--------ဆံုဆည္းရာ---------
----ရာဘင္ဒရာနတ္တဂိုး"ဥယ်ာဥ္မႈး'ကဗ်ာကို ျပန္လည္ခံစားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။------
စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး
၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။
၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊
၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။
စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္
Posted by ေခတ္လူ at 1:40 PM
0 comments Labels: Poem, ေခတ္လူ
“ယခုဘ၀၌ စိတ္တူသေဘာတူ ၾကည္ျဖဴၾကေသာ သမီးခင္ပြန္းတို ့သည္ ေနာက္ေနာင္ဘ၀၌ မကြဲမကြာ ျဖစ္လိုၾကလွ်င္ တစ္ေယာက္ႏွင္ ့တစ္ေယာက္ သဒၶါ ၊ သီလ ၊ စာဂ ၊ ပညာတို ့ အရာရာ တူေစၾကရမည္ ။“
( ျမတ္စြာဘုရားရွင္ )
“ လူ ့ေျမရပ္ခြင္ ၊ အိမ့္ရွင္ အိမ္သူ ၊ ျမတ္ရည္တူလွ်က္ ၊ ဆုယူညီမွ် ၊ လွ ူူဒါနႏွင္ ့ ၊ သီလမယိုင္ ၊ သဒၶါၿပိဳင္မူ ၊ ဘုန္းလွိ ုင္ေက်ာ္ၾကား ၊ မိုးနတ္သားႏွင္ ့ ၊ ေဆြ၀ါးအနီး ၊ နတ္သမီးသို ့ ၊ ေကာင္းခ်ီးအ ံ ့ရာ ၊ စုမိရွာလ်က္ ၊ သံသာေနာင္လည္း ၊ ခ်စ္စည္းမေျပ ၊ ရွည္ၾကာေလ၏ ။“
( ပဥၥာ၀ုဓပ်ိဳ ့)
ကုသိုလ္ႏွင္ ့ အကုသိုလ္တို ့တြင္ စိတ္တူကိုယ္သေဘာတူ ျပဳလွ်င္ ကံတူအက်ိဳးေပး ျဖစ္တတ္ပံုကို သတိထား၍ တစ္ေယာက္က အကုသိုလ္ျပဳလိုလွ်င္ သေဘာမတူဘဲ တားျမစ္ဖို ့သတိျပဳသင္ ့ၾကေပသည္ ။
“အကုသိုလ္ႏွင္ ့ ၊ ကုသိုလ္ႏွစ္ပါး ၊ကံတရားကား ၊မယားျပဳရာ ၊ စိတ္မပါလွ်င္ ၊ လင္မွာမရ ၊ လင္ျပဳကလည္း ၊ မယားအိမ္သူ ၊ စိတ္မတူေသာ္ ၊ မွတ္ယူမွန္စြာ ၊ မရရာဘူး ။ “
( မဃေဒ၀ လကၤာ )
Posted by jasmine at 10:18 AM
ကမၻာ၏အံ ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားအနက္ မည္သည္ ့ အရာသည္ အံ့ ့ၾသဖြယ္အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သနည္း ။
မိမိပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေန ့စဥ္ႏွင္ ့အမွ် လူူေတြ ေသေနၾကပါလွ်က္ မည္သူမွ် ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသမည္ မထင္ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
Posted by jasmine at 9:11 AM
ေဂဟေဗဒ
ေဂဟေဗဒ ကို အဂၤလိပ္လို Ecology လို႔ ေခၚဆိုျပီး ျမန္မာလိုေတာ့ အပင္ေတြ၊သတၱဝါေတြ ရဲ့ဆက္ႏြယ္မႈကို ေလ့လာေသာ ဘာသာရပ္လို႔ အက်ဥ္းခ်ဳန္းေခၚဆိုလို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။
အနတၱ ကေတာ့ အပင္ေတြအေၾကာင္းလည္း မသိပါဘူး။ သတၱဝါေတြ အေၾကာင္းလည္း မသိပါဘူး။ ေဂဟေဗဒ အေၾကာင္းလည္း မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အပင္ေတြ၊ သတၱဝါေတြ နဲ႔လည္း ကင္းကြားျပီး မေနပါဘူး။ ဆက္ႏြယ္ပါတ္သက္ျပီး ေနပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ အနတၱဟာလည္း အပင္ေတြနဲ႔ဆက္ႏြယ္ပါတ္သက္ေနတဲ့ လူဆိုတဲ့ သတၱဝါ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲေလ။ အဲဒီမွာ အပင္ေတြရယ္၊ သတၱဝါေတြရယ္ကို နည္းနည္းေလာက္ စဥ္းစား ၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ။
အပင္နဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ၾကားဖူးတာေလးတစ္ခုကို ျပန္ေျပာၾကည့္မယ္ဗ်ာ ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ ေဆးဖက္မဝင္တဲ့အပင္ရိွတယ္ဆိုရင္ ရွာယူခဲ့ပါ မေသေဆးေဖာ္ေပးမယ္ဆိုျပီးရွာခိုင္းတာ အပင္တိုင္းအပင္တိုင္းဟာ ေဆးဖက္ဝင္ေနသတဲ့ ေဆးဖက္မဝင္တဲ့အပင္ရယ္လို႔ ရွာမရဘူးဆိုပဲ။ အပင္တိုင္းဟာ ေဆးဖက္ဝင္တယ္ဆိုေပမယ့္ အသံုးခ်တတ္အုန္းမွကို။ အသံုးမခ်တတ္ရင္ ေကာင္းက်ဳိးတဲ့ဆိုးက်ဳိးကမ်ား ေနမလားပဲ။ ဥပမာ ဒိုင္းနမိုက္ လိုမ်ဳိးေပါ႔။
