စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး
၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။
၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊
၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။
စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္
စိတ္ေစရာ
ေက်ာက္သင္ပုန္းၾကီး
ထီးထီးေရွ႕မွာ
ဆရာတစ္ေယာက္
စာသင္ေရာက္လာ
ရွင္းလင္းသင္ျပ
ခ်ိန္တန္က်လွ်င္
ဆရာကျပန္
ေခါင္းမွာက်န္တာ
အေဆာင္ဘာဟင္းခ်က္ပါလိမ့္
ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းက ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ေခၚခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္းလိပ္ပုရဲ႕ကဗ်ာေလးေပါ႔ဗ်ာ…..
အတိတ္ကို မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္ေအာင္လို႔ တင္ေပးလိုက္တာပါ
အနတၱ
I'm reading: လိပ္ပု သုိ႔ အမွတ္တရTweet this!
Posted by
အနတၱ
at
3:51 AM
Atom Feed (xml)
1 comment:
Hi Anatta,
I like this poem. It is so simple but so meaningful.
It reflects the life of student at that time.
Send my remembrance to Leik Pu too.
Post a Comment