ကိန္းဂဏန္းတို႔၏ အလြန္မွာ…….
တခါတေလက်
ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔
ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ေတြကုိ
ေၾကာက္ေနသလုိပဲ။
တခါတေလမွာ
ေနထြက္ခ်ိန္ကုိ ခံစားတတ္တယ္။
တခါတေလက်
ေန၀င္ခ်ိန္မွ ပုိလွသလုိ ခံစားမိတယ္။
မထူးၿခား၊ မေၿပာင္ေၿမာက္ခ်င္ရင္ေနပါ။
ကုိယ္ပုိင္အလင္းေတာ႔ ရွိခ်င္တယ္။
ဘာပဲေၿပာေၿပာေလ
ေနက ၀င္ခ်ိန္ ထြက္ခ်ိန္တုိင္းမွာ
အလင္းေတာ႔ ရွိေနေသးတယ္။
ေန၀င္သြားလည္း
တကယ္က ၀င္သြားတာမွ မဟုတ္တာ။
တၿခားဘက္မွာ လင္းေနတယ္ဆုိတာ
မေမ႔နဲ႔ေလ။
ေလာကရဲ႕ တရားေတြကုိ
ငါတုိ႔ လုိက္ၾကမလား။
ဒါမွမဟုတ္
ေလာကရဲ႕ မဆုံးႏုိင္တဲ႔
ေရယာဥ္ေၾကာမွာပဲ
ေမ်ာလုိက္ၾကမလား။
ဒီေမးခြန္းေတြ
ေတြးစရာေတြနဲ႔ အတူ
မင္းနဲ႔ငါ
တစ္ႏွစ္ၾကီးခဲ႔ရၿပန္ၿပီ။
ရင္႔က်က္လာသလား
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိေတာင္ မသိေတာ႔ဘူးဗ်ာ။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ
ေၿပာင္ေၿမာက္စရာ မဟုတ္ရင္ေတာင္
ကုိယ္႔ပုိင္အလင္းေတြ ရွိႏုိင္ခဲ႔ရင္….။
မင္းရဲ႕ ေအာင္ၿမင္ေအးခ်မ္းမႈဟာ
ငါ႔ဘ၀ ကုိ လႊမး္မုိး ကူညီႏုိင္ခဲ႔သလို
ငါတို႔ ရဲ႕ ေၿခလွမ္းတုိင္းဟာ
ဟန္ခ်က္ အတူတူ အၿမဲရွိေနလိမ္႔မယ္ လုိ႔
ငါယုံတယ္။
ေကာင္းတမန္ (၂၀၀၈-၁၂-၀၂။ စကာၤပူစံေတာ္ခ်ိန္ ၁၂ နာရီ ၂၉ မိနစ္)
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
No comments:
Post a Comment