အခုတစ္ခါ အပင္ေတြရယ္၊ သတၱဝါေတြရယ္ သဘာဝက်က် တည္ရိွေနတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုကို သြားၾကည့္ရေအာင္။ အဲဒီေနရာေလးကို ေတာတစ္ေတာ အျဖစ္ယူဆၾကပါစို႔။ အဲဒီေတာေလးထဲမွာ ယုန္တို႔၊ သမင္၊ဒရယ္တို႔ စတဲ့ အသားမစားတဲ့ သတၱဝါေလးေတြကို တစ္ဘက္မွာဖယ္ထားျပီးေတာ့ က်ားတို႔၊ က်ားသစ္တို႔၊ ေျခေသၤ့တို႔စတဲ့ အသားစား သတၱဝါေတြအကုန္လံုးကို တစ္ျခားတစ္ဘက္မွာ ဖယ္ထုတ္ထားမယ္ဆိုရင္ အဲဒီေတာေလးထဲမွာ အသားစားသတၱဝါေတြပဲ ရိွတဲ့ဘက္အျခမ္းမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ သာယာခ်မ္းေျမ့ေနမွာမဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ေနာက္ျပီးေရရွည္တည္တံ့ေနမွွာလဲ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ တစ္ေကာင္းနဲ႔တစ္ေကာင္းဟာ ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္ ျပစ္တာနဲ႔ ေသေက်ပ်က္ဆီးကုန္မွာပဲေလ။ ေနာက္ဆံုး သစ္ပင္ခ်ဳံႏြယ္ေတြကပဲေတာ တစ္ျခမ္းလံုး ေနရာယူသြားမွာပဲေလ။ အသားစားသတၱဝါေတြ မရိွၾကတဲ့ က်န္တဲ့ေတာတစ္ျခမ္းဟာလည္း အသားစားသတၱဝါေတြမရိွၾကေတာ့ က်န္တဲ့သတၱဝါေလးေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးျပီး တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုမိုတိုးပြားလာမယ္။ အဲဒီလိုတိုးပြားလာတာနဲ႔အမွ် သူတို႔ရဲ့စားက်က္ေတြ ဟာလည္း လံုေလာက္မႈမရိွႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အစာေရစာေတြ တျဖည္းျဖည္းရွားပါလာမယ္ဆိုရင္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈကဒ္ေတြဆိုက္မယ္။ ေရာဂါဘာယေဘးေတြ ဆိုက္ေရာက္လာမယ္ ဆိုရင္လည္း အဲဒီဘက္အျခမ္းမွာလဲ မေရွးမေႏွာင္းပဲ ပ်က္ဆီးျခင္းဆံုးခန္းတိုင္ သြားၾကမွာပဲေလ။ အဲဒီလို ပ်က္ဆီးျခင္းဆံုးခန္းတိုင္မႈကို အေႏွးဆံုးျဖစ္ေအာင္ သဘာဝတရားက ဖန္တီးထားတာပဲေလ။ သဘာဝကဖန္တီးထားတဲ့ အပင္ေတြ၊ သတၱဝါေတြရဲ့ ဆက္ႏြယ္ပါတ္သက္ေနမႈကိုပဲ ေဂဟေဗဒ လို႔ေခၚၾကတာပဲမဟုတ္လား။ အဲဒီလိုစဥ္းစားလိုက္မယ္္ဆိုရင္ပဲ ေဂဟေဗဒ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းအရာေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဘာေျပာေနသလဲဆိုရင္……
(၁) အေကာင္းေတြကိုခ်ည္ပဲလည္း မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔
(၂) အဆိုးေတြကိုခ်ည္ပဲလည္း မေၾကာင့္က်ေနပါနဲ႔
(၃) အေကာင္း၊အဆိုး မညီမွ်မႈေတြကိုလည္း မဆိုးရိမ္ေနပါနဲ႔
(၄) အဆိုးေတြမရိွဘဲနဲ႔ အေကာင္းေတြဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္သလို
အေကာင္းေတြဟာလဲ အဆိုးေတြေၾကာင့္သာ ထင္ေပၚလာတာပါတဲ့
(၅) သဘာဝဟာ သဘာဝအေလွ်ာက္ သဘာဝအတိုင္းျဖစ္ေနတာပါတဲ့
သဘာဝကို ေက်ာ္လြန္ျပီး တည္ရိွေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး သဘာဝကို သဘာဝအတိုင္းပဲ အမွန္တကယ္အဆက္မျပတ္ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေအာင္၊ ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ ၾကည့္ႏိုင္ရမယ္ဆိုပဲ………
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
Posted by အနတၱ at 2:55 PM
1 comments Labels: Discussion, အနတၱ
ေမတၱာဆိုသည္မွာ ...
