စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး

၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။

၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊

၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။

စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္

ယေန႔ သင္႔ဘဝ ေအာင္ျမင္မွူ၊ စိိတ္တည္ျငိမ္မွူႏွင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွူ အတြက္ စကားစု ...

Tuesday, October 30, 2007

ဒုိ႔ ခ်စ္ရတဲ႔ ဆရာ ဆရာမ မ်ား အေၾကာင္း (၂)

ဒီေန႔ေတာ႔ ေကာင္းတမန္ စာနည္းနည္းဆုိ နည္းနည္းေလးၾကည္႔ၿပီး ကုိယ္႔ဘာသာ စိတ္ေက်နပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ၿပီး ဒီစာကို ေကာက္ေရးလုိက္တာ။

ဒုတိယပုိင္း အေနနဲ႔ ပြင္႔လင္း၊ရုိးသားၿပီး တပည္႔ေတြ ကုိ သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္သူ ဆရာမတစ္ေယာက္ေၾကာင္း ေၿပာခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီဆရာမ က ဘုတလင္သူ။ ရုပ္က ၿပတ္သားသလုိ စကားေၿပာလည္း အရမ္းၿပတ္သားတယ္။ စာကုိေလးစားသေလာက္ အလုပ္လည္း စည္းကမ္းတက် နဲ႔ အရမ္းလုပ္တတ္သူပါ။ ေကာင္းတမန္ အမ္တီယူ တက္တုန္း က ဆရာမ နဲ႔ စသိခဲ႔ရတာပါ။

ပထမဆုံး ဆရာမ ကုိ စေတြ႔တာ အမ္တီယူ မွာ အင္တာနက္ သုံးဖုိ႔ ေက်ာင္းသားအားလုံးကုိ စတင္ ပညာေပးပြဲေလး တစ္ခုမွာပါ။ ဒီ ပညာေပးပြဲေလးကုိ ဆရာၾကီး ေဒါက္တာ ေအာင္ေက်ာ္ၿမတ္ ဦးေဆာင္ မႈနဲ႔ ဆရာမ ရဲ႕ ပုိ႔ခ်မႈေတြနဲ႔ စခဲ႔တာပါ။ ေဂၚဂယ္ ေလာက္ကုိေတာင္ အထူးတဆန္း ၿဖစ္ေနတဲ႔ သူ႔တပည္႔ေတြ သိလုိေဇာနဲ႔ ေမးတာေတြ ေၿဖရင္း "ေနာက္ထပ္ လင္႔ခ္ေတြ လုိက္ခ်င္ရင္ လက္ပုံေလးကုိ ဆက္ႏွိပ္ပါ" လုိ႔ မနားတမ္း ေစတနာ အၿပည္႔ နဲ႔ ရွင္းၿပတဲ႔ ဆရာမ ကုိ အဲဒီပြဲေလးကေန စေတြ႔သိခဲ႔တာပါ။

ဆရာမ နာမည္ကေတာ႔ ေဒၚခင္ေလးၿမင္႔ လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ နာမည္ က ၿမန္မာဆန္ သေလာက္ ရုပ္ရည္ က လည္း မဟာဆန္၊ၿမန္မာဆန္ တဲ႔ ဆရာမပါ။ အထူးသၿဖင္႔ ဆရာမဟာ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကုိ ႏွစ္လုိတဲ႔ အၿပဳံးေလး အၿမဲတမ္း လက္ေဆာင္ ေပးတတ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသား ေတြနဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေပါင္းတတ္ပါတယ္။ စကားေၿပာခါနီးရင္ နာမည္ကုိ အရင္ေခၚေလ႔ရွိပါတယ္။ ၿပီးရင္ တည္တည္ၾကီး ၾကည္႔ၿပီး တည္႔တည္႔ ပဲ ေၿပာတတ္တဲ႔ ဆရာမကုိ ေတြ႔စ၊ သိစက တပည္႔ေတြ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္၊ေလးလည္း ေလးစားခဲ႔ရပါတယ္။

daw khin lay myint

(ပုံ) အညာတမာတန္း ႏွင္႔ ၿမန္မာဆန္သည္႔ဆရာမ

 

