စလင္းေခ်ာင္းသုိ႕ တမ္းခ်င္း
စလင္းေခ်ာင္းနံေဘးက ငွက္ေတြ
အသုိက္လုိက္ ပ်ံဆင္းသြားၾကတယ္
ဦးတည္ရာ ကုိယ္စီနဲ႕ေပါ႕။
နာက်ည္းခံၿပင္းရလြန္းတဲ႕ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ထဲက
သူတုိ႕ ရုန္းထြက္လာခဲ႕ရသလုိ ခံစားခဲ႕ၾကတယ္။
ဒါမွမဟုတ္
မယုံသကၤာမ်က္လုံးေတြကုိ
သူတုိ႕ ႏႈတ္ဆက္ခဲ႕ရတယ္လုိ႕ပဲ ဆုိမလား။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူတုိ႕ေတာင္ပံေတြေတာ႕
အလွီးမခံရေတာ႕တာ ေသခ်ာပါတယ္။
က်င္႕ကြင္းလုိ႕ သူတုိ႕ေခၚတဲ႕
ဒီေနရာသစ္မွာ
ကုိယ္႕ႏႈတ္သီးကုိ ကုိယ္တုိင္ဖဲ႕ၿပီး ေသြးၾကရၿပန္တယ္။
အဲဒီ က်င္႔ကြင္းမွာ ၿမက္မႏုေပမယ္႔
ေရေတာ႕ ၾကည္ေနလုိ႕ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။
ႏႈတ္သီးေတြ ေသြးၿပီးတဲ႕ တေန႕
ဌာေနေဟာင္းဆီ သူတုိ႕ ၿပန္(ပ်ံ)လိမ္႕မလား။
အဲဒီတေန႕ အမွန္တကယ္ ရွိခဲ႕မယ္ဆုိရင္
သူ႕တုိ႔ ႏႈတ္သီးၿမၿမေတြနဲ႕
သူ႕တုိ႕ ထားရစ္ခဲ႕တဲ႕ ပန္းခ်ီကားေဟာင္းေလးကုိ
အလွပဆုံး ၿပန္ေရးဆြဲၾကအုံးမလား။
အဲဒီေန႕က်
ဧရာ၀တီရယ္
စလင္းေခ်ာင္းရယ္
ငွက္ေတြရယ္
ဇာတ္ေပါင္းထုတ္ၿဖစ္ၾကရင္
ဒီေရေတြေတာင္ တၾကိတ္ၾကိတ္တုိးေနဦးမလား။
တကယ္ဆုိ
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
စလင္းေခ်ာင္းဟာ
သူ႕တာ၀န္သူေက်လုိ႕
ဧရာ၀တီၿမစ္ထဲကုိ
ဆက္လက္စီးဆင္းေနဆဲပါပဲ။
ေကာင္းတမန္(သီရိကုကၠိဳ)
စလင္းေခ်ာင္းမွ ငွက္မ်ား အားလုံးအတြက္ လက္ေဆာင္မြန္