ျဖဴသူမဲသူ ပုသူရွည္သူ ရုပ္ဆိုးသူ ရုပ္လွသူ
အားလံုးအေပၚတြင္ ညီတူညီမွ်
ခ်မ္းသာေစလိုေသာ စိတ္ထားကို ဆိုလိုသည္။
လူသားအားလံုးကို ေလးစားပါတယ္ ေျပာေနေပမယ္႔ ..
တကယ္ေတာ႔ တမ္းက်ေတာ႔ ..
ကိုယ္႔ကို ေလးစားသူကိုသာျပန္ျပီး ဂရုစိုက္မိတတ္တယ္။
ငါ႔လူမ်ိဳးမွ ငါ႔ေဆြမ်ိဳးမွ ငါ႔ဘာသာဝင္မွ
ငါနဲ႔ အယူဝါဒ တူမွ်သူကိုမွ
ခ်စ္ခင္မယ္ ေလးစားမယ္လို႔ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။
ေမတၱာစိတ္ရဲ႕ ညီမွ်ျခင္းအေၾကာင္းကိုေျပာေနေပမယ္႔ ..
လူဟာ ..
တကယ္ေတာ႔ .. မညီမွ်ျခင္းကိုပဲ သေဘာက်ေလ႔ရွိပါတယ္..။
ခိုင္ျမဲ
Posted by ခုိင္ၿမဲ at 9:45 PM
3 comments Labels: စိတ္တည္ျငိမ္မွုူ စိတ္ခ်မ္းသာမွူႏွင္႔ ဘ၀ေအာင္ျမင္မွူ
ပန္းပိေတာက္
ႏြမ္းေျခာက္ေပမယ့္ မွတ္ေလာက္စရာမို႔
တမ္းတမ္းတတ သိမ္းထားပါတယ္
ပန္းကေလးရယ္။
ေပ်ာ္ျမဴးဖြယ္ အတာသၾကၤန္မွာ
အေဖာ္ထူးရယ္က ငုဝါနဲ႔ေႏြတမာ
ေလအလာ သင္းပ်ံ႕ကာေမႊးပါလို႔
လြမ္းေမာဖြယ္ သည္စိတ္ေလးရယ္က
ေႏြအတိတ္ အတာသၾကၤန္ဆီသို႔
ဆြတ္ပ်ံ႕ကာ လြန္ၾကည္ႏူး။
လာျပန္ျပီ အတာသၾကၤန္
မႏွစ္ကအၾကံ တူၾကည္ႏူးမယ္လို႔
ေပ်ာ္တျမဴးျမဴး စိတ္မွာကူးကာျဖင့္
ေမွ်ာ္တလူးလူး အိပ္ပ်က္ညေတြနဲ႔
ေမာ္ဖူးပါရေစ ပန္းပိေတာက္ရယ္။
သၾကၤန္အၾကိဳ ဝသန္မိုးရြာသြန္းေပမယ့္
ပင္ျမင့္မွာ ျမန္းစံခ်င္တဲ့
ပန္းပိေတာက္ ကေလးရယ္ေၾကာင့္
ဒီတႏွစ္လည္း လွမ္းေမွ်ာ္၍ရူး။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
Posted by အနတၱ at 1:50 AM
3 comments Labels: Poem, ကဗ်ာ, အနတၱ
သၾကၤန္မွာ စိတ္မီးအိမ္ ဥယ်ာဥ္မႈးေတြ ေၿပာတဲ႔ စကားလက္ေဆာင္ေလးေတြ တင္ေပးလုိက္တယ္ဗ်ာ။ ပထမဆုံး မစံပယ္ဆီက လက္ေဆာင္စကားေလးကုိ လက္ေဆာင္ ကမ္းလုိက္ပါတယ္။
Posted by Thein Min Htike at 10:34 AM
0 comments Labels: ေကာင္းတမန္
(၁)
အေတြးေတြ…….။ သၾကၤန္ေရာက္ေတာ႔မည္ ဆုိေတာ႔ သၾကၤန္က ကုိယ္႔ကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ လြမ္းမုိးေနတာပဲ ဆုိတာ ပုိသိလာမိ၏။
မလြမ္းမုိးပဲ ေနမည္လား။ တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ သူ ခြဲေနခဲ႔ရာတာ ၾကာၿပီ…………..။ သၾကၤန္ေရ ကုိယ္႔ကုိ မွတ္မိေသးလား….။ မင္းနဲ႕ ပိေတာက္ေတြကုိ ၿပန္ေတြ႔ခ်င္လွၿပီ။ မိုးေၿပးေလး နဲ႔ အတူ ကိုယ္႔ဆီ မင္းလာခဲ႔မလား။ ကုိယ္ကေတာ႔ မင္းဆီ ၿပန္လာႏုိင္တဲ႔ အေၿခအေန ကုိ မေရာက္ေသးဘူးဆုိတာ မင္း သိတယ္ မဟုတ္လား။ မင္း နဲ႔ ကုိယ္ ၃ ႏွစ္ ခြဲထားရၿပီး တကယ္လုိ႔ ဒီႏွစ္တာ ကုိယ္႔ဆီ မင္းၿပန္လာခဲ႔ရင္……..။