ဒီလုိ နဲ႔ အမ္တီယူ Main Building ဒုတိယထပ္က အင္တာနက္ ခန္းေလးမွာ အီးေမးလ္ ဘယ္လုိသုံးမလဲ၊ News group ေတြနဲ႔ ဘယ္လုိခ်ိတ္မလဲ စတာေတြ ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သင္ၾကားေပးခဲ႔ တဲ႔ဆရာမကုိ ခုလုိ ဘေလာ႔ေပၚမွာ ကန္ေတာ႔ခြင္႔ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ကုိ ၀မ္းသာပါတယ္။ အေရးၾကီး ၿပီး ဆုိက္ဒ္သိပ္ၾကီးတဲ႔ ဖုိင္ေတြကုိ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္ ေၾကာင္႔ လုိင္း အၿပည္႔အ၀ မသုံးႏုိင္တဲ႔ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဆာဗာမွာ မနားတမ္း ထုိင္ကူး၊ စီဒီေတြ မနားတမ္း ရုိက္ေပးတဲ႔ ဆရာမကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အားလုံး အရမ္း ခ်စ္ၾကပါတယ္။

ေနာက္နွစ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ အတန္းကုိ ဆရာမ က Computer Applicationဆုိတဲ႔ဘာသာရပ္ ကုိ အင္ဂ်င္နီယာတန္းေတြအားလုံးအတြက္ မိတ္ဆက္သင္ၾကားေပးပါတယ္။ စာကုိ အၿမဲတမ္း အေလးအနက္ ထားတတ္တဲ႔ဆရာမ က အတန္းစာေတြ ကုန္ေအာင္ သင္ၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ နားလည္တတ္ကြ်မ္းမႈ စစ္ေဆးရန္ စာတမ္းအေသးစားေလးေတြ ၿပဳစုၿပီး အတန္းေရွ႕မွာ အဖတ္ခုိင္းခဲ႔တာ ကုိ သတိရေသးတယ္။ ဘာကုိမဆုိ စနစ္တက် လုပ္တတ္တဲ႔ ဆရာမကုိ ခုအခ်ိန္မွာ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ အတန္းေရွ႕မွာ အဂၤလိပ္စကားမေၿပာသူေတြကုိ အဂၤလိပ္လုိ ခပ္တည္တည္ ထြက္ေၿပာခုိင္းေတာ႔ ရလာတဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံေတြကုိ တေန႔မွာ ေက်ာင္းသားေတြ လုပ္ငန္းခြင္ သုိ႔မဟုတ္ သက္ဆုိင္ရာနယ္ပယ္မွာ ေကာင္းေကာင္း အသုံးခ် ဖုိ႔ ေၿမေတာင္ေၿမွာက္ေပးတာပါလားလုိ႔ေတြ႔းၿပီး ေနာက္မွ တကယ္ၾကဳံမွ ဆရာမကုိ ေက်းဇူးေတြတင္လုိ႔ဗ်ာ။

ဒီလို နဲ႔ အမ္တီယူေၿမရဲ႕ ေၿခာက္ေသြ႕တဲ႔ တမာတန္း နဲ႔ ပင္လက္ပံ နီရဲရဲ၊ ၿမဴႏွင္းေတြ ခ တဲ႔ ေရတံခြန္၊ ၿမခေနာက္ နဲ႔ ရန္ကင္းေတာင္ ေတြ၊ မုိးသည္းလြန္းရင္ မလုံတတ္တဲ႔ ကေနာင္၊မကၡရာ၊ၿပင္စည္ နဲ႔ ေညာင္ရမ္း၊ လွပတဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္၊ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ အားလုံးဟာ အနာဂတ္ေတြ ကုိ အနာဂတ္မွန္းမသိေအာင္ ဖိစီးသိမ္းဆည္းရင္း နဲ႔ ႏွစ္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလုိ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔လညး္ အမ္တီယူေၿမကုိ ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔ရတယ္။ ဆရာမကုိ လည္း ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔ရပါတယ္။

ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ဆရာမလညး္ ၿမန္မာၿပည္ အထက္ေအာက္ ကူးရၿပန္တယ္။ ဆရာမ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္း ကြဲသြားလုိက္။ ၿပန္ေတြ႔လုိက္။ ေဟာ ၿပန္ကြဲလုိက္။ တခါတေလ ၿပန္ေတြ႔လုိက္။ ခဏ တၿဖဳတ္ပါ။ ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ အေ၀းတေနရာ ေရာက္သြားတဲ႔ အခါ ဆရာမ က မုံရြာ ကြန္ပ်ဳတာ ဘက္မွာ ေရာက္ေနတယ္တဲ႔။ သူ႔နယ္နား နီးတဲ႔ နယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတာ ဆရာမ ေပ်ာ္မွာပါလုိ႔ ေတြးမိခဲ႔တယ္။ တခါတေလ ဆရာမ ဆီ က မေမွ်ာ္လင္႔ခ်ိန္ ေမးလ္ ေတြ လာတတ္တယ္။ ဆရာမ က တပည္႔ေတြကုိ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး ဂရုစုိက္ခဲ႔တယ္ေလ။ ေမးလ္နဲ႔ ဆုံးမၿပန္တယ္။ စာၾကိဳးစားရမယ္။ သုေတသန ကုိ ေသခ်ာ ဖိလုပ္ရမယ္။ စသၿဖင္႔ေပါ႔။

အေ၀းတေနရာ ေရာက္ေနခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ တခါတေလ မွာ အလုပ္ေတြ အရမ္းပိၿပီး ဖိအားေတြမ်ား ေနရင္ လုပ္လက္စ ကုိ ရပ္၊ရပ္ေနမိတတ္ပါတယ္။ အဲလုိ အခ်ိန္မ်ိဳး ဆရာမကုိ လုိင္းေပၚ ခဏေတြ႔ခဲ႔ရင္ ဆရာမဟာ သူ႔တပည္႔ရဲ႕ ၿပႆနာ ေတြ ကုိ ဘယ္လုိ ေၿဖရွင္းရမလဲ ဆုိ တာ သြန္သင္ၿပန္တယ္။ တရားထုိင္ ခုိင္းမယ္။စိတ္ၿငိမ္ရင္ အရာအားလုံး ေခ်ာေမြ႔ေစဖုိ႔တဲ႔။ ဆရာမရဲ႕ တပည္႔တေယာက္ အေပၚထားတဲ႔ ေစတနာပါ။ မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္ေတာ္ အေ၀းတေနရာကေန ၿပန္လာခါနီးမွာ သုေတသန လုပ္ေနတုန္း ေတာ္ေတာ္ ၾကီးကုိ စိတ္ဓါတ္က်စရာ တခု ၾကဳံခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ ဆရာမက လုိင္းေပၚေတြ႔တုိင္း ေၿပာတယ္။ သူတပည္႔ေတြကုိ ေမတၱာ ပုိ႔တဲ႔ အေၾကာင္း။ ကြ်န္ေတာ္လညး္ သူ႔ပုိ႔သတဲ႔ ေမတၱာေၾကာင္႔ ဘယ္လုိ အဆင္ေၿပမယ္႔အေၾကာင္႔ေပါ႔။ မိခင္ ငုံးမၾကီးက ငုံးဥေတြ ကုိ အေ၀းက ေမတၱာပုိ႔ အေကာင္ေပါက္ေစသလုိ ဆရာမလည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ အေ၀းကေန အေကာင္ေပါက္ေစခဲ႔ပါတယ္။ သုေတသန လုပ္နည္း ေတြ၊ အခ်ိန္မီ ၿပီးစီးေအာင္ ဘယ္လုိ နည္းနာသုံး ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆုိတာေတြ၊ က်မ္းၾကီးက်ပ္သူနဲ႔ ဆက္သြယ္နည္းေတြအားလုံးကုိ ဆရာမ သင္ၿပေပးခဲ႔ပါတယ္။

