စိတ္တူကုိယ္မွ် ဘ၀ စခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္ခုန္ယစ္မူး ရူးမုိက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ရင္မွာ လြမ္းေဆြးတုိ႔မ်ား ေ၀းခဲ႔ဖူးသည္။
စိတ္ဆုိတာ လူတစ္ဦးခ်င္းကုိ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ မီးအိမ္ဆုိ တာ သူ႔ကုိသုံးၿပီး
၁။ သူက အမ်ားကုိ ၿမင္နုိင္တယ္။
၂။ သူ႔ကုိ အမ်ားကၿမင္ႏုိင္တယ္၊
၃။အမ်ားကုိလည္း အမ်ားက ၿမင္ႏုိင္ေစတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ဒီဥယ်ာဥ္ေလးကုိ စိတ္မီးအိမ္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတာ။ ဒီ ဘေလာ႔ ဂ္ ဥယ်ာဥ္ေလး ၿဖစ္ေၿမာက္သြားတာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္ေလးေတြ လည္း ေတာ္ေတာ္ စုံေနၿပီေလ။ ေနာက္ ဆုိ တုိးၿပီး စုိက္ၾကတာေပါ႔။ လုိအပ္ရင္ ေရေလာင္း၊ ေပါင္းသင္၊ ေၿမၾသဇာလညး္ ေကြ်းရဦးမယ္။ အားလုံး လာလည္တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း သစ္ပင္ရွိရင္ ဘယ္လုိ သစ္ပင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၀င္စုိက္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ကုိယ္႔ ဥယ်ာဥ္ေလး ကုိ လာလည္ ေစခ်င္ရင္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျခရာေလးေတြ ခ်န္ထားေပးခဲပါ။
စိတ္မီးအိမ္ ဘေလာ႔ဂ္ ဥယ်ာဥ္
လူမ်ားရဲ႕ အပ်င္းေျပ စိတ္ေလတိုင္းဖြာရႈိက္
ေလာင္ၿမိဳက္တဲ႔ မီးစနဲ႔ ပစ္ခ်ၿခင္းဒဏ္
ခံရဖန္လည္း မ်ားေရာ႔ေပါ႕။
လမ္းေဘးက ေဆးလိပ္
ခပ္ၾကိတ္ၾကိတ္ ၿပံဳးရင္းေကာက္
ကုိယ္ေတာင္ ေသာက္မိေတာ႔မလုိ႔
ႏႈတ္ခမ္းလႊာနားမေရာက္ခင္
ငုံ႔ၾကည္႔စဥ္မွာေတာ႔
စီးကရက္ က တုိေနေပါ႕။ ။
ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း ေဆြးေၿမ႕(ေႏွာင္း) ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။
I'm reading: ကုိယ္နဲ႔ စီးကရက္တစ္လိပ္ အေၾကာင္းTweet this!
Posted by
ခုိင္ၿမဲ
at
12:35 AM
Labels: Poem
Atom Feed (xml)
No comments:
Post a Comment