ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အေပ်ာက္မခံ
ေလာကဒါဏ္ေတြဘယ္လိုပင္ ရိုက္ခတ္ရိုက္ခတ္
ပိုင္းျဖတ္တဲ့စိတ္ထားေတြ မယိုင္မနဲ႔ဘဲ
ခိုင္ျမဲတဲ့သံမဏိၾကိဳးေတြထက္ ျမဲျမန္
ပိုးၾကိဳးတဖန္အရံုးေပးရမဲ့ ႏုညံ့မႈေတြနဲ႔
သံေယာဇဥ္ေတြ ၾကီးခဲ့ၾကတယ္ေလ……
ေဖာင္စီးရင္ေရငတ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္လမ္းေပ်ာက္ခဲ့ေပမယ့္
တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ မလႊတ္စတမ္းဆုပ္ကိုင္
မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္တဲ့ ခရီးရွည္ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း
ဘဝအေမာေတြေဖးကူလို႔ ေျဖရွင္းၾကတယ္ေလ……….
တူညီတဲ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြခ်မွတ္
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျပတ္သားမႈေတြ ေပြ႔ပိုက္
ေဘးရန္ေတြဘယ္လိုပင္ ဝိုင္းရံေနပါေစ
မတုန္လႈပ္ေသာဇြဲသတၱိေတြ ေမြးျမဴ
ရည္မွန္းခ်က္တူကို အေရာက္လွမ္းမယ္ဆိုျပီး
ခဏတာခြဲခြါလိုက္ၾကတာ မိုင္ေထာင္ခ်ီေနပါေရာလား……….
အခ်ိန္ေတြမည္မွ်ပင္ ကုန္ဆံုးပါေစ…………
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္မည္မွ်ပင္ ေဝးကြာပါေစ………
မည္သူေတြမည္မွ်ပင္ တားဆီးပါေစ………..
ၾကမၼာဆိုးေတြမည္မွ်ပင္ ဖန္တီးပါေစ……….
အစဥ္အလာေတြမည္မွ်ပင္ ၾကီးဆိုးပါေစ……
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို
ဘယ္လိုမွေမွးမွိန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါဘူးေလ………...
ေၾသာ္……………
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ………….
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...
1 comment:
ကိုအနတၱေရ...
ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္တတ္တာပဲေနာ္....
သက္ေရးဦးေနာ္ အားေပးေနမယ္။
Post a Comment