ဆရာမတုိ႔ ေနတဲ႔ တုိက္၀ါ ဘက္ကုိ သြားလည္ ခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေတြဟာလည္း အမွတ္တရပါ။ ခုိင္ေဇာ္လင္း၊ၿငိမ္းေ၀ တုိ႔နဲ႔ ဆရာမဆီကုိ သြားသြားလည္တတ္တယ္။ ဒါက အမ္တီယူတုန္းကပါ။ အစီအစဥ္ မက်ေအာင္ ေရးတတ္တာ ကုိက ကြ်န္ေတာ႔ အက်င္႔။ ခုၾကည္႔ ေၿပာေနရင္း တခါ ေနာက္ေၾကာင္းလွည္႔ေနၿပန္ၿပီ။ အဲလုိ သြားလည္ရင္ ဆရာမ က ေကာ္ဖီပူပူေလးနဲ႔ ေပါင္မုန္႔ေထာပတ္သုတ္ေလး လုပ္ေကြ်းတတ္ပါတယ္။ အဲလုိ ညေတြဆုိ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ၾကတယ္။ ဆရာမက သူ႔တုိ႔ တကၠသုိလ္တက္ တုန္း က အေဆာင္မွာ မိန္းကေလး ေတြ ခ်ည္း သူခိုးဖမ္းတဲ႔ အေၾကာင္း ေၿပာခ်င္ေၿပာမယ္။ တခါတေလမွာ သူတုိ႔ သုေတသန လုပ္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ေၿပာခ်င္ေၿပာမယ္။ ဆရာမ ရဲ႕ ပြင္႔လင္း ၿပီး တည္႔ေၿပာတတ္တဲ႔ အက်င္႔၊ သရုပ္ေပၚေအာင္ ေၿပာဆုိတတ္တဲ႔ အက်င္႔ တုိ႔ေၾကာင္႔ အားလုံး ဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အတြက္ အမွတ္တရ စကားေတြပါ။ အဲလုိ မ်ိဳးဆက္ တစ္ခု ကေန တစ္ခု ဆီကုိ သမိုင္းစကား ပါးစပ္ နဲ႔ သင္ၿပေပးတတ္ေသးတဲ႔ ဆရာမပါ။

မွားတာလုပ္ရင္ ေငါက္မယ္။ မွန္တာ လုပ္ရင္ ေထာက္ခံမယ္။ တပည္႔ေတြ ကုိ ေမာင္ႏွမေတြလုိ ဆက္ဆံမယ္။ အင္မတန္ ရုိးသားေအးခ်မ္းမယ္။ ၿမန္မာဆန္တယ္။ အလုပ္စနစ္တက် စည္းကမ္းက်နစြာ လုပ္တတ္တယ္။ တပည္႔ေတြ အကူအညီ လုိရင္ မနားတမ္း၊မေမာတမ္း လုိက္လုပ္ေပးတတ္တယ္။ အခ်ိန္အခါ နဲ႔ တပည္႔ေတြကုိ ေကာင္းစြာ နားလည္ ေဖးမတယ္။ အဲလုိ ဂုဏ္ေတြ နဲ႔ ဆရာမ ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေနၿပည္ေတာ္ ကုိ ခဏေရာက္တုန္း ေတြ႔ခဲ႔ရေသးတယ္။ ဆရာမ ကုိ အားပါးတရ သြားကန္ေတာ႔ခဲ႔ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာပါတယ္။ ဆရာတပည္႔ ေတြ ထုံးစံ အတုိင္း မေတြ႔တာ ၾကာေတ႔ စကားေၿပာၾကတာ အားပါးတရပါပဲ။ အဲဒီည က ေနၿပည္ေတာ္မွာ မွတ္မွတ္ရရ ဆရာမတုိ႔ အေဆာင္ကအၿပန္၊ ဆုိင္ကယ္ ကယ္ရီ မရလုိ႔ အၾကာၾကီး ေစာင္႔ခဲ႔ရေသးတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ဆရာမ ကုိ ေနၿပည္ေတာ္ မွာ ကန္ေတာ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္း ေလာကထဲကုိ ခုဆုိ ဆက္လက္ ပ်ံသန္းေနၾကၿပန္ပါၿပီ။

ခုေတာ႔ ဆရာမကုိ ဘေလာ႕ဂ္မွာ ဒီစာေလး နဲ႔ အပဲ သီတင္းကြ်တ္မွာ မွတ္မွတ္ရရ ကန္ေတာ႔ ပါတယ္။ တပည္႔သားေတြသည္ ဆရာမအေပၚမွာ ကာယကံ၊၀စီကံ၊ မေနာကံတုိ႔မွ ပစ္မွားခဲ႔သည္ရွိေသာ္ ခႊင္႔လႊတ္ေက်ေအးေပးပါ ဆရာမ ခင္ဗ်ာ။

 

 

စာၾကြင္း။     ။ဆရာမခ်က္ေကြ်းတဲ႔ ၿမန္မာဆန္ဆန္ ထမင္း၊ဟင္းေတြ ေနာက္မွ လာစားၿဖစ္ေအာင္ စားဦးမယ္။

ဆရာမ ရဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္ ကုိ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခ်င္သူမ်ား မၾကီးပါခ်ဴး ဆုိတဲ႔ လင္႔ခ္ကေန သြားေရာက္ၾကပါခင္ဗ်ာ။

No comments: