တမ္းတခ်င္း
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ.................
စိတ္မွာမြန္းက်ပ္
အထီးက်န္ဆန္လာတဲ့အခါ
ခုံဖိနပ္ေတြတခြမ္းခြမ္းစီးျပီး
ခ်င္ေတာင္မ ကုန္းေပၚေျပးတက္
ဧရာ၀တီျမစ္ဘက္မ်က္ႏွာလွည့္
လက္ေတြကိုဆန္႔တန္းမနားတမ္း
ေလေတြကိုတ၀ၾကီးရွဴျပစ္ခ်င္တယ္ကြာ။
မန္းေတာင္၊ဘုရားၾကီးကိုေရာက္တိုင္း
အေဟာင္းတိုင္းစိတ္မွာတမ္းတ
လြမ္းဆြတ္သတိရစြာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ
တို႔ခ်င္ေတာင္မေျခဘ၀ကို
မွန္းဆမိတယ္ကြာ
ဘယ္ေလာက္လြတ္လပ္
ေပ်ာ္စရာေကာင္းမလည္းဆိုတာ
အထူးေျပာျပဖို႔လိုမယ္
မထင္ပါဘူးကြာ။
ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ေလ.........
ဦးပိန္တံတားမွာ
လက္ေတြကိုဆန္႔တန္းမနားတမ္း
ဟိုဘက္ဒီဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တယ္ကြာ။
သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကိုသတိရလွ်က္
အနတၱ
( ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ
သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေတြးရင္
ကိုယ့္အသက္ေတာ့ ေမ့သြားတာ
အမွန္ပဲဗ်ာ)
1 comment:
အနတၱ
ေနာက္က်ရင္ တကယ္ သြားမယ္ေနာ္။ ခ်င္ေတာင္မ ကုိ ခုံဖိနပ္ေတြ တခြမ္းခြမ္း နဲ႔ တက္ တဲ႔ အေၾကာင္းေရးထားတာ ေတာ္ေတာ္ခုိက္တယ္ဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်င္ေတာင္မမွာ တေခါက္ေလာက္ ထပ္ဆုံၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတာေပါ႕။
သတိယတယ္။
အားလုံးကုိ။
ေကာင္းတမန္
Post a Comment