"အေမး၊ အေျဖ"

အနတၱၾကားဖူးတာကေတာ့ အေမးႏြားေက်ာင္းသား၊ အေျဖပညာရိွ လို႔။ အင္းအခုေတာ့ အရိပ္ကေမးတယ္။ အနတၱတို႔က မေျဖႏိုင္။ ( ေၾသာ္… အရိပ္လည္း ႏြားေၾကာင္းသားမဟုတ္သလို၊ အနတၱလည္း ပညာရိွ မဟုတ္သကို)
အေမး၊အေျဖ နဲ႔ ပါတ္သက္စဥ္းစားလာရင္ မိလိႏၵမင္းၾကီးနဲ႔ အရွင္နာဂသိန္း တို႔ရဲ့ အေမး၊အေျဖ ကိုေရးထားတဲ့ မိလိႏၵသညာ က်မ္းစာအုပ္ကို အျမဲတန္း သတိယမိတယ္။ အဲဒီထဲက မွတ္မိတာေလးတစ္ခုေလာက္ေဆြေႏြးပါရေစ…
မိလိႏၵမင္းၾကီး။ ။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ အလံုးစံုကိုသိေတာ္မူတယ္၊ အနႏၱေမတၱာရိွတယ္ ဆိုျပီး ေဒ၀ဒတ္ကို ဘာျဖစ္လို႔ ရဟန္း၀တ္ဖို႔ ခြင့္ျပဳရတာလဲ။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္း၀တ္ရင္ သံဃာေတြကို ဂိုဏ္းခြဲမယ္။ သံဃာေတြကိုဂိုဏ္းခြဲရင္ ငရဲမွာ တစ္ကမၻာ ၀တ္ခံရမယ္ဆိုတာကို မသိဘူးလား လို႔ေမးတယ္။ အဲဒီအခါမွာ
အရွင္နာဂေသန။ ။ ျမတ္ဘုရားက အလံုးစံုကိုသိေတာ္မူတာ မွန္ပါတယ္။ ေဒ၀ဒတ္ကို ရဟန္း၀တ္ေပးတာကလည္း ငရဲကို တစ္ကမၻာ ကာလပါတ္လံုး ၀ဋ္ဆင္းရဲ ခံရေအာင္လို႔၊ အနႏၱေမတၱာမရိွလို႔ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ျဖည့္က်င့္လာတဲ့ပါရမီနဲ႔ ရဟန္း ၀တ္တဲ့ ကံ အဟုန္ေတြေၾကာင့္ ငရဲမွာ တစ္ကမၻာ ၀ဋ္ဆင္းရဲခံရျပီတဲ့ေနာက္မွာ ပေစၧကဗုဒၶါျဖစ္ျပီး နိဗၺါန္ေရာက္မွာကိုသိလို႔ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အကယ္၍ ရဟန္း၀တ္ခြင့္မျပဳဘူးဆိုရင္ သံဃာဂိုဏ္းခြဲတဲ့ကံ ျဖစ္မလာဘူး၊ တစ္ကမၻာ ကာလပါတ္လံုး ငရဲမွာ ၀ဋ္ဆင္းရဲ မခံရဘူးဆိုေပမယ့္ ေနာင္ သံသရာမွာ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ ၀ဋ္္ဆင္းရဲခံျပီး လည္ပါတ္ေနရမွာကို မဟာ ဂရုဏာေတာ္ ျဖစ္ေတာ္မူလို႔ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုျပီး ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။ ( မွတ္မိသလို ေရးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အတိအက်ကို မိလိႏၵသညာ မွာ ဖတ္ရႈ႕ႏိုင္ပါသည္။) ဆရာေတြက တျပည့္ေတြအေပၚမွာ အပါယ္ဘံုကို လားေရာက္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵ မရိွဘူးဆိုတာကို ေလာကနီတိမွာ ေရးသားထားတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို(မွတ္မိသလို) ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ….

အိုးထိန္းသည္ခ်ိန္႔ အိုးကြဲစိမ္႔ ခတ္လိမ္႔မည္မဟုတ္
တင္တယ္စိမ္႔ငွါ ခ်င့္ခ်ိန္ခါ သင့္စြာသူရိုက္ပုတ္
ဆရာသမား တျပည့္အား ပါယ္လားစိတ္မဟုတ္
အတတ္ပညာ ေၾကာင္းေၾကာင့္သာ သင့္စြာသူရိုက္ပုတ္

ဟဲ ဟဲ အဲဒီကဗ်ာေလးရျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း စာမရလို႔ ဆရာကရိုက္တဲ့အခါမွာ၊ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဆိုဆံုးမတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မဆင္းရဲေတာ့ဘူး။ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ အားလံုးကိုလည္း ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါရေစ……………


မွတ္ခ်က္။ ။ အရိပ္ ႏြားေက်ာင္းသား ဟုတ္၊ မဟုတ္ ေသခ်ာမသိပါ။ အနတၱစိတ္အထင္ျဖင့္ ေရးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေသခ်ာသိလိုပါက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။
ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီး အက်ယ္ ကုိ ေရးပါ ...