သတိျပဳ ရႈမိေစရာ

ေႏြကႏၱာလယ္ ေနျခည္ျဖာလည္း
ေန ့စဥ္မွာေလ ေဆာင္ေနၾကသူ
ထိုထိုလူသား ခရီးသြားေသာ္
ပူ၏မထင္ ေရွ ့သို ့ႏွင္။
တမူထူးျခား အရိပ္မ်ားခို
ကေလာင္ကိုစြဲ အားခဲေဆာင္ယူ
ထိုထိုလူသား ခရီးသြားေသာ္
ပူေလာင္ပင္ပန္း မရႊင္လန္း။
ထို ့တူသာပင္
ဤ္ခႏၶာကိုယ္ ရုပ္နာမ္ေတြမ်ား
ေလာဘတဏွာ ကိေလသာပြား
ေလာင္ေနျငားလည္း ပူ၏ေအး၏
မေတြးမိစဥ္ ေရွ့သို ့ႏွင္။
အရိပ္ထဲမွာ ေနဘူးမွသာ
ေအးျမဘိ၏ ခံစားသိသို ့
နိဗၺာန္ဟူဘိ ထိုသႏၱိကား
ခ်မ္းေျမ ့တည္ၾကည္ မွန္ေပသည္တည္ ့
ကူးခပ္စုန္ဆန္ လူ ့ဘံုမွန္က
သမုဒယေၾကာင္ ့ ဒုကၡအက်ိဳး
ဆိုးက်ိဳးျပစ္ျမင္ ရွွစ္မဂၢင္ကို
သိျမင္ေစသား အို ခရီးသြား .................။