စကၤာပူမွ အလႊဲမ်ား (၁)

စကၤာေရာက္ ဗမာမ်ားသည္ ေရၿခားေၿမၿခားတြင္ ေရာက္ရွိေနထုိင္ေနၾကရေသာ္လည္း ဗမာရုိးရာပြဲေတာ္မ်ားကုိ ရုိးရာမပ်က္ က်င္းပေလ႕ရွိၾကသည္။ ထုိပြဲေတာ္မ်ားအနက္မွ ကဆုန္လၿပည္႕ ဗုဒၶေန႕တြင္ က်ေရာက္ေသာ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ကုိလည္း တုိးပါးယုိး ဗမာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ ၁၇-၀၅-၂၀၁၁ ေန႕က စည္းကားစြာ က်င္းပခဲ႕ေလသည္။ ထုိေန႕က ေညာင္ေရသြန္းပြဲသုိ႕ စကၤာပူႏုိင္ငံမွ ဗုဒၶဘာသာႏြယ္၀င္ လူမ်ိဳးၿခားမ်ားလည္း လာေရာက္ဆင္ႏႊဲၾကသည္မွာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ပင္။ ဘာသာ၊သာသနာကုိ ေစာင္႕ေရွာက္ရုံတင္မကပဲ တုိးပြားေစရန္ အားထုတ္ႏုိင္ၾကေသာ ဗမာတုိ႕၏ စိတ္ဓါတ္ကုိ ေလးစားမိေပသည္။ သုိ႕ရာတြင္ ထုိေန႕က ဗမာ မိသားစု တစ္ခု ႏွင္႕ ဘုန္းၾကီးတုိ႕၏ စကား၀ုိင္းကုိ ၾကားလုိက္ရေသာအခါ ဘာသာ၊သာသနာကုိ တုိးတက္ေစရန္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္မ်ားကုိ သာဓုေခၚမိသလုိပင္၊ ဘာသာစကားအလႊဲမ်ားကုိ ရဟန္းသံဃာ၊လူၾကီးမိဘ၊ဆရာသမား ႏွင္႕ ဗမာမ်ားအားလုံး ၀ုိင္း၀န္းသတိထား ထိန္းသိမ္း ၿပဳၿပင္ၾကရန္လည္း လုိအပ္ေနေၾကာင္း သတိေပးခ်င္စိတ္ၿဖစ္လာမိပါသည္။ လုိအပ္သလုိ ၀ုိင္း၀န္း ထိန္းသိမ္းႏုိင္ၾကရန္ ထုိေန႕က စကား၀ုိင္းကုိ ေအာက္တြင္ ေဖာ္ၿပလုိက္ပါသည္။

"ဒကာတုိ႕၊ ဒကာမတုိ႕ ၿပန္ၾကေတာ႕မလား။"

"တင္ပါ႕ဘုရား။ တပည္႕ေတာ္မတုိ႕ ၿပန္လုိက္ပါဦးမယ္ ဘုရား။ သမီး…ေမေမတုိ႕ ၿပန္ရေအာင္၊ ဘုန္းဘုန္းကုိ အာဘြား ေပးလုိက္ဦးေလ။"

"အာ………………….ဘြား။"

(၂-၃ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္မွ တၿခားဘက္သုိ႕လွည္၍ ပါးစပ္ကုိ လက္ၿဖင္႕ ပိတ္ကာ အာဘြားေပး၏။)

" သမီး..အားဘြားေပးရင္ ဘုန္းဘုန္းဘက္ လွည္႕ေပးေလ သမီး။"

" အား……..ဘြား။"

(ဘုန္းၾကီးရွိရာဘက္သုိ႕ လွည္႕၍ အားဘြားေပး၏။)

ဘုန္းၾကီးလည္း ၿပဳံး၍သာ နားဆင္ေနေလ၏။ ဘာမွ် မေၿပာေတာ႕ေပ။

ဤအရြယ္တြင္ ကေလးငယ္ စကားေၿပာတတ္ေအာင္၊ လက္ခုပ္တီးတတ္ေအာင္၊ အာဘြားေပးတတ္ေအာင္ မိဘတုိင္း သင္ေပးၾကသည္။ ကေလးငယ္ ဘာသာတရားကုိင္းရိႈင္းေအာင္၊ လူၾကီးမိဘ ရဟန္းသံဃာ ကုိ ေလးစားေအာင္လည္း ဤ အရြယ္မွပင္ စ၍ သင္ၾကားရေပမည္။ သုိ႕ေၾကာင္႕ ကေလးငယ္ကုိ ဘုန္းၾကီးအား အာဘြားေပးခုိင္းရန္ မသင္႕ဟု ထင္ၿမင္မိသည္။

ေၿပာင္းလဲလာေသာ ေခတ္ႏွင္႕ အညီ ဘာသာစကားေၿပာင္းလဲလာသည္မွ ေကာင္းပါ၏။ သုိ႕ရာတြင္ ကေလးငယ္ပင္ ၿဖစ္လင္႕ကစား ရဟန္း၊သံဃာကုိ အားဘြားေပးခုိင္းသည္ အထိ ေၿပာင္းလဲ မလာသင္႕ေပ။ ရဟန္း၊သက္ၾကီးမိဘ စသည္႕ အလႊာအသီးသီး ႏွင္႕ ေၿပာဆုိရာတြင္႕ ခြဲၿခားသုံးႏႈန္းရန္ စကားလုံး ေ၀ါဟာရမ်ား ၾကြယ္၀ေသာ၊ ဘာသာအဆင္႕အတန္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင္႕အတန္းၿမင္႕မားေသာ ဗမာ႕ဓေလ႕ကုိ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းသင္႕ၾကေပသည္။ အကယ္၍ အသစ္အဆန္းထြင္ၿပဳၿပင္ ေၿပာင္းလဲ လုိစိတ္ရွိပါကလည္း ဘာသာ၊သာသနာ ႏွင္႕ ဆီေလ်ာ္ေသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ မပ်က္ေစေသာ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈမ်ိဳးသာ ၿဖစ္သင္႕သည္ဟု ထင္ၿမင္မိပါသည္။ လူၾကီးမိဘ၊ ရဟန္း၊သံဃာမ်ားမွလည္း အလုိက္သင္႕ စီးေမ်ာမေနပဲ လုိအပ္သလုိ ပဲ႕ကုိင္ထိန္းသိမ္းေပးေစလုိပါသည္။