(၂)
ယေန႔ နံနက္ ၆ နာရီေလာက္တြင္ သၾကၤန္မုိးႏွင္႔ အတူ ပိေတာက္ပန္း ရနံ႕ ေတြ သင္းပ်ံ႕ေနသည္ဟု အိပ္မက္မက္သလုိ၊ တကယ္ ခံစားရသလုိ ၿဖစ္ၿပီး ႏုိးလာသည္။ ႏုိးလာေတာ႔ မိမိ ေနထုိင္သည္႔ ကလီမန္တီ တုိက္အမွတ္ ၄၀၁ နားက ပိေတာက္ပင္ေတြကုိ အကုန္ လုိက္စစ္ရန္ အိမ္ေနာက္ဘက္က ၿပတင္းေပါက္ဆီသုိ႔ အေၿပးထသြားၾကည္႔မိသည္။ တကယ္မ်ား ပိေတာက္ေတြ ပြင္႔ေနၿပီလား။ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ ပိေတာက္ပန္း ရနံ႕ ေတြ ရေနတာလား။ ပိေတာက္ေရ ၃ ႏွစ္ခြဲခြာ ခဲ႔ရၿပီး ခုမင္း ငါ႔ဆီ ၿပန္လာတာမ်ားလား။ ရင္ခုန္ေနၿပီ။ ပိေတာက္ေတြကုိ တအားၾကည္႔ၿပီး တအား နမ္းပစ္လုိက္ ခ်င္ေနၿပီ။ သုိ႔ေပမယ္႔ ၆ နာရီ ေက်ာ္ေလာက္တြင္ အေရာင္ေတြကုိ သဲသဲကြဲကြဲ မၿမင္ရေသး။ တကယ္ပြင္႔ေနတာဆုိ ဘယ္အပင္ကလည္း။ တုိက္အမွတ္ ၄၀၁ မွာက ပိေတာက္ပင္ေတြ အတန္းလုိက္။ ေတာပိေတာက္ေရာ ကုလားပိေတာက္ပါ ေရာယွက္လ်က္။ ဒီလုိႏွင္႔ တကယ္ပဲ ပြင္႔ေနတာလား၊ ငါ႔စိတ္က ထင္လုိ႔လား ဆုိၿပီး အလင္းေရာင္ လာေအာင္ ေစာင္႔ရင္း သူငယ္ခ်င္း ကုိေတာင္ ဖုန္းဆက္ ေၿပာၿဖစ္ေသးသည္။ သူလည္း ကုိယ္လုိပဲ ပိေတာက္ေတြ အေၾကာင္းေၿပာေတာ႔ ရင္ခုန္ေနၿပီတဲ႔ေလ။ ေစာင္႔ေနရင္း မုိးေၿပးေလး တခ်က္ ၀င္ေခြ႔လုိက္ေတာ႔ ပိေတာက္ပင္လည္း နည္းနည္း အလုိက္သင္႔ ယိမ္းယုိင္ ၿပီး မုိးေၿပးနဲ႔အတူ ေၿပးေဆာ႔ ေနသလုိ။ က်ီစယ္ ေနသလုိပင္။ ပိေတာက္သာ တကယ္ ပြင္႔ေနၿပီဆုိလွ်င္ ဒီမုိးဟာ သၾကၤန္မုိးၿဖစ္မွာပဲ ဟု ေတြးမိသည္။ ပိေတာက္ပန္း ႏွင္႔ မုိးကုိ ေတာ္ေတာ္ၾကီးၿမင္ခ်င္ေနၿပီ။ ရင္ေတြလည္း ခုန္ေနၿပီ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ အလင္းေရာင္ လာေအာင္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ ေစာင္႔ေနလုိက္သည္။
(၃)
ကြ်န္ေတာ္ က သၾကၤန္ ႏွင္႔ ပိေတာက္ကုိ ခြဲခဲ႔ေနရသည္မွာ ဒီႏွစ္ပါဆုိလွ်င္ ၄ ႏွစ္ၿပည္႔ရွိၿပီ။ အရင္ႏွစ္ေတြတုန္းက အင္ဒုိနီးရွားမွာ ဆုိေတာ႔ ပိေတာက္ကုိ မခံစားရ။ အင္ဒုိတြင္ ပိေတာက္ရွိ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိပိေတာက္သည္ သၾကၤန္တြင္ မပြင္႔။ သူပြင္႔ခ်င္သည္ အခ်ိန္သာ ပြင္႔သည္။ ခုေတာ႔ စကၤာပူမွာ။ သၾကၤန္ႏွင္႔ ပိေတာက္ကုိ ဒီေရာက္ၿပီး တခါမွ မခံစားရေသး။ ဒီႏွစ္ေတာ႔ အိမ္နားမွာ ပိေတာက္ေတြ ရွိ၍ ပြင္႔လွ်င္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ရမွာပဲ လုိ႔ ေတြးမိၿပီး သၾကၤန္ကုိ ရင္ခုန္စြာ ေစာင္႔ေနခဲ႔မိသည္မွာ ၾကာခဲ႔ၿပီ မဟုတ္လား။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ အမိၿမန္မာႏုိင္ငံ ႏွင္႔ စြပ္ခြ်တ္ ၾကီး မတူလွ်င္ေတာင္ သၾကၤန္ဆုိ ပိေတာက္ပန္း ႏွင္႔ သၾကၤန္မုိး ႏွင္႔မွ သၾကၤန္ပီသသည္ဟု မိမိက ထင္သည္။ ပိေတာက္မရွိ၊ မုိးမရွိလွ်င္ သၾကၤန္မဟုတ္သလုိပဲ ခံစားရသည္။ ငယ္စဥ္တုန္းက အညာတြင္ သၾကၤန္မုိးသည္ တခ်ိဴ႕ႏွစ္မ်ားတြင္ မုိးေၿပးေလးသာပဲ ၿဖစ္သည္။ တခ်ိဴ႕ႏွစ္မ်ားတြင္ မုန္တုိင္းႏွင္႔အတူ သစ္ပင္အကုိင္းေတြက်ိဴးေအာင္ ရြာခ်သည္႔ မုိးမ်ိဴး။ ဘယ္လို မုိးမ်ိဴးပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ သၾကၤန္တြင္ ရြာသည္႔႔ မုိးဆုိလွ်င္ သၾကၤန္းမုိးဆုိၿပီး ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ေတာ႔ အရမး္ေပ်ာ္သည္္။ မုိးဦးက်ရာသီ ၏ ေၿမသင္းနံ႕ ႏွင္႔ ပိေတာက္ နံ႕ ကုိ ရမွ သၾကၤန္ကုိ တကယ္ေပ်ာ္ၾကတာ ၿမန္မာ ဓေလ႔ပင္ မဟုတ္လား။ ထုိဓေလ႔တုိ႔ကုိ ငယ္စဥ္ကတည္းက အရုိးစြဲခဲ႔ ရေသာ္လည္း အသက္ၾကီးမွ ခြဲခြာ ထားရစ္ခဲ႔ရသည္မွာ ယခုဆုိလွ်င္ ၄ ႏွစ္ၿပည္႔ေတာ႔မည္။
(၄)
၇ နာရီ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္တြင္ေတာ႔ အလင္းေရာင္က အရွင္းသား ၿမင္ေနရၿပီ။ ေစာင္႔ေနသည္႔ ေနာက္ဘက္ ၿပတင္းေပါက္မွ ပိေတာက္ပင္ေတြ အကုန္လုံးကုိ ေသခ်ာ စိစစ္မိသည္္။ ေဟာ ေတြ႔ၿပီဗ်….။ ပိေတာက္ေတြ။ ေတာပိေတာက္ပင္ မွာ ပြင္႔ေနသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီေကာင္ အဲေလာက္ ေမြးေနတာကုိး ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္။ ပိေတာက္က ႏွစ္မ်ိဴးရွိသည္မဟုတ္လား။ ေတာပိေတာက္ နဲ႔ ကုလား ပိေတာက္ ။ ကုလားပိေတာက္က လွေတာ႔ လွၿပီး ရနံ႔ က မသင္းေပ။ ၿပီးေတာ႔ သူက သၾကၤန္မဟုတ္လည္း ပြင္႔ခ်င္ ပြင္႔တတ္ေသးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင႔္ အေရာင္နည္းနည္း မိွန္ေသာ္လည္း အနံ႕သင္းသည္႔ ေတာပိေတာက္ကုိမွ၊သၾကၤန္မွ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ပြင္တတ္သည္႔ ေတာပိေတာက္ကုိမွ ကြ်န္ေတာ္ ပုိႏွစ္သက္မိသည္။ ခုေတာ႔ ေတာပိေတာက္ေတြ တကယ္ ပြင္႔ေနၿပီ။ ဒီေကာင္ေတြ ကုိ ၿမင္မွပဲ ေစာေစာက ရြာေနသည္႔မုိးေၿပးသည္ သၾကၤန္မုိးေၿပးေလးပဲ ဟု လက္ခံမိသည္။ သၾကၤန္မုိးေၿပးေလးကလည္း သိပ္မၾကာလုိက္ေပ။ ပိေတာက္ပန္း၊ပိေတာက္ဖူးေတြ စုိရုံေလး ပဲ ဖ်န္းပက္သြားသည္ ဆုိရုံေလးသာ။ ေၾသာ္…….အမိ ၿမန္မာၿပည္ကုိ လည္းလြမ္းမိသည္္။ အညာကုိ လည္း လြမး္သည္္။ ပိေတာက္ကုိ လည္း လြမ္းသည္္။ သၾကၤန္ကုိ လည္း လြမ္းသည္။ ရြာၿပန္ၿပီးလည္း ေရပက္ခ်င္သည္။ ဥပုသ္ လည္း ေစာင္႔ခ်င္သည္။ ေ၀ဆာေနေသာပိေတာက္ တမေလာက္ကုိ အပင္ေပၚကုိယ္တုိင္ တက္ခူးၿပီး ခ်စ္သူ ဆီ ပိေတာက္ ပန္းတေပြ႕ၾကီး၊ ပိေတာက္ခုိင္းေတြ တေပြ႕ၾကီးႏွင္႔ လည္း အေၿပးသြား ေရပက္ခ်င္သည္။ ပိေတာက္ပန္းဦး ႏွင္႔ သၾကၤန္ေရးဦးၿဖင္႔ ကို္ယ္႔ခ်စ္သူအား အဦးဆုံး ဖ်န္းပက္ခ်င္သည္႔ စိတ္ဓါတ္ကေလးသည္ပင္ ၿမန္မာ ေယာက်္ားတုိ႔၏ ခ်စ္စရာ႕ ဓေလ႔ေလးတခုၿဖစ္သည္။ တက္ၾကြသည္႔ လူငယ္ဘ၀ တုနး္က ပိေတာက္နံ႔ သင္းသင္း၊ လူငယ္ရနံ႔ သင္းသင္း ႏွင္႔ သၾကၤန္ကုိ ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကတာ မွတ္မိေနမိသည္။
(၅)
အညာေရ……….ပိေတာက္နဲ႔ အတူ၊ သၾကၤန္မုိးနဲ႔ အတူ………သၾကၤန္မွာ မင္းဆီ ၿပန္ခဲ႔ရင္ မင္းရဲ႕ သင္းပ်ံ႕ တဲ႔ ေၿမသင္း ရနံ႕ နဲ႔ ကုိယ္႔ကုိ ၾကိဳေနမွာလား…………။ ခ်စ္သူေရ မင္းကုိယ္ ပိေတာက္တေပြ႕ေပးႏုိင္ေအာင္ အညာ ကုိ ကုိယ္႔ကုိ လာၾကိဳဖုိ႔ ေၿပာထားေပးဦးေနာ္။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ ဒီနံနက္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ၿမင္ေတြ႔လုိက္ခံစားလုိက္ရသည္႔ ပိေတာက္ ႏွင္႔ သၾကၤန္မုိးကုိ ခ်စ္သူအတြက္ သိမ္းထားလုိက္သည္၊ ခ်စ္သူႏွင္႔ မွ်ေ၀လုိက္သည္ဆိုသည္ကုိ ခ်စ္သူသာ သိႏုိင္မည္ ဆုိလွ်င္ ထုိ ပိေတာက္ ႏွင္႔ သၾကၤန္မုိးကုိ ခ်စ္သူႏွင္႔ အတူ ခံစားခဲ႔ရသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ၀မ္းသာမိမည္ေသခ်ာေနပါသည္။
(စကားခ်ပ္ - ေနာက္မွ ပိေတာက္ပန္းေတြ ကုိ ဓါတ္ပုံရုိက္ၿပီး တင္ဦးမယ္ဗ်ာ။ ႏွစ္သစ္မွာ ရႊင္လန္းပါေစ။ ကုိယ္စိတ္ႏွလုံး ေအးခ်မ္းၾကပါေစ)
အခ်ိန္ - ၈ နာရီ ၃၅ မိနစ္
ရက္စြဲ - ၁၁၊၀၄၊၀၈။
တန္ခူးလဆန္း ၇ရက္၊ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၀။
ႏွစ္သစ္ကူးရုံးပိတ္ရက္ ပထမရက္
ေနရာ - ကလီမန္တီ တုိက္အမွတ္ ၄၀၁
Posted by Thein Min Htike at 9:29 AM
6 comments Labels: ေကာင္းတမန္
ေႏြကႏၱာလယ္ ေနျခည္ျဖာလည္း
ေန ့စဥ္မွာေလ ေဆာင္ေနၾကသူ
