စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး

၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။

၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊

၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။

စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္

ယေန႔ သင္႔ဘဝ ေအာင္ျမင္မွူ၊ စိိတ္တည္ျငိမ္မွူႏွင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွူ အတြက္ စကားစု ...

Saturday, July 25, 2009

စဥ္းစားမိေသာ အေတြးမ်ား

 

စိတ္ကူးတခုခုေပါက္လာတုိင္း၊ စိတ္ထဲ တခုခုေတြးမိတုိင္း က်ဴပ္က အဲဒီအေတြးေတြကုိ စာအၿဖစ္ ခ်ခ်ေရးထားတတ္တယ္။ ဒီေန႔ေတာ႔ က်ဴပ္အဲဒီလုိ ခ်ခ်ေရးထားဖူးတဲ႕ အေတြးေတြထဲက တခ်ိဴ႕ကုိ စိတ္မီးအိမ္မွာ မွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္။ သေဘာထားတုိက္ဆုိင္ရင္လည္း ၀မ္းသာမိပါတယ္။ သုိ႔ေပမင္႔႔ ေဂါက္ေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးေတြလုိ႕ ထင္ရင္လည္း ထင္ခြင္႔ရွိသလုိ၊ သေဘာမတူႏုိင္ၾကရင္လည္း ကြဲလြဲခြင္႔ အၿပည္႔ရွိသည္ဟုသာ ၾကိဳတင္ေထာက္ၿပထားလုိပါေၾကာင္း။

 

အေတြး(၁)

ေလာဘ လား၊ ေလာကလား

ေလာကတုိးတက္လာၿခင္းဟာ ေလာဘကုိအေရာင္ဆုိးမႈလား။ ေလာဘေၾကာင္႔ ပ်က္သုဥ္းလာတဲ႔အရင္းအၿမစ္ေတြ ကာကြယ္ဖုိ႔ သုေတသနေတြ လုပ္ရၿပန္တယ္။ လုပ္ေတာ႔ေရာ ကုန္သြားၿပီးၿဖစ္တဲ႔ ဒီအရင္းအၿမစ္ေတြ ၿပန္ၿဖစ္လာႏုိင္မလား..။ တကယ္ဆုိ… ဘုရားေဟာအတုိင္း ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ လန္းေနမႈေနာက္ မလုိက္ပဲ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ လန္းေနမႈေအာက္မွာ အစကတည္းက သဘာ၀ၾကီးကုိ အတူတူ တန္ဖုိးထားၿပီး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းသာ ေနႏုိင္ခဲ႔ၾကမယ္ဆုိရင္..။

ခုေတာ႔ဗ်ာ ဟုိးကမၻာ႔တဘက္ၿခမ္းမွာ သဘာ၀အရင္းအၿမစ္ေတြကုိ ဗုံးေဗာလေအာ ဇြတ္သုံးခ်င္တုိင္း သုံးၿပီး တီထြင္ထားတဲ႕ ဇိမ္ခံကားေပၚမွာေတာင္ ထမင္းခ်က္လုိ႔ရေနတဲ႔အခ်ိန္ က်ဴပ္တုိ႕ဒီဘက္ၿခမ္းမွာေတာ႔ သဘာ၀တရားကုိ ေခြ်တာရလြန္းလုိ႕ တေန႔စာ ေသာက္ေရသန္႔ နဲ႔ ၀မ္းစာေလး အတြက္ေတာင္ ေၿပးလႊားေနၾကရဆဲပဲဗ်ာ။

တကယ္ဆုိ ဒီကမၻာၾကီးကုိ ဘယ္သူမွ မၿပဳၿပင္ၾကပါဘူး…။ဘယ္သူမွ မကယ္တင္ၾကပါဘူးလုိ႕ က်ဴပ္ေတာ႔ ထင္တယ္။

 

အေတြး(၂)

ဘုရင္ႏွင္႔ သခင္

ငါသာလွ်င္ ငါ၏ဘုရင္

ငါ၏သခင္

သုိ႔ေသာ္

ငါသည္ သူ႔မ်ား၏ သခင္ မၿဖစ္ခ်င္။

(အလဟႆ ဆရာလုပ္ခ်င္သူမ်ားကုိ ေတြ႔လွ်င္ ထုိသုိ႔ ေတြးတတ္ပါသည္။)

 

အေတြး(၃)

ဘာမွမရွိ

ဤေလာက၌ ရန္သူ၊မိတ္ေဆြ၊အသိ၊သူစိမ္း၊ဆရာ၊တပည္႔၊ သခင္၊ကြ်န္၊ဘုရင္၊လက္ေအာက္ငယ္သားတုိ႔ မရွိၿပီ။ အားလုံးသည္ ခရီးသြားေဖာ္မ်ားၿဖစ္၏။

(ဘုရားေဟာ၊လူတုိင္းသိ အေတြးစမ်ား ၿဖစ္ေသာ္လည္း ကုိယ္႔ဘာသာ ဆင္ၿခင္မိမွ ပုိလုိ႔ ၿမင္သည္ဟု ထင္မိပါသည္။)

 

အေတြး(၄)

လူဆုိတာ ဘာလဲ။

ငုိၿခင္း၊ရယ္ၿခင္း၊တမ္းတၿခင္းမ်ား ခန္းေၿခာက္ေသာေန႔..

အဲဒီေန႔မွာ လူ႔အဓိပၸာယ္ကုိ က်ဴပ္လုိက္ရွာေနမိတယ္ဗ်ာ။

(ဘာဆုိဘာမွ မခံစားခ်င္၊မလုပ္ခ်င္ေတာ႔ေသာအခါ လူ႔အဓိပၸါယ္ကုိ က်ဴပ္တကယ္ ရွာေနမိတတ္ပါတယ္။)

 

အေတြး(၅)

ကေလးတေယာက္လုိ က်ဴပ္ငုိတတ္ပါရေစ

တခါတေလက်

ေတြးတတ္ေအာင္ ဆုံးမေပးခဲ႔တဲ႔ လူေတြကုိ ေက်းဇူးမတင္ဘူး။

ဖတ္ဖူးခဲ႔တဲ႔ စာအုပ္ေတြကုိလည္း ေက်းဇူးမတင္ဘူး။

က်ဴပ္ကုိ ထိန္းခ်ဴပ္တတ္ေအာင္ သင္ေပး၊လုပ္ေပးတဲ႔ အရာအားလုံးကုိ ေက်းဇူးမတင္ဘူး။

က်ဴပ္ငုိေနရင္ အားေပးႏွစ္သိမ္႔စကားေတြ တဖြဖြေၿပာမေနပဲ၊ ကေလးတေယာက္လုိ  ရႈိက္ၾကီးတငင္ ကူငုိေပးတတ္တဲ လူေတြကုိ လုိခ်င္မိတယ္။

(တကယ္ပါ…။ တခါတေလ အဲလုိ လူမ်ိဴး ၿဖစ္ခ်င္သလုိ၊ အဲလုိ လူမ်ိဴးေတြလည္း ရခ်င္တယ္။)

 

ေကာင္းတမန္(သီရိကုၠဳိ)

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...

