"ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ ေလွ်ာင္လည္ဝင္ ေပ်ာ္ရႊင္မတင္းတိမ္"
အခုတေလာ အနတၱ အဖို႔ ဥယ်ာဥ္ထဲ၀င္ဖို႔ တံခါးေပါက္ပိတ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ ပဲ ဆံုေနတယ္။ ေနာင္ဆိုဒီထက္ပိုဆိုးမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ရတယ္။ အဲဒီအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ တံခါးမရိွ၊ ဓါးမရိွတဲ့ ဥယ်ာဥ္မႉးေတြနဲ႔ တံခါးဖြင့္၀င္လိုရတဲ့ဥယ်ာဥ္မႉးေတြ သစ္ပင္မ်ားမ်ား ၀င္စိုက္ၾကပါလို႔ပဲ ဆိုခ်င္ပါေတာ့တယ္။
ဒီတစ္ခါလည္း ေလာကနီတိထဲက မွတ္မိေနတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
မင္းသေဘာမယ္ ဥစၥာဝယ္ တကယ္မတင္းတိမ္။
စကားေကာင္းလွ်င္ ပညာရွင္ မွန္ပင္မတင္းတိမ္။
မ်က္စိႏွစ္ျဖာ ခ်စ္သူမွာ ျမင္ရာမတင္းတိမ္။
သမုဒၵရာဝဲ ေရ၌ကဲ ေရာင္ရဲမတင္းတိမ္။
( သစ္ပင္စိုက္ရာ ဥယ်ာဥ္မွာ မွန္စြာမတင္းတိမ္။)
ဒါကေတာ့ အနတၱရဲ့ခံစာခ်က္ခ်က္ကေလးကို ေရးေပးလိုက္တာပါ။ ဥယ်ာဥ္မႉးအားလံုးလဲ ဒီလိုပဲ ခံစားရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့
( ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ ေလွ်ာက္လည္ဝင္ ေပ်ာ္ရႊင္မတင္းတိမ္။ ) လို႔ေတာ့ရိွၾကမွာပါ။
အနတၱ
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
1 comment:
အနတၱ ေရ
သစ္ပင္စိုက္ရာ ဥယ်ာဥ္မွာ မွန္စြာမတင္းတိမ္။
ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ ေလွ်ာက္လည္ဝင္ ေပ်ာ္ရႊင္မတင္းတိမ္။
တဲ႔။
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။
ေရးတတ္ စပ္တတ္ လုိက္တာဗ်ာ။
တုိ႔ေတြ ရူးသြပ္မႈ ကုိ အနတၱ ပဲ ပုံေဖာ္တတ္တယ္။
ဆက္ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ႕။
Post a Comment