ထိုထိုလူသား ခရီးသြားေသာ္
ပူ၏မထင္ ေရွ ့သို ့ႏွင္။
တမူထူးျခား အရိပ္မ်ားခို
ကေလာင္ကိုစြဲ အားခဲေဆာင္ယူ
ထိုထိုလူသား ခရီးသြားေသာ္
ပူေလာင္ပင္ပန္း မရႊင္လန္း။
ထို ့တူသာပင္
ဤ္ခႏၶာကိုယ္ ရုပ္နာမ္ေတြမ်ား
ေလာဘတဏွာ ကိေလသာပြား
ေလာင္ေနျငားလည္း ပူ၏ေအး၏
မေတြးမိစဥ္ ေရွ့သို ့ႏွင္။
အရိပ္ထဲမွာ ေနဘူးမွသာ
ေအးျမဘိ၏ ခံစားသိသို ့
နိဗၺာန္ဟူဘိ ထိုသႏၱိကား
ခ်မ္းေျမ ့တည္ၾကည္ မွန္ေပသည္တည္ ့
ကူးခပ္စုန္ဆန္ လူ ့ဘံုမွန္က
သမုဒယေၾကာင္ ့ ဒုကၡအက်ိဳး
ဆိုးက်ိဳးျပစ္ျမင္ ရွွစ္မဂၢင္ကို
သိျမင္ေစသား အို ခရီးသြား .................။
Posted by jasmine at 10:50 AM
1 comments Labels: Poem
Posted by ခုိင္ၿမဲ at 8:33 PM
ျမင္ဖူးတဲ႕ေနကစလို႕
ယစ္မူးခံုမင္ေနခဲ႕တာ
အာရံုအျမင္ေတြ
အိပ္စက္လည္း
အိပ္မက္မွာျမင္
နွလံုးခုန္သံတိုင္း
မင္းနာမည္ ပဲတင္လို႕
သိပ္ခ်စ္လို႕ ျဖစ္မွာပါ---------ေမ-------->
Posted by ကိုကြီးဇာ at 8:45 PM
0 comments Labels: ေရႊအိမ္စည္
ဒီကေန႔ျမိဳ႕ထဲမွာေရာက္ေနတုန္း အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္ကဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္။ သူ႔ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္(ဆိုၾကပါစို႔ ဧျပီလို႔) ဆိုင္ကယ္နဲ႔ကား မေတာ္တဆ ယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္လို႔တဲ့ အဲဒါနန္းေတာ္ေဆးရံုမွာသြားတင္တာလက္မခံဘူးတဲ့ ေဆးရံုၾကီး အေရးေပၚဌာနမွာ အေျခအေနမေကာင္းဘူးတဲ့။ အဲဒါသြားၾကည့္ရေအာင္ဆိုလို႔ ျပန္လာျပီး သြားၾကည့္ၾကတယ္ေလ။ လမ္းမွာအေဒၚေလးတစ္ေယာက္ကိုဝင္ေခၚျပီးေတာ့ ေဆးရံုၾကီးကိုသြားတယ္။ လမ္းမွာေတာ့ အေဒၚႏွစ္ေယာက္ မ်က္စိတပြတ္ပြတ္နဲ႔ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ (မ်က္စိနာေနလို႔လားေတာ့မသိပါ)။ ေဆးရံုၾကီးလည္းေရာက္ေရာ ယာဥ္တိုက္မႈအတြက္ တာဝန္ရိွရဲဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္ေနျပီး လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြလုပ္လို႔။ ေဆးရံုဝန္ထမ္းေတြလည္း တြန္းလွည္းျပင္လို႔ ယာဥ္တိုက္ခံရတဲ့လူနာကို တြန္းလွည္းေပၚေျပာင္းတင္ျပီးသယ္မယ္ဆိုျပီးေတာ့ေပါ႔။ ယာဥ္တိုက္ခံရတဲ့သူကလည္း ဒူးေခါင္းတစ္ဘက္ ေယာင္ကိုင္းေနျပီး ကားေပၚကေနတြန္းလွည္းေပၚကိုတင္ခါနီးမွာ နာလို႔ေအာ္ေနရတယ္ေလ။ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းစရာပါဘဲ။ ေတာ္ေသးတာက အေဒၚၾကီးနဲ႔အေဒၚေလးတို႔ ပလက္လန္ အဲ…ဟုတ္ပါဘူး ပလန္နက္က သူတို႔ေမာင္ေလး ဧျပီ မဟုတ္လို႔ေပါ႔ေလ….. အဲဒါနဲ႔ မဆံုးေသးတဲ့ ခရီးကို ဆက္လွမ္းမယ္ဆိုျပီး ဖင္နဲ႔ နန္းေတာ္ေဆးရံု ကိုခ်ီတက္ၾကရတာေပါ႔ေလ…. နန္းေတာ္ေဆးရံုလည္းေရာက္ေရာ အလာေကာင္းေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲေလ……. ဧျပီရဲ႕ဦးေလးဆိုသူဆီကဖုန္းလာတယ္ ဧျပီးတစ္ေယာက္ေတာ့ ဆံုးရွာျပီးတဲ့….ေတာ္ေတာ္ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတဲ့သတင္းပဲေလ…. ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ…ေလာကဓံတရားကိုဘယ္လြန္ဆန္ႏိုင္ပါ႔မလဲေလ….. ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ သူ႔အမဆိုင္ကို လိုက္သြားၾကတယ္ေလ…. စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခု ထပ္ေတြ႔လိုက္ရတာက သူ႔အမ ကိုယ္တိုင္ကအဲဒီသတင္းကိုမသိေသးတာပဲေလ….. အေဒၚၾကီးကေနျပီးေတာ့ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပရတာေပါ႔ေနာ္…. အဲဒီအေျခအေနေလကို မ်က္လံုးထဲကေနမထြက္ႏိုင္လို႔ သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္းေလး ျပန္ေျပာျပပါရေစ…… အေဒၚၾကီး>>> အမေမာင္ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ကား မေတာ္တဆ ျဖစ္လို႔ဆို….
ဧျပီအမ >>> အန္………. (အမွန္မွာ အန္ လို႔အသံမထြက္ပါ.. အန္ နဲ႔ ဟန္ ၾကားကစကားလံုးျဖစ္ပါသည္ ဝမ္းေကာင္းမွလာေသာ အသံျဖစ္ပါသည္ ျမန္မာအကၡရာ သံုးဆယ့္သံုးလံုးတြင္မပါေသာ အသံျဖစ္ပါသည္။)
အေဒၚၾကီး >>> အဲဒါ အခုဆံုးသြားျပီဆို
ဧျပီအမ >>> ဘာ…………( ဘာလို႔ေအာ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ဘူးမေတြ႔ဘူးေသးတဲ့ မ်က္လံုးျပဴး၊ မ်က္စံျပဴး ဆိုတာကို အဲဒီအခ်ိန္မွပဲ ျမင္ဘူးျပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း သားေကာင္ကိုခုန္အုပ္ေတာ့မယ့္ က်ားသစ္ လက္လွမ္းလိုက္သလိုမ်ဳိးပါပဲ………….
အဲဒီလိုနဲ႔ တိုတိုပဲေျပာပါရေစဗ်ာ… အေၾကာင္းစံုကေတာ့ April Fool လုပ္တာပါတဲ့။
ရွက္လည္းရွက္ပါသည္… ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါဘူး။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
Posted by အနတၱ at 1:28 PM
1 comments Labels: April Fool's Day, အနတၱ