ့နဲ႕။
ငါ့ရဲ႕ ျဖဴလႊလႊ အဲ့ဒီစိတ္ကူးေတြေအာက္မွာ..
လမ္းေတြ အမာရြတ္ေတြမ်ားေနပါၿပီ။
ေပးဆပ္ျခင္းမွရသာ ပီတိေတြ...
ငါ့နံရံ ဟိုးတစ္ဘက္မွာ .....
ျပန္လည္ယူေဆာင္ခြင့္ျပဳပါေတာ့။
စြန္႕ပယ္ျခင္းဘ၀ မီးေတာက္ေတြထက္ပူေလာင္လွပါတယ္..
ေအးစက္စက္အၾကည့္ေတြနဲ႕
အားနာပါးနာ ေမးေျပာေခၚထုးသံေတြ.
ငါကိုေလွာင္ရယ္ေနၾကပါၿပီ။
ဘာမွမသိတဲ့ ဘုမသိဘမသိ ငါ၊
ထင္ေယာင္ထင္မွား ဒီႏြံေတြၾကားက
ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရပါ့မလဲ၊
ညမေၾကာက္သူေတြအတြက္...
ငါ့ဘ၀ဟာ မ်က္မျမင္ရြာထဲ..
ဒီမ်က္မျမင္ရြာထဲ.....
လမ္းေပ်ာက္လို႕ေနပါၿပီ။
ျခြင္းခ်က္မရွိ ေဆးေရာင္ေတြေပစြန္းဆဲ၊
ငါ့ကမၻာရယ္...အိမ္အျပန္မအိုစာခင
္ တစိမ့္စိမ့္ ေရရြတ္သံေတြ...
အေ၀း ခဏေလာက္ပါ။
မင္းတို႕ရဲ႕ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြေအာက္...
ငါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးပါရေစ။ ။

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

ရပ္ေနဆဲပါ....

ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိန္းတစ္လံုးျဖစ္ခဲ့တယ္။
ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္က္ိုကိုယ္ျပန္ႏုတ္ခဲ့တယ္....
ရလာတဲ့အေျဖက"0" သုညပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း
ဟင္းလင္းျပင္ေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဟာသူတို႕ရဲ႕အဇၥဳတၱထဲ....
မရည္ရြယ္ပဲေခ်ာင္းၾကည့္မိခဲ့တယ္၊
သူတို႕ရဲ႕ဗဟိုခ်က္မွာ.......
ဘာေတြျဖန္႕က်ဲထားသလဲသိရဖို႕ပါ...
ဒါေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ရိႈက္ႀကီးတစ္ငင္ေဟာေျပာခန္းနဲ႕....
သြားတိုးမိပါေရာဗ်ာ.......။
ဘာကိုဆာေလာင္မွန္းမသိတဲ့.......
ဆာေလာင္မႈ႕မ်က္လံုးရိုင္းရိုင္းေတြ၊
သူတို႕အနားမွာ ရစ္၀ဲေနၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္ပါ.....
ဒါေပမယ့္...နဲ႕ပါမ်ားရင္ေတာ့ယိုင္တတ္ပါတယ္။
ေတာအုပ္ေတြမီးေလာင္ေနခိုက္မွာ....
ႏွင္းဆီပန္းမ်ားအတြက္ ပူးေဆြးတမ္းတေနဖို႕၊
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အခ်ိန္မရွိေသးပါဘူး......။
ကၽြန္ေတာ္ ရပ္ေနဆဲပါပဲ။..............

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...