Tuesday, July 21, 2009

လေပၚကယုန္ရုပ္ေလး

လေပၚမွာ ယုန္ရုပ္နဲ႔ပါတ္သက္ျပီးေတာ့ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ပံုျပင္ေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေရးဆရာေတြ စိတ္ကူးယဥ္ျပီး ေရးၾကတယ္ဆိုျပီး မွတ္ထားမိတာ... ဟိုတေလာက ေရႊက်ီးျမင္ ဘုရားပါတ္ဖူးရင္း ပညာပ်ဳိးခင္းကေနျပီး ဓမၼဒါနအျဖစ္စာအုပ္ေတြ အခမဲ့ဖတ္ေစတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အနတၱလည္း (အလကားရတယ္ဆိုျပီး.. ဟုတ္ပါဘူး) အခ်ိန္ရတယ္ဆိုျပီး ဓမၼဗ်ဴဟာ စာေစာင္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ တစ္ကမၻာၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ မပ်က္မဆီး တည္ရိွေနမယ့္ အရာေလးခုကို ျပန္လည္ဖတ္ခဲ့ရ ပါတယ္။ အဲဒီအရာေလးခုကို အနတၱကပို႔စ္တင္ဖို႔ရန္အတြက္ နာမည္ေတြအတိအက်ကူးေရးမယ္ဆိုျပီး ျပန္ရွာခဲ့ ေပးမယ့္ အဲဒီစာအုပ္ကိုရွာလို႔မေတြ႔ဘူးျဖစ္ေနလို႔ မွတ္မိတဲ့အတိုင္းပဲ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကမၻာတည္သမွ်တည္ရိွေနမယ့္ အရာေလးခုကေတာ့.......
(၁) ဘုရားအေလာင္းငံုးမင္းဘဝ မီးကြင္းတဲ့ေနရာ
(၂) အဆစ္မပါတဲ့ က်ဴပင္
(၃) လေပၚက ယုန္ရုပ္
(၄) မိုးကြင္းတဲ့ေနရာ တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
(၁) ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ငံုးမင္းဘဝမွာတုန္းက သစၥာစြမ္းအားေၾကာင့္ မီးကြင္းခဲ့တဲ့ေနရာဟာ ကပ္တစ္ကမၻာ ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ မီးမေလာင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ မီးကြင္းေအာင္ရြတ္ဖတ္ရတဲ့ ငံုးမင္းပရိတ္ေတာ္ ရွိေနတာေၾကာင့္ ယခုအေၾကာင္းအရာက ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း ၾကားဖူးနားဝ ရိွေနတဲ့အေၾကာင္းအရာပါပဲ။
(၂) ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေမ်ာက္မင္းဘဝမွာ ေမ်ာက္အေပါင္း ငါးရာကို ေခါင္းေဆာင္ျပီး ေနထိုင္ သြားလာတယ္တဲ့။ ခရီးသြားတဲ့အခါမွာလည္း သူေအာက္ကေမ်ာက္အေပါင္းကို မျမင္ဘူးတဲ့ အသီး၊ မေသာက္ဘူးတဲ့ေနရာကေရ မစား၊မေသာက္ဖို႔မွာထားတယ္တဲ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ ခရီးတစ္ခုလည္းေရာက္ေရာ ေမ်ာက္အေပါင္းက ေရစာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အသားစားဘီလူးေစာင့္တဲ့ ေရအိုင္တစ္ခုကိုေတြ႔သတဲ့။ ေရအိုင္ကေရကို ေသာက္ဖို႔ ေမ်ာက္မင္းထံ ခြင့္ေတာင္းတဲ့အခါ ေမ်ာက္မင္းက ေရအိုင္ရဲ့ပါတ္လည္မွာ လိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ ေရကန္ထဲကို ဆင္းသြားတဲ့ေျခယာသာေတြ႔ျပီး ျပန္တက္လာတဲ့ေျခယာကို မေတြ႔ရဘူးတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ေမ်ာက္မင္းက ေရဆင္းေသာက္ဖို႔ခြင့္မျပဳဘဲ အနီးအနားမွာရိွတဲ့ က်ဴပင္းတစ္ပင္ကို ႏုတ္ခိုင္းျပီး ဘဝအဆက္ဆက္ကျဖည့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီေတြကို တိုင္တည္ျပီးဆုေတာင္းလိုက္သတဲ့ အဲဒီလိုဆုေတာင္ျပီး က်ဴပင္ကို ႏႈတ္ခမ္းမွာေတြ႔ျပီး မွတ္ထုတ္လိုက္သတဲ့ အဲဒီက်ဴပင္နဲ႔တျပိဳင္တည္း တျခားက်န္တဲ့က်ဴပင္ေတြ အားလံုးပါ အဆစ္ေတြျပဳတ္ထြက္ကုန္တယ္တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကေနစျပီး ဒီတစ္ကမၻာတိုင္ေအာင္က်ဴပင္ေတြဟာ အဆစ္မပါေတာ့ဘူးတဲ့။ က်ဴပင္ေတြအဆစ္ေတြလည္းျပဳတ္ေရာ ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းက က်ဴပင္ကို ေရထဲခ်ျပီး ကုန္ေပၚကေန ေရစုပ္ေသာက္ေစသတဲ့။ အဲဒီေတာ့မွပဲ တျခားေမ်ာက္ေတြက အနားကက်ဴပင္ေတြကိုႏႈတ္ယူျပီး ေရစုပ္ေသာက္ၾကသတဲ့။ အဲဒီေရအိုင္မွာေစာင့္တဲ့ ဘီးလူးကလည္း သူ႔ေရအိုင္ထဲကိုဆင္းလာတဲ့ သတၱဝါအားလံုး စားေသာက္ဖို႔ နတ္မင္းၾကီးေတြကခြင့္ျပဳထားသတဲ့။ အခုေမ်ာက္မင္းနဲ႔အေပါင္းအပါေမ်ာက္ေတြက ကုန္ေပၚကေနပဲ ေရေသာက္ၾကတာဆိုေတာ့ ဘီးလူးအစား မခံရဘဲ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္မွ အသက္မဆံုးရႈံးေတာ့ဘူးေပါ႔ေလ။
(၃) ဘုရားအေလာင္း ယုန္မင္းဘဝမွာ ေတာထဲမွာ တျခားတိရိစာၦန္ႏွစ္ေကာင္းနဲ႔ မိတ္ေဆဖြဲျပီး ေနထိုင္သတဲ့။ အဲဒီလိုေနထိုင္ရင္းနဲ႔ ယုန္မင္းဟာစဥ္းစားတဲ့အခါ သူတို႔တိရိစာၦန္သံုးေကာင္းဟာ အစားစားတဲ့သူ မပါၾကဘူးတဲ့။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ဆီမွာ အသားတစံုတရာမရိွၾကဘူးေလ။ ယုန္မင္းဟာ အလွ်ဴဒါနမွာ စံျပဳေလာက္ေအာင္ကိုပဲ သဒၵါတရာထက္သန္တယ္ေလ။ သူတို႔ဆီကိုမ်ား အလွ်ဴခံပုဂၢိဳလ္လာျပီးအလွ်ဴခံရင္ ဘုရားအေလာင္းယုန္မင္းဟာ သူ႔အသက္အေသခံျပီး သူ႔အသားကိုလွ်ဴဒါန္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားသတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သိၾကားမင္းရဲ့ ေက်ာက္ဖ်ာဟာ ပူျပီး တင္းလာသတဲ့။ သိၾကားမင္းလည္း လူ႔ျပည္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ ယုန္မင္းရဲ့သဒၵါတရားကို ေတြ႔ရိွသြားတာနဲ႔ သူေတာ္စင္ေယာင္ဖန္ဆင္းျပီး ယုန္မင္းတို႔ အဖြဲ႔ဆီကိုသြားျပီး အလွ်ဴခံသတဲ့။ အဲဒီအခါမွာတျခားႏွစ္ေကာင္ဟာ သူတို႔ဆီမွာရိွတဲ့ မံုလာဥတို႔၊ တျခားသစ္ဥ၊ သစ္ဖုတို႔ အသီးအႏွံတို႔ကို လွ်ဴလိုက္သတဲ့။ သူေတာ္စင္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ သိၾကားမင္းကလည္း ယုန္မင္းဆီကိုသြားျပီး အလွ်ဴခံသတဲ့။ အဲဒီအခါမွာ ယုန္မင္းက သူေတာ္စင္ကိုေမးေတာ့ ဒီေတာ၊ဒီေတာင္မွာ တရားအားထုတ္ဖို႔ လာခဲ့တာပါလို႔ေျဖလိုက္တဲ့အခါမွာ ဘုရားအေလာင္းယုန္မင္းက သူေတာ္စင္ကို မီးဖိုတစ္ဖို ျပင္ဆင္ခိုင္းသတဲ့။ မီးဖိုလည္းအဆင္သင့္ျဖစ္ေရာ ယုန္မင္းဟာ အသင္သူေတာ္စင္ အသင္ဟာသူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားအသက္ကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ လုပ္မွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ သူ႔အသက္ကိုသူပါသာသူ မီးထဲကိုခုန္ခ်ျပီး အဆံုးစီရင္မယ္ သူ႔အသားက်က္ခါမွ အသင္အေနနဲ႔ ယူငွင္ျပီး စားသံုးပါ။ စားသံုးျပီး သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ပါဆိုျပီး သူ႔အေမြးေတြၾကားမွာ ကပ္ညိွေနႏိုင္တဲ့ပိုးမႊားေတြကို သံုးၾကိမ္သံုးခါ ခါထုတ္ျပီး မီးထဲကို ခုန္ခ်သြားသတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ယုန္မင္းရဲ့ အေမြးကေလးကိုမွ မီးမေလာင္တဲ့အျပင္ ေအးျမျခင္းကို ခံစားေနရသတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူေတာ္စင္က သူဟာ သိၾကားမင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယုန္မင္းရဲ့သဒၵါတရားကို စမ္းသပ္လိုသည္အတြက္ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္သည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေသာအခါ ယုန္မင္းက အသင္ဟာ သိၾကားမင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အသက္နဲ႔အသားကို ေပးလွ်ဴမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ေသာအခါ သိၾကားမင္းက အနားမွာရိွတဲ့ေတာင္တစ္လံုးကို အဆီညႇစ္ထုတ္ျပီး လေပၚမွာ ေတာင္ကထြက္တဲ့အဆီနဲ႔ ယုန္ရုပ္ေရဆြဲလိုက္သတဲ့ အဲဒီယုန္ရုပ္ဟာ ကပ္တစ္ကမၻာၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ တည္ရိွေနမယ္ေလ။
(၄) ျမတ္ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ တစ္ပါးလက္ထက္မွာ သူဆင္းရဲတစ္ဦးဟာ မ်က္မျမင္မိဘႏွစ္ပါးကို လုပ္ေကၽြးျပဳစု ေနသတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ သူဆင္းရဲကို ခ်ီးေျမွာက္လိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူဆင္းရဲရဲ႕အိမ္ကိုသြားျပီး အိမ္မိုး သက္ကယ္ေတြကို အလွ်ဴခံခိုင္းလိုက္သတဲ့။ မ်က္မျမင္မိဘႏွစ္ပါးဟာ ဘုရားသားေတာ္ေတြမွန္းသိေတာ့ လွ်ဴဒါန္လိုက္သတဲ့။ သူဆင္းရဲသားျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ ဘုရားရွင္ရဲ႕ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စားမႈကို ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ေနတာ (၁၄)ရက္တိုင္တိုင္ ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ဆိုပဲ။ သူရဲ႕ ေစတနာ၊ သဒၵါတရားအဟုန္ေၾကာင့္ အဲဒီ သူဆင္းရဲ ေနတဲ့ေနရာဟာ အဲဒီအခ်ိန္ကေနစျပီး တစ္ကမၻာၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ မိုးရြာလည္း မိုးမစိုဘူးတဲ့ေလ.
အဲဒီအေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ ေကာင္းတဲ့ တစ္ကမၻာၾကာတဲ့အရာေတြေပါ႔၊ ေနာက္ တစ္ကမၻာ ၾကာေအာင္ အဝီစိငရဲမွာ ခံေနရတာကေတာ့ ကံၾကီးငါးပါးထိုက္တဲ့သူေတြေပါ႔ေလ......

[+/-] အၿပည္႔အစုံသုိ႔...