စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး

၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။

၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊

၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။

စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္

ယေန႔ သင္႔ဘဝ ေအာင္ျမင္မွူ၊ စိိတ္တည္ျငိမ္မွူႏွင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွူ အတြက္ စကားစု ...

Thursday, December 11, 2008

သုေတသန ဆုိတာ

ဘုိးေတာ္ (အသက္ၾကီး ေဂၚမစြံ) တေယာက္ဟာ အရက္ဆုိင္၀ တခု အေရာက္မွာ မထင္မွတ္ပဲ ေရေရလည္လည္ လန္းတဲ႔ မဒီ ပန္း တပြင္႔ကုိ ေတြ႔ေတာ႔.။

ဘုိးေတာ္။ ဟာ..ညီမေလး။ လန္းလွခ်ည္႔လား…….။ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေလာက္လွေနတာလဲ။

ဆုိၿပီး က်ဴေတာ႔တာေပါ႔။

ဒီေတာ႔ မဒီလည္း ေရေရလည္လည္ ႏွိပ္ကြပ္ဖုိ႔

မဒီ။ က်မ ရွင္နဲ႔ ဒီညမလုိက္ႏုိင္ဘူး။ ဘာေတြ လာေၿပာေနတာလဲ။ က်မက ရွင္ေခၚတုိင္း လုိက္စရာလား။

ဆုိၿပီး အရက္ဆုိင္ထဲက လူကုန္ၾကားေအာင္ ေအာ္ဟစ္သတဲ႔။

ဘုိးေတာ္လည္း ရွက္ကုိးရွက္ကန္း ၿဖစ္ၿပီး စိတ္ညစ္ညစ္ နဲ႔ အရက္ဆုိင္ထဲ အေၿပး၀င္ၿပီး ေထာင္႔စားပြဲမွာ အရက္တစ္လုံးမွာၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ႏွပ္ေနလုိက္တယ္တဲ႔။ ခဏ ေနလုိ႔ ဘုိးေတာ္ မမူး တမူး ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေစာေစာက လန္းတဲ႔ ပန္းက သူ႔စားပြဲ ေရွ႕ ေရာက္လာၿပီး..

မဒီ။ အကုိ။ က်မကုိ စိတ္မဆုိးပါနဲ႔ရွင္။ က်မ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္က က်မက စိတ္ပညာေက်ာင္းသူ တေယာက္ပါ။ လူတေယာက္ဟာ လူအမ်ားေရွ႕ မွာ အရွက္တကြဲ ၿဖစ္ရင္ ဘယ္လုိ တုန္႔ၿပန္သလဲ ဆုိတာ သုေတသန လုပ္ခ်င္တဲ႔ အတြက္ ေစာေစာကလုိ အကုိ႔ ကုိ ေၿပာမိတာပါ။ က်မ တကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္……

လုိ႔ ေတာင္းပန္ သတဲ႔။


ဒီေတာ႔ က်ဴပ္တုိ႔ ဇာတ္လုိက္ ဘုိးေတာ္ ၿပန္ေၿပာလုိက္ပုံက…………

ဘုိးေတာ္။ ဘာကြ။ ႏွစ္ေသာင္း ဟုတ္လား………။ မင္းက မ်ား ႏွစ္ေသာင္းေတာင္းတယ္။ ႏွစ္ေသာင္းတည္းဆုိလဲ မင္းလုိ ေကာင္မေလးကုိ ငါ ညအိပ္ မေခၚႏုိင္ဘူး

ဟူသတတ္။


မွတ္ခ်က္။ ။ ႏုိင္ငံရပ္ၿခား ဟာသ ကုိ အဓိပၸာယ္ ၿပန္ဆုိပါသည္။

No comments: