ေဆြးေႏြးျခင္း
ေကာင္းတမန္ကေမးတယ္ အနတၱ “ဒါနဲ႔ ၀ါသနာ စြန္႔ႏုိင္သြားၿပီလား?”တဲ့ အနတၱကေျပာခ်င္ပါတယ္ ၀ါသနာကိုစြန္႔ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာလြယ္တာမွမဟုတ္တာ။ မစြန္႔ႏိုင္ေသးပါဘူးလို႔ပဲေျပာရမွာေပါ႔။ အနတၱထင္တာကေတာ့ ၀ါသနာဆိုတာ အခ်စ္လိုပဲလို႔။ ၾကားဖူးတာေလးတစ္ခုကိုႏွစ္သက္တာနဲ႔ျပန္ေျပာျပပါရေစ…….. အခ်စ္ဆိုတာက ေရွးေရစက္ေၾကာင့္ရယ္၊ အေနနီးစပ္မႈေၾကာင့္ရယ္ေၾကာင့္ ေပါက္ဖြားလာႏိုင္တယ္ ဆိုတာေလးပါ။ အဲဒီလိုပဲ ၀ါသနာဆိုတာက… ေရွးအထံု(အေလ့အက်င့္)ေၾကာင့္ရယ္၊ အေနနီးစပ္လို႔ရယ္ေၾကာင့္ ျပန္လည္ရွင္သန္လာႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လား။
ေနာက္တစ္ခုက “ရဟႏၱာ ၾကီးက သကၤန္း အလွဴခံရေအာင္ ေရအုိင္ ကုိ မခုံေတာ႔ပဲ ၀ါသနာ ကုိ စြန္႔ဖုိ႔ ၾကိဳးစားတာ။” လို႔ေျပာတယ္ေနာ္… အနတၱအထင္ေတာ့ ရဟႏၱာ ဆိုတာ ေလာဘစိတ္မရိွေတာ့လို႔ အလွဴခံရေအာင္လို႔ ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ဒကာရဲ့လွဴတန္းခ်င္တဲ့စိတ္(သဒၵါတရား)ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔၊ သဒၵါတရားေပ်ာက္သြားရင္ ကုသိုလ္လဲေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔ေနမွာပါ။ ေနာက္ျပီးအဲဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပါတ္သက္ျပီးေတာင္းပန္တဲ့အေၾကာင္းတင္ေပးပါအုန္းမယ္ (ေကာင္းတမန္နဲ႔ေတာ့မသက္ဆိုင္ပါဘူး)
အနတၱ
No comments:
Post a Comment