ပန္းႏွင္႔ပ်ား

တကယ္ဆုိ.

မင္းက ပန္းေလးတပြင္႔ နဲ႔ တူတယ္…။

ဒါဆုိ.

ကုိယ္ကေတာ႔ ပ်ားေလးတေကာင္ေပါ႕။

 

နိယာမက..

အဲဒီပန္းေလးရဲ႕ ၀တ္မႈံေတြေၾကာင္႔

အဲဒီပ်ားေလးကုိ အသက္ဆက္ခြင္႔ေပးတယ္….။

အဲဒီနိယာမအရပဲ..

အဲဒီပ်ားေလးရဲ႕ ၾကိဳးစားသယ္ယူမႈေၾကာင္႔

အဲဒီပန္းေလးလည္း ၀တ္မႈံကူးနုိင္တယ္ မဟုတ္လား..။

 

စဥ္းစားၾကည္႔ရင္

ပန္းမရွိလုိ႔ ပ်ားမၿဖစ္သလုိ၊ ပ်ားမရွိလည္း ပန္းမၿဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ..။

အဲဒီလုိပါပဲ

တေယာက္မရွိလုိ႔ တေယာက္မၿဖစ္တဲ႔ အခ်စ္နဲ႔

ကိုယ္တုိ႔ ခ်စ္ခဲ႔ၾကၿပီးသလုိ

ကုိယ္တုိ႔ဆက္ခ်စ္ေနသမွ် ဘာလုိေသးလဲလုိ႔ ေၿပာပါရေစ ခ်စ္သူ…။

 

တခါတေလက်

ပ်ားေလးက ပန္းေလးဆီမွာ အၿမဲရွိမေနႏုိင္သလုိ

တခါတေလလည္း

ပ်ာေလးလာတုိင္း ပန္းေလးမွာ ၀တ္မႈံၿပည္႔ေနမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။

 

တခါတခါက်

မုန္တုိင္းထန္ရင္ ပန္းေလရဲ႕ ပြင္႔အိမ္ထဲမွာ

ပ်ားေလကုိ ခုိလႈံခြင္႔လည္းေပးေသးတယ္ မဟုတ္လား။

 

တခါတရံဆုိ

ပိတုန္းေတြ ပန္းေလးကုိ လာတြယ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားရင္

ပ်ားေလးက ကာကြယ္ေပးတတ္ေသးတယ္ေနာ္..။

 

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပန္းေလးမင္းက

ပ်ားေလးကိုယ္႔အတြက္ ၀တ္မႈံေတြ ၀ွက္ထားေပးဆဲပဲဆုိရင္

ကိုယ္ေက်နပ္ပါၿပီ..။

 

ဒါေပမယ္႔ မင္းတခုေတာ႔ သိထားေစခ်င္တယ္..

အခ်ိန္တန္လုိ႔ ကုိယ္ၿပန္လာၿပီဆုိရင္

ကုိယ္႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးပ်ံသန္းမႈလားရာက

ဟုိ..အေ၀းက ကုိယ္႔ပန္းေလး မင္းဆီကုိယ္ပါပဲ ခ်စ္သူ..။

 

©ေကာင္းတမန္ (သီရီကုကၠိဳ)

စကၤာပူစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္

၂၀၀၉-၀၅-၀၁