စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး

၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။

၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊

၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။

စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္

ယေန႔ သင္႔ဘဝ ေအာင္ျမင္မွူ၊ စိိတ္တည္ျငိမ္မွူႏွင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွူ အတြက္ စကားစု ...

Sunday, February 1, 2009

အရုိင္း သုိ႔မဟုတ္ မုဆုိး

 

အရုိင္းတေယာက္လုိ

ၿဖစ္ကတတ္ဆန္း ငါ႔ကုိ

အခ်စ္ငတ္သရမ္း လုိ႔

မင္း.က သမုတ္တတ္ေနၿပီလား……။

 

အညစ္က်ပ္ အနမ္းတဖြကုိ

အသစ္စပ္ ၿဖန္းဘ၀လုိလုိနဲ႔

အၿမစ္ၿပတ္ အမ္းခ်င္တုန္းကလဲ

မင္း….ပဲေလ။

 

မင္း.…..

မွတ္ထား……။

အလကား မတ္တင္းရတုိင္း

လွ်ာဖ်ား အဖတ္တင္ရုံေလး

ငါ…..

အာယား အမွတ္ထင္ခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး။

အဲဒီတုန္းက

မင္း ကုိ ငါ…

တကယ္ခ်စ္ခဲ႔ရုိးအမွန္ပါ။

 

ေအး..ခုေတာ႔

ငါ႔လုိ… အရုိင္းေကာင္က

အၿပစ္မွတ္ၿပီဆုိ

အခ်စ္ထပ္မပုိႏုိင္ေတာ႔ဘူး။

 

တကယ္ဆုိ..

ယုန္ငယ္သားကုိမွ အကုန္ရွယ္စားခ်င္တဲ႔

အမဲလုိက္ ငါ.မုဆုိးအတြက္…

မင္း…..က

ႏွာသရုပ္ပုိးေတြနဲ႔

အသၿပာထုပ္ခုိးဖုိ႔

မသမာ စုတ္ထုိးၿပီး

ၿမဴဆြယ္ခဲ႔။

 

ဒါကုိ..

ငါ….

အခ်စ္မွတ္လုိ႔ ကုိးကြယ္ခဲ႔ၿပီး

အဖုိးမဆယ္ႏုိင္ခဲ႔တာ

ရင္နာစရာ…။

 

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္

ခုေတာ႔…

ငါ…

ငါ႔ မုဆုိးဆရာ အဘုိးကဗ်ာကုိ

ခံစားတတ္ခဲ႔ၿပီ။

 

ေကသရာဇာမ်ိဴးက

ေၿမေခြးနဲ႔ ေခြးအ

ေ၀ငွစားရတဲ႔

ယုန္သူငယ္ကုိလည္း

ပုံမ၀ယ္ေတာ႔ဘူး။

အနမ္းေပးတဲ႔

ပန္းကေလးေတြကုိလည္း

အငမ္းမေငးေတာ႔ဘူး။

 

ဒါေပမယ္႔

ငါ႔..လည္ဆံေတြေတာ႔

အတြယ္ခံ ခဲ႔ရၿပီေပါ႔…။

 

ေနာက္ဆုံးေတာ႔

အရုိင္းမုဆုိး

ငါ…ဟာ

မုဆုိးအရုိင္းပဲ ၿဖစ္ေနဆဲပါ။

 

ေကာင္းတမန္

ညေန ၅ နာရီ ၄၃ မိနစ္

၂၀၀၉၊ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၁ရက္။

No comments: