စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး

၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။

၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊

၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။

စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္

ယေန႔ သင္႔ဘဝ ေအာင္ျမင္မွူ၊ စိိတ္တည္ျငိမ္မွူႏွင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွူ အတြက္ စကားစု ...

Monday, February 2, 2009

နာက်ည္းစြာနဲ႕ေၾကကြဲလ်က္ပါ

အိမ္မက္ေလွဟာ ဦးတည္ရာမဲ့ -ေၾကကြဲျခင္း၊ခံစားျခင္း၊ပူေလာင္ျခင္းေတြရဲ႕ ေနရာမွာ ေ၀့၀ဲလို႕ အလြမ္းမီးျပတိုက္ရဲ႕ အနီးမွာ.XXXXXX
ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခံစားေၾကကြဲေနရဦးမွာလဲ....၊မင္းေပးခဲ့တဲ့ ရက္စက္ျခင္းေတြ ခံုမင္စြာနဲ႕ခံယူ ခုထိလြမ္းေနဆဲပါပဲ၊ မင္းနင္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ ငါ့ရင္ဘက္ထဲက အသဲႏွလံုးတစ္စံုဟာ မင္းဆီက တစ္စုတစ္ရာကို ဆာေလာင္ေနတယ္၊မင္းမရွိေတာ့ မင္းထိုင္ခဲ့တဲ့ ခံုတန္းေလးေပၚက ႏွင္းဆီရိုင္းေလးတစ္ပြင့္ဟာ ငါ့ရဲ႕နာက်င္ျခင္းေတြကို ကိုယ္စားျပဳေနတယ္။တစ္ခ်ိန္က ရင္ႏွင့္မကျမတ္ႏိုးခဲ့ရပါတယ္ဆိုတာထက္ ပိုတဲ့ ျမတ္ႏိုးရသူ ေကာင္မေလးရယ္......ခုေတာ့ ငါ့အတြက္ ေၾကကြဲျခင္း ၊နာက်င္ျခင္း ေတြကို မင္းအလြယ္တကူပဲ ေပးအပ္ထြက္ေျပးသြားခဲ့။
ဘ၀ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ႕ေတြမွာ အခ်စ္ဟာ ဘယ္အခန္းကပါလဲ မသိခ်င္ေတာ့..အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာ ႏွစ္လံုးသားခ်င္းသာ သက္ဆိုင္တယ္လို႕ ႏွစ္ဦးစလံုး နားလည္လက္ခံထားၾကတဲ့အတြက္ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွစ္လံုးသားမွာ တျခားဘာဂုဏ္ဓနအေရာင္ေတြမွ အစြန္းထင္းမခံခဲ့၊ရင္ထဲမွာ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ႏွစ္လံုးသားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားကိုသစၥာတရားနဲ႕ ေဘာင္ခက္ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း အနာဂတ္မွာ အသိုက္အၿမံဳတစ္ခု တည္ေဆာက္မယ္လို႕ ခိုင္က်ဥ္စြာဆံုးျဖတ္ထားခဲ့ၾက.......ဒါေတြဟာ အိမ္မက္တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး၊ဒါေပမယ့္ အိမ္မက္ေတြလိုပါပဲ........တစ္ခ်ိန္က မင္းရဲ႕ "သိပ္ခ်စ္ပါတယ္"ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ရက္စက္တဲ့အၿပံဳးေတြပါေနတာ ငါမသိခဲ့၊ခုတာ့ ဒါေတြဟာ အတိတ္ရဲ႕အမွတ္ရစရာေတြ ဒါဏ္ရာေတြျဖစ္ဖို႕ ဖန္တီးခဲ့တာလား၊ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အခိုင္အမာခ်ခဲ့ၿပီးခါမွ အနားမွ ထြက္ခြာသြားသူရယ္ ဖုန္းထဲကေန မၾကာမၾကာ ငါ့ကိုမေျခာက္လွန္႕ပါေတာ့နဲ႕ကြာ၊မင္းရဲ႕"ကို႕ကိုသိပ္ခ်စ္ေနဆဲပါပဲ"ဆိုတဲ့ ရိသဲ့သဲ့စကားသံေတြ ၊မင္းရဲ႕ေလွာင္သလိုလိုရယ္ေမာသံေတြ ငါသိပ္ေၾကာက္လြန္းလို႕ပါ...မင္းရဲ႕ အဲ့ဒီစကားသံေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လိုစီမံကိန္းေတြရွိမလည္းဆိုတာ ငါမသိေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ရင္ကိုေၾကကြဲေျခာက္ျခားေစႏိုင္တာကိုေတာ့ ငါအခိုင္အမာယံုၾကည္တယ္။
ေတာ္ပါေတာ့ကြာ၊ေတာ္ပါေတာ့ မင္းစကားေတြရပ္လိုက္ပါေတာ့၊အရာအားလံုးကိုေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ၊ငါ့ဆီက ဘာေတြထပ္လိုခ်င္ေနေသးလဲ၊ဒီေလာက္ရက္စက္မႈ႕ေတြနဲ႕မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသးဘူးလား၊မင္းရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ရာမွာ ငါေခါင္းေတြအခါခါငံု႕ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ၊အားလံုးေျပာင္းလည္းခဲ့ပါၿပီ၊ဒီေျပာင္းလည္းျခင္းရဲ႕အဆံုးမွာဒါဏ္ရာေတြသာပိုလာခဲ့၊တစ္ခ်ိန္က မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ယံုၾကည္ခဲ့မိတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါပဲ အျပစ္တင္ရမလား၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ငါမင္းကို သိပ္ေၾကာက္သြားပါၿပီ။ငါ မင္းကိုလြမ္းမိတယ္ဆိုေပမယ့္ နာက်ည္းေနပါၿပီ၊ေၾကကြဲေနတယ္ဆိုေပမယ့္ မုန္းေနပါၿပီ၊မင္းကိုအရင္လို ခ်စ္ေနတုန္းပါပဲ ဒါေပမယ့္ သတ္ျပစ္ခ်င္ေနတယ္၊ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ငါမင္းကို ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႕မရေသးဘူးကြယ္။
အိမ္မက္ေလွဟာ ဦးတည္ရာမဲ့--ေၾကကြဲျခင္း၊နာက်ည္းျခင္း၊ပူေလာင္ျခင္းေတြရဲ႕ေနရာမွာ ေ၀့၀ဲလို႕ အလြမ္းမီးျပတိုက္ရဲ႕ အနီးမွာ...XXXX